- 1
- Набліжалася свята праснакоў,
што называецца Пасхаю;
- 2
- і шукалі першасвятары і кніжнікі,
як забіць Яго, бо яны баяліся народу.
- 3
- Увайшоў жа сатана ў Іуду, званага Іскарыётам,
аднаго з ліку дванаццаці,
- 4
- і ён, пайшоўшы,
дамовіўся з першасвятарамі і начальнікамі, як ён ім выдасць Яго.
- 5
- І яны ўзрадаваліся і пагадзіліся даць яму срэбранікаў;
- 6
- і ён абяцаў
і шукаў нагоды выдаць Яго ім не пры народзе.
- 7
- Надышоў жа дзень праснакоў,
у які належала прыносіць пасхальную ахвяру;
- 8
- і паслаў Ён Пятра і Іаана,
сказаўшы: пайдзіце, прыгатуйце нам есці пасху.
- 9
- Яны ж сказалі Яму: дзе хочаш, каб мы прыгатавалі?
- 10
- Ён сказаў ім: вось, калі вы будзеце ўваходзіць у горад,
то сустрэнецца вам чалавек, які будзе несці збан вады; ідзіце ўслед за ім у дом, у які ён увойдзе,
- 11
- і скажыце гаспадару дома:
"Настаўнік кажа табе: дзе пакой, у якім Мне есці пасху з вучнямі Маімі?"
- 12
- І ён вам пакажа верхні пакой вялікі, усланы;
там прыгатуйце.
- 13
- Яны пайшлі
і знайшлі, як Ён сказаў ім; і прыгатавалі пасху.
- 14
- І, калі надышоў час, Ён узлёг,
і дванаццаць апосталаў з Ім,
- 15
- і сказаў ім:
вельмі жадаў Я гэтую пасху есці з вамі, перш чым мукі прыму,
- 16
- бо кажу вам,
што ўжо не буду есці яе, пакуль не здзейсніцца яна ў Царстве Божым.
- 17
- І, узяўшы чашу, узнёс падзяку
і сказаў: прыміце яе і падзяліце між сабою,
- 18
- бо кажу вам,
што не буду піць ад плоду вінаграднага, пакуль не прыйдзе Царства Божае.
- 19
- І, узяўшы хлеб, узнёс падзяку, пераламіў і даў ім,
кажучы: гэта цела Маё, якое за вас аддаецца; рабіце гэта на ўспамін пра Мяне.
- 20
- Таксама і чашу пасля вячэры,
кажучы: гэтая чаша — Новы Запавет у Маёй крыві, якая за вас праліваецца.
- 21
- Але вось рука таго, хто выдае Мяне, са Мною за сталом;
- 22
- і ўсё ж Сын Чалавечы ідзе, як вызначана,
але гора таму чалавеку, які Яго выдае.
- 23
- І яны пачалі пытацца адзін у аднаго,
хто б гэта з іх быў, што зробіць такое?
- 24
- Была ж і спрэчка паміж імі,
хто з іх павінен лічыцца большым.
- 25
- А Ён сказаў ім: цары народаў пануюць над імі,
і ўладары іх дабрадзеямі называюцца;
- 26
- вы ж не так:
але большы сярод вас, няхай будзе як меншы, а начальнік — як слуга.
- 27
- Бо хто большы:
той, хто ўзляжыць, ці той, хто прыслужвае? Хіба не той, хто ўзляжыць? А Я пасярод вас як той, хто прыслужвае.
- 28
- Вы ж ператрывалі са Мною ў выпрабаваннях Маіх,
- 29
- і Я завяшчаю вам, як завяшчаў Мне Айцец Мой, Царства,
- 30
- каб вы елі і пілі за трапезаю Маёю ў Царстве Маім,
і будзеце сядзець на прастолах і судзіць дванаццаць кален Ізраілевых.
- 31
- І сказаў Гасподзь: Сімане! Сімане!
вось, сатана прасіў, каб прасеяць вас, як пшаніцу;
- 32
- але Я маліўся за цябе, каб не знікла вера твая;
і ты некалі, вярнуўшыся, умацуй братоў тваіх.
- 33
- Ён жа сказаў Яму: Госпадзі!
з Табою я гатовы і ў цямніцу, і на смерць ісці.
- 34
- А Ён сказаў: кажу табе, Пётр,
не прапяе сёння певень, як ты тройчы адрачэшся, сказаўшы, што не ведаеш Мяне.
- 35
- І сказаў ім:
калі Я пасылаў вас без мяшка і без торбы, і без абутку, ці мелі вы ў чым нястачу? Яны ж адказалі: ні ў чым.
- 36
- Сказаў жа ім:
але цяпер хто мае мяшок, няхай возьме яго, гэтаксама і торбу; а хто не мае, няхай прадасць вопратку сваю і купіць меч;
- 37
- бо кажу вам,
што павінна яшчэ споўніцца на Мне гэта напісанае: "і да злачынцаў залічаны". Бо тое, што пра Мяне, набліжаецца да канца.
- 38
- Яны ж сказалі: Госпадзі! вось тут два мячы.
Ён сказаў ім: даволі.
- 39
- І, выйшаўшы, пайшоў, як звычайна, на гару Елеонскую;
і следам за Ім пайшлі вучні Яго.
- 40
- Прыйшоўшы на месца, Ён сказаў ім:
маліцеся, каб не ўпасці вам у спакусу.
- 41
- І Сам адступіў ад іх на адлегласць кінутага каменя,
і, стаўшы на калені, маліўся,
- 42
- кажучы: Ойча!
калі хочаш, пранясі чашу гэтую міма Мяне! аднак не Мая воля, а Твая няхай будзе.
- 43
- Явіўся ж Яму Ангел з неба і ўмацоўваў Яго.
- 44
- І Ён, перажываючы ўнутраную барацьбу, старанней маліўся;
і зрабіўся пот Яго, як кроплі крыві, што падалі на зямлю.
- 45
- І, устаўшы з малітвы і прыйшоўшы да вучняў,
Ён знайшоў, што яны спяць ад смутку,
- 46
- і сказаў ім: што спіце?
устаньце і маліцеся, каб не ўпасці вам у спакусу.
- 47
- Яшчэ калі Ён гаварыў гэта, тады з’явіўся натоўп,
і той, каго звалі Іуда, адзін з дванаццаці, ішоў паперадзе, і ён наблізіўся да Іісуса, каб пацалаваць Яго. Бо ён даў ім такі знак: Каго я пацалую, Той і ёсць.
- 48
- Іісус жа сказаў яму: Іуда!
пацалункам Сына Чалавечага выдаеш?
- 49
- Тыя, што былі з Ім, бачачы, да чаго ідзе,
сказалі: Госпадзі! ці не ўдарыць нам мячом?
- 50
- І адзін з іх ударыў першасвятаровага раба
і адсек яму правае вуха.
- 51
- На гэта Іісус сказаў: пакіньце, хопіць.
І, дакрануўшыся да вуха яго, ацаліў яго.
- 52
- Сказаў жа Іісус
першасвятарам, і начальнікам аховы храма, і старэйшынам, якія сабраліся супраць Яго: быццам на разбойніка выйшлі вы з мячамі і каламі, каб узяць Мяне?
- 53
- штодня бываў Я з вамі ў храме,
і вы не паднялі рук на Мяне; але гэта — ваша гадзіна і ўлада цемры.
- 54
- І, узяўшы Яго, павялі і прывялі ў дом першасвятара.
Пётр жа ішоў следам здалёку.
- 55
- Калі ж яны расклалі агонь пасярод двара і селі разам,
сядзеў і Пётр паміж імі.
- 56
- І адна служанка, убачыўшы яго, што сядзеў пры агні,
і прыгледзеўшыся да яго, сказала: і гэты з Ім быў.
- 57
- Але ён адрокся ад Яго,
кажучы: жанчына, я не ведаю Яго.
- 58
- І неўзабаве другі, убачыўшы яго,
сказаў: і ты з іх. Але Пётр сказаў: чалавеча, не.
- 59
- І, як прайшло каля адной гадзіны,
нехта іншы настойваў, кажучы: сапраўды і гэты з Ім быў, бо ён Галілеянін.
- 60
- Але Пётр сказаў: чалавеча, я не ведаю, што ты гаворыш.
І адразу, калі ён яшчэ гаварыў, заспяваў певень.
- 61
- І, абярнуўшыся, Гасподзь паглядзеў на Пятра;
і ўспомніў Пётр слова Гасподняе, як Ён сказаў яму: перш чым заспявае певень, адрачэшся ад Мяне тройчы.
- 62
- І, выйшаўшы вон, горка заплакаў.
- 63
- А людзі, якія трымалі Іісуса,
насміхаліся з Яго і білі;
- 64
- і, накрыўшы Яго, білі Яго па твары
і пыталіся ў Яго, кажучы: прароч, хто ўдарыў Цябе?
- 65
- І многа іншых хуленняў гаварылі супраць Яго.
- 66
- І калі настаў дзень,
сабраліся старэйшыны народа і першасвятары, і кніжнікі, і прывялі Яго ў сінедрыён свой
- 67
- і сказалі: ці Ты Хрыстос? скажы нам.
Ён жа сказаў ім: калі Я скажу вам, вы не паверыце;
- 68
- а калі і спытаюся ў вас, не адкажаце Мне
і не адпусціце;
- 69
- адгэтуль Сын Чалавечы будзе сядзець праваруч сілы Божай.
- 70
- І сказалі ўсе: дык Ты — Сын Божы?
Ён жа сказаў ім: вы кажаце, што Я.
- 71
- Яны ж сказалі: якое нам яшчэ трэба сведчанне?
мы ж самі чулі з вуснаў Яго!
|