- 1
- Набліжаліся да Яго ўсе мытнікі і грэшнікі,
каб слухаць Яго.
- 2
- І наракалі фарысеі і кніжнікі,
кажучы: Ён прымае грэшнікаў і есць з імі.
- 3
- А Ён сказаў ім такую прытчу, гаворачы:
- 4
- хто з вас, маючы сто авечак і згубіўшы адну з іх,
не пакідае дзевяноста дзевяці ў пустыні і не ідзе па тую, што згубілася, пакуль не знойдзе яе?
- 5
- І, знайшоўшы, ускладае на плечы свае, радуючыся;
- 6
- і, прыйшоўшы дадому, склікае сяброў і суседзяў,
кажучы ім: парадуйцеся са мною, бо я знайшоў сваю згубленую авечку.
- 7
- Кажу вам, што гэтак большая радасць будзе на небе
за аднаго грэшніка, які каецца, чым за дзевяноста дзевяць праведнікаў, якія не маюць патрэбы ў пакаянні.
- 8
- Альбо якая жанчына, маючы дзесяць драхмаў,
калі згубіць адну драхму, не запальвае свяцільнік і не мяце хату, і не шукае старанна, пакуль не знойдзе?
- 9
- І, знайшоўшы, склікае сябровак і суседак,
кажучы: парадуйцеся са мною, бо я знайшла згубленую драхму.
- 10
- Так, кажу вам,
бывае радасць у Ангелаў Божых і за аднаго грэшніка, які каецца.
- 11
- І Ён сказаў: у аднаго чалавека было два сыны;
- 12
- і сказаў малодшы з іх бацьку:
бацька, дай мне належную частку маёмасці. І той падзяліў ім маёмасць.
- 13
- І праз некалькі дзён,
сабраўшы ўсё, малодшы сын адышоў у далёкую краіну і там растраціў маёмасць сваю, жывучы распусна.
- 14
- Калі ж ён патраціў усё,
настаў голад вялікі ў той краіне, і ён пачаў цярпець нястачу;
- 15
- і, пайшоўшы, прыстаў да аднаго з жыхароў той краіны,
а той паслаў яго на свае палі пасвіць свіней;
- 16
- і ён жадаў напоўніць жывот свой ражкамі,
якія елі свінні, але ніхто не даваў яму.
- 17
- І, прыйшоўшы да розуму, сказаў:
колькі наймітаў у бацькі майго маюць хлеба ўдосталь, а я з голаду гіну;
- 18
- устану, пайду да бацькі майго
і скажу яму: бацька, я саграшыў супраць неба і перад табою,
- 19
- і ўжо не варты называцца сынам тваім;
прымі мяне як аднаго з наймітаў тваіх.
- 20
- І, устаўшы, пайшоў да бацькі свайго.
І калі ён яшчэ быў далёка, убачыў яго бацька ягоны і зжаліўся; і, пабегшы, кінуўся на шыю яму і пацалаваў яго.
- 21
- Сын жа сказаў яму:
бацька, я саграшыў супраць неба і перад табою і ўжо не варты называцца сынам тваім.
- 22
- А бацька сказаў рабам сваім:
прынясіце найлепшае адзенне і апраніце яго, і дайце персцень на руку яго і абутак на ногі;
- 23
- і прывядзіце ўкормленае цяля і зарэжце,
будзем есці і весяліцца,
- 24
- бо сын мой гэты быў мёртвы і ажыў,
прападаў і знайшоўся. І пачалі весяліцца.
- 25
- А яго старэйшы сын быў на полі;
і калі, вяртаючыся, наблізіўся да дому, пачуў музыку і танцы,
- 26
- і, паклікаўшы аднаго са слуг,
пытаўся: што гэта такое?
- 27
- Той жа сказаў яму: брат твой прыйшоў,
і твой бацька зарэзаў укормленае цяля, бо здаровым яго спаткаў.
- 28
- І ён разгневаўся і не хацеў увайсці.
Бацька ж яго выйшаў і прасіў яго.
- 29
- А ён сказаў бацьку ў адказ: вось,
я столькі гадоў служу табе і ніколі загаду твайго не пераступіў, а ты мне ніколі не даў казляняці, каб я з сябрамі сваімі павесяліўся;
- 30
- а калі прыйшоў гэты сын твой,
што праеў тваю маёмасць з блудніцамі, ты закалоў яму ўкормленае цяля.
- 31
- Ён жа сказаў яму: дзіця,
ты заўсёды са мною, і ўсё маё — гэта тваё;
- 32
- а ўзвесяліцца і ўзрадавацца трэба было,
што гэты брат твой мёртвы быў і ажыў, прападаў і знайшоўся.
|