- 1
- А ў першы дзень тыдня, вельмі рана,
несучы падрыхтаваныя духмянасці, яны прыйшлі да магілы, і іншыя з імі;
- 2
- але знайшлі, што камень адвалены ад магілы,
- 3
- і, увайшоўшы, не знайшлі цела Госпада Іісуса.
- 4
- І сталася: калі яны былі ў недаўменні ад гэтага,
вось з’явіліся перад імі два мужы ў бліскучым адзенні.
- 5
- Калі ж яны спалохаліся і схілілі твары да зямлі,
тыя сказалі ім: што вы шукаеце жывога сярод мёртвых?
- 6
- Яго няма тут, Ён уваскрэс;
успомніце, як Ён гаварыў вам, калі быў яшчэ ў Галілеі,
- 7
- кажучы, што Сын Чалавечы
мае быць аддадзены ў рукі людзей грэшных, і быць распяты, і на трэці дзень ўваскрэснуць.
- 8
- І ўспомнілі яны словы Яго,
- 9
- і, вярнуўшыся ад магілы,
паведамілі ўсё гэта адзінаццаці і ўсім іншым.
- 10
- Былі ж гэта Магдаліна Марыя,
і Іаанна, і Марыя, маці Іакава, і іншыя з імі, якія сказалі пра гэта Апосталам.
- 11
- І здаліся ім пустымі словы гэтыя,
і не паверылі ім.
- 12
- Але Петр, устаўшы, пабег да магілы
і, нахіліўшыся, убачыў, што толькі палотны ляжаць; і пайшоў назад, здзіўляючыся ў сабе таму, што адбылося.
- 13
- І вось двое з іх у той жа дзень ішлі ў паселішча,
якое знаходзілася стадыях у шасцідзесяці ад Іерусаліма і называлася Эмаус;
- 14
- і яны размаўлялі між сабою пра ўсё тое, што адбылося.
- 15
- І сталася: калі яны размаўлялі і разважалі,
Сам Іісус, наблізіўшыся, пайшоў з імі,
- 16
- але вочы іх былі стрыманы, так што яны не пазналі Яго.
- 17
- Ён жа сказаў ім:
пра што гэта вы, ідучы, разважаеце між сабою і чаму такія засмучаныя?
- 18
- У адказ адзін, імя якога Клеопа, сказаў Яму:
Ты адзіны з падарожных у Іерусаліме не ведаеш пра тое, што адбылося ў ім у гэтыя дні?
- 19
- І сказаў ім: пра што?
Яны ж сказалі Яму: пра тое, што адбылося з Іісусам Назаранінам, Які быў прарок, моцны ў справе і слове перад Богам і ўсім народам,
- 20
- і як выдалі Яго першасвятары і начальнікі нашы
для асуджэння на смерць і распялі Яго;
- 21
- а мы спадзяваліся, што Ён Той,
Хто павінен выбавіць Ізраіля, але пры ўсім гэтым, сёння трэці дзень, як гэта сталася;
- 22
- але і некаторыя жанчыны з нашых уразілі нас:
пабываўшы рана каля магілы
- 23
- і не знайшоўшы цела Яго,
яны прыйшлі і казалі, што бачылі і яўленне Ангелаў, якія кажуць, што Ён жывы;
- 24
- і пайшлі некаторыя з нашых да магілы
і знайшлі ўсё так, як і жанчыны сказалі, але Яго не бачылі.
- 25
- І Ён сказаў ім:
о неразважлівыя і марудлівыя сэрцам, каб верыць усяму, што гаварылі прарокі!
- 26
- ці не так належала адпакутаваць Хрысту і ўвайсці ў славу Сваю?
- 27
- І, пачаўшы ад Маісея і ад прарокаў,
тлумачыў ім ва ўсім Пісанні тое, што сказана пра Яго.
- 28
- І наблізіліся яны да паселішча, у якое ішлі;
і Ён рабіў выгляд, што пойдзе далей;
- 29
- а яны затрымлівалі Яго,
кажучы: застанься з намі, бо вечарэе і дзень на зыходзе. І Ён увайшоў, каб застацца з імі.
- 30
- І сталася: калі Ён узляжаў з імі,
то, узяўшы хлеб, благаславіў і, пераламіўшы, даваў ім.
- 31
- І адкрыліся ў іх вочы,
і яны пазналі Яго, ды Ён стаў нябачны для іх.
- 32
- І сказалі яны адзін аднаму: хіба не гарэла наша сэрца ў нас,
калі гаварыў Ён з намі па дарозе і калі тлумачыў нам Пісанне?
- 33
- І, устаўшы ў той жа час, яны вярнуліся ў Іерусалім
і знайшлі сабраных разам адзінаццаць і тых, што былі з імі,
- 34
- якія гаварылі,
што Гасподзь сапраўды ўваскрэс і явіўся Сіману.
- 35
- А яны расказвалі, што было ў дарозе
і як яны пазналі Яго пры пераламленні хлеба.
- 36
- Калі ж яны гаварылі пра гэта,
Сам Іісус стаў пасярод іх і сказаў: мір вам.
- 37
- Яны ж, сумеўшыся і спалохаўшыся,
думалі, што бачаць духа;
- 38
- а Ён сказаў ім: чаго вы збянтэжаныя
і чаму сумненні ўваходзяць у сэрцы вашы?
- 39
- паглядзіце на рукі Мае і на ногі Мае:
гэта Я Сам; дакраніцеся да Мяне і паглядзіце: дух не мае плоці і касцей, што, як бачыце, Я маю.
- 40
- І, сказаўшы гэта, паказаў ім рукі і ногі.
- 41
- Калі ж яны яшчэ не верылі ад радасці і здзіўляліся,
Ён сказаў ім: ці ёсць у вас тут якая ежа?
- 42
- Яны ж падалі Яму кавалак печанай рыбы і мёду ў сотах.
- 43
- І, узяўшы, Ён перад імі з’еў
- 44
- і сказаў ім: вось словы, якія Я гаварыў вам, калі яшчэ быў з вамі,
што павінна здзейсніцца ўсё, напісанае ў законе Маісеевым і ў прарокаў, і ў псалмах пра Мяне.
- 45
- Тады Ён адкрыў ім розум для разумення Пісанняў
- 46
- і сказаў ім: так напісана
і так належала адпакутаваць Хрысту і ўваскрэснуць з мёртвых на трэці дзень,
- 47
- і каб было прапаведана ў імя Яго пакаянне
і адпушчэнне грахоў ва ўсіх народах, пачынаючы з Іерусаліма;
- 48
- вы ж сведкі гэтага;
- 49
- і вось Я пашлю абяцанае Айцом Маім на вас;
а вы заставайцеся ў горадзе Іерусаліме, пакуль не апранецеся сілаю з вышыні.
- 50
- І Ён вывеў іх да Віфаніі
і, узняўшы рукі Свае, благаславіў іх.
- 51
- І сталася: калі Ён благаслаўляў іх,
то пачаў аддаляцца ад іх і ўзносіцца на неба.
- 52
- І яны пакланіліся Яму
і вярнуліся ў Іерусалім з радасцю вялікаю,
- 53
- і былі заўсёды ў храме,
хвалячы і благаслаўляючы Бога. Амінь.
|