- 1
- I калі наблiзiлiся да Iерусалiма,
да Вiфагii i Вiфанii, да гары Елеонскай, Iiсус пасылае двух з вучняў Сваiх
- 2
- i кажа iм: iдзiце ў селiшча, што перад вамi,
i, уваходзячы ў яго, адразу знойдзеце прывязанае асляня, на якое нiхто з людзей не сядаў; адвязаўшы яго, прывядзiце.
- 3
- I калi хто скажа вам: "што вы гэта робiце?",
скажыце, што яно патрэбна Госпаду, i адразу пашле яго сюды.
- 4
- Яны пайшлi
i знайшлi асляня, прывязанае каля варот на вулiцы, i адвязалi яго.
- 5
- I некаторыя з тых, што стаялi там, гаварылi:
што вы робiце? навошта адвязваеце асляня?
- 6
- Яны ж адказвалi iм, як загадаў Iiсус,
i тыя адпусцiлi iх.
- 7
- I прывялi асляня да Iiсуса,
i паклалi на яго вопратку сваю; і сеў Iiсус на яго.
- 8
- Многiя ж вопратку сваю пасцiлалi на дарогу,
а iншыя зразалi галiны з дрэў i пасцiлалi на дарогу.
- 9
- I тыя, што iшлi паперадзе і следам, усклiкалi: Асанна!
Благаславёны Той, Хто прыходзіць у iмя Гасподняе!
- 10
- Благаславёна царства айца нашага Давiда,
якое надыходзіць у iмя Гасподняе! Асанна ў вышніх!
- 11
- I ўвайшоў Iiсус у Iерусалiм i ў храм;
i, агледзеўшы ўсё, паколькi час быў ужо познi, пайшоў у Вiфанiю з дванаццаццю.
- 12
- I на другi дзень, калi яны выйшлi з Вiфанii,
Ён захацеў есцi;
- 13
- і, убычыўшы здалёк смакоўнiцу, пакрытую лiсцем,
падышоў, цi не знойдзе чаго на ёй; і, прыйшоўшы да яе, нiчога не знайшоў, акрамя лiсця, бо не пара была на смоквы.
- 14
- I, прамовіўшы, Iiсус сказаў ёй:
няхай больш нiхто не есць ад цябе плоду давеку! I чулi гэта вучнi Яго.
- 15
- І прыходзяць у Iерусалiм.
І, увайшоўшы ў храм, Iiсус пачаў выганяць тых, якія прадавалi i куплялi ў храме, i перакулiў сталы мянялаў i ўслоны тых, што прадавалі галубоў;
- 16
- і не дазваляў, каб хто пранёс якую-небудзь рэч праз храм.
- 17
- I вучыў iх, кажучы: цi не напiсана:
"дом Мой домам малiтвы назавецца для ўсiх народаў"? А вы зрабiлi з яго логава разбойнiкаў.
- 18
- I пачулi гэта кнiжнiкi i першасвятары,
i шукалi, як бы Яго загубiць, бо баялiся Яго, таму што ўвесь народ здзіўляўся вучэнню Яго.
- 19
- I калi звечарэла,
Ён выйшаў за горад.
- 20
- I ранiцаю, праходзячы мiма,
убачылi, што смакоўнiца засохла да кораня.
- 21
- I, успомнiўшы, Пётр кажа Яму: Раввi! паглядзi,
смакоўнiца, якую Ты пракляў, усохла.
- 22
- І, адказваючы, Iiсус кажа iм:
- 23
- Майце веру Божую.
Бо праўду кажу вам: калi хто скажа гары гэтай: "падымiся i ўвергнiся ў мора", і не засумняваецца ў сэрцы сваiм, а верыць будзе, што збудзецца па словах яго, — будзе яму, што б нi сказаў.
- 24
- Таму кажу вам:
усё, чаго ў малiтве нi папросiце, верце, што атрымаеце, i будзе вам.
- 25
- І калi стаiце на малiтве,
даруйце, як што маеце супраць каго, каб і Айцец ваш, Якi ў нябёсах, дараваў вам правiны вашы.
- 26
- Калi ж вы не даруеце,
то i Айцец ваш, Якi ў нябёсах, не даруе вам правiнаў вашых.
- 27
- I прыходзяць зноў у Iерусалiм.
І калi Ён хадзіў у храме, падыходзяць да Яго першасвятары i кнiжнiкi, i старэйшыны
- 28
- і кажуць Яму: якою ўладаю Ты гэта робiш?
i хто Табе ўладу гэтую даў, каб Ты рабiў гэта?
- 29
- Iiсус жа ў адказ сказаў iм:
спытаю ў вас i Я адну рэч, i адкажыце Мне; i Я скажу вам, якою ўладаю гэта раблю.
- 30
- Хрышчэнне Iаанава з неба было цi ад людзей?
адкажыце Мне.
- 31
- I разважалi яны мiж сабою,
гаворачы: калi скажам: "з неба", — Ён скажа: "чаму ж вы не паверылi яму?"
- 32
- А сказаць: "ад людзей" — баялiся народа,
бо ўсе лічылi, што Iаан сапраўды быў прарок.
- 33
- I кажуць у адказ Iiсусу: не ведаем.
Тады Iiсус, адказваючы, гаворыць iм: i Я не скажу вам, якою ўладаю гэта раблю.
|