- 1
- А перад святам Пасхi,
ведаючы, што прыйшоў Яго час перайсцi з гэтага свету да Айца, Іісус, узлюбiўшы Сваiх, якія ў свеце, да канца ўзлюбiў iх.
- 2
- I падчас вячэры,
калi дыявал ужо ўклаў у сэрца Іуды Сіманавага Іскарыёта намер выдаць Яго,
- 3
- Іісус, ведаючы, што Айцец усё аддаў у рукi Яго,
i што Ён ад Бога выйшаў i да Бога ідзе,
- 4
- устае ад вячэры і здымае вопратку,
i, узяўшы ручнiк, падпяразваецца;
- 5
- потым налiвае ваду ва ўмывальнiцу
i пачынае абмываць ногi вучням i выцiраць ручнiком, якiм быў падпяразаны.
- 6
- Падыходзiць Ён да Сімана Пятра,
i той кажа Яму: Госпадзі! няўжо Ты будзеш мыць мае ногi?
- 7
- У адказ Іісус сказаў яму:
што Я раблю, ты цяпер не ведаеш, а зразумееш потым.
- 8
- Кажа Яму Пётр: не будзеш мыць ног маiх давеку.
Адказаў яму Іісус: калi не абмыю цябе, не будзеш мець супольнасці са Мною.
- 9
- Кажа Яму Сіман Пётр:
Госпадзі! не толькi ногi мае, але і рукi, i галаву.
- 10
- Кажа яму Іісус:
абмытага няма патрэбы мыць, хіба толькi ногi, а ўвесь ён чысты, i вы чыстыя, але не ўсе.
- 11
- Ён ведаў, хто выдасць Яго,
таму i сказаў: не ўсе вы чыстыя.
- 12
- Калi ж абмыў ногi iм i ўзяў вопратку Сваю,
узлёг Ён зноў і сказаў ім: цi ведаеце, што Я зрабiў вам?
- 13
- Вы называеце Мяне Вучыцелем i Госпадам,
i правiльна кажаце, бо так i ёсць;
- 14
- дык вось, калi Я, Гасподзь i Вучыцель, абмыў вам ногi,
то i вы павiнны адзiн аднаму абмываць ногi,
- 15
- бо Я даў вам прыклад,
каб так, як Я зрабiў вам, рабiлi i вы;
- 16
- праўду, праўду кажу вам:
раб не большы за гаспадара свайго, i пасланец не большы за таго, хто паслаў яго;
- 17
- ведаючы гэта, блажэнныя вы, калi робiце гэта;
- 18
- не пра ўсiх вас кажу,
бо Я ведаю, каго выбраў; але няхай спраўдзіцца Пісанне: "той, хто есць са Мною хлеб, падняў на Мяне пяту сваю";
- 19
- кажу вам гэта цяпер, раней, чым яно збылося,
каб, калі збудзецца, вы ўверавалi, што гэта Я;
- 20
- праўду, праўду кажу вам:
хто прымае таго, каго Я пашлю, Мяне прымае, а хто прымае Мяне, прымае Таго, Хто паслаў Мяне.
- 21
- Сказаўшы гэта, Іісус узрушыўся духам,
i засведчыў, i сказаў: праўду, праўду кажу вам, што адзiн з вас выдасць Мяне!
- 22
- Глядзелі тады адзін на аднаго вучнi,
недаўмяваючы, пра каго Ён гаворыць.
- 23
- Адзiн жа з вучняў Яго, якога любiў Іісус,
узляжаў каля Іісуса;
- 24
- тады кiвае яму Сіман Пётр,
каб спытаўся, хто той, пра якога Ён гаворыць.
- 25
- I ён, прыхіліўшыся да грудзей Іісуса,
кажа Яму: Госпадзі! хто гэта?
- 26
- Адказвае Іісус:
гэта той, каму Я, абмакнуўшы, кавалак хлеба падам. I, абмакнуўшы хлеб, дае Іудзе Сіманаву Іскарыёту.
- 27
- I тады, пасля гэтага кавалка, увайшоў у яго сатана.
І кажа яму Іісус: што робiш, рабi хутчэй.
- 28
- Але нiхто з тых, што ўзляжалі,
не зразумеў, пра што Ён сказаў яму.
- 29
- Бо некаторыя думалi, што, паколькі ў Іуды была скарбонка,
то Іісус кажа яму: купi, што нам трэба на свята; альбо, каб убогiм нешта даў.
- 30
- Ён жа, узяўшы той кавалак хлеба, адразу выйшаў;
а была ноч. Калі ён выйшаў,
- 31
- кажа Іісус:
Цяпер праславiўся Сын Чалавечы, i Бог праславiўся ў Ім;
- 32
- калi Бог праславiўся ў Ім,
то і Бог праславiць Яго ў Сабе, i неўзабаве праславiць Яго.
- 33
- дзеткі! ужо нядоўга Мне быць з вамi;
будзеце шукаць Мяне, i як Я сказаў Іудзеям: "куды Я iду, вы не можаце прыйсцi", так i вам кажу цяпер;
- 34
- запаведзь новую даю вам: каб вы любiлi адзiн аднаго;
як Я ўзлюбiў
- 35
- па тым пазнаюць усе, што вы Мае вучнi,
калi любоў будзеце мець паміж сабою.
- 36
- Кажа Яму Сіман Пётр: Госпадзі! куды Ты ідзеш?
Адказаў яму Іісус: куды Я іду, ты не можаш за Мною цяпер ісцi; але потым пойдзеш за Мною.
- 37
- Кажа Яму Пётр: Госпадзі! чаму я не магу за Табою iсцi цяпер?
я душу маю за Цябе палажу.
- 38
- Адказаў яму Іісус: душу тваю за Мяне паложыш?
праўду, праўду кажу табе: не прапяе певень, як ты адрачэшся ад Мяне тройчы.
|