- 1
- А ў першы дзень тыдня Марыя Магдалiна
прыходзiць рана, калі было яшчэ цёмна, да магiлы i бачыць, што камень адвалены ад магiлы;
- 2
- тады бяжыць яна i прыходзiць да Сімана Пятра
i да другога вучня, якога любiў Іісус, i кажа iм: узялi Госпада з магiлы, i не ведаем, дзе паклалi Яго.
- 3
- Выйшаў тады Пётр i другi вучань,
i пайшлi да магiлы;
- 4
- яны беглi абодва разам,
але другi вучань бег хутчэй за Пятра i прыйшоў першым да магiлы,
- 5
- i, нахiлiўшыся, бачыць, што ляжаць палотны;
аднак не ўвайшоў.
- 6
- Прыходзiць тады Сіман Пётр услед за iм
i ўваходзiць у магiлу, і бачыць, што ляжаць палотны
- 7
- i што хуста, якая была на галаве Яго,
не з палотнамі ляжыць, а асобна скручаная на іншым месцы.
- 8
- Тады ўвайшоў i другi вучань, што першым прыйшоў да магiлы,
i ўбачыў ён, i ўвераваў;
- 9
- бо яны яшчэ не ведалi з Пiсання,
што належыць Яму з мёртвых уваскрэснуць.
- 10
- Тады пайшлi вучнi зноў да сябе.
- 11
- Марыя ж стаяла звонку каля магiлы, плачучы;
i калі плакала, яна нахілілася да магiлы
- 12
- і бачыць двух Ангелаў у белым адзеннi,
якія сядзяць адзiн у галавах, другi ў нагах, дзе ляжала было Цела Іісусава.
- 13
- I яны кажуць ёй: жанчына! чаго ты плачаш?
Яна кажа ім: узялi Госпада майго, i не ведаю, дзе палажылi Яго.
- 14
- Сказаўшы гэта, яна абярнулася назад
i ўбачыла, што стаiць Іісус, але не пазнала, што гэта Іісус.
- 15
- Кажа ёй Іісус: жанчына! чаго ты плачаш? каго шукаеш?
Яна, думаючы, што гэта садоўнiк, кажа Яму: гаспадар! калi ты ўзяў Яго, скажы мне, дзе ты паклаў Яго, i я вазьму Яго.
- 16
- Кажа ёй Іісус: Марыя!
Яна, абярнуўшыся, кажа Яму: Раввуні! (што значыць: Вучыцель!).
- 17
- Кажа ёй Іісус: не дакранайся да Мяне,
бо Я яшчэ не ўзышоў да Айца Майго, але ідзi да братоў Маiх i скажы iм: узыходжу да Айца Майго i Айца вашага, i Бога Майго i Бога вашага.
- 18
- Прыходзіць Марыя Магдалiна і абвяшчае вучням,
што бачыла Госпада i што Ён гэта сказаў ёй.
- 19
- I ўвечары таго ж першага дня тыдня,
калi дзверы там, дзе сабраліся вучнi, былi замкнёныя з-за страху перад Іудзеямі, прыйшоў Іісус i стаў пасярэдзiне, i кажа iм: мiр вам!
- 20
- I, сказаўшы гэта, паказаў iм рукi і бок Свой.
І ўзрадавалiся вучнi, убачыўшы Госпада.
- 21
- Іісус жа зноў сказаў iм: мiр вам!
як паслаў Мяне Айцец, так i Я пасылаю вас.
- 22
- Сказаўшы гэта, дзьмухнуў
i кажа iм: прымiце Духа Святога;
- 23
- каму адпусцiце грахi, таму будуць адпушчаны;
на кiм пакiнеце, на тым застануцца.
- 24
- А Фама, адзiн з дванаццаці, называны Блiзнюк,
не быў з iмi, калi прыходзiў Іісус;
- 25
- казалi яму іншыя вучнi: мы бачылi Госпада.
Але ён сказаў iм: калi не ўбачу на руках Яго ран ад цвікоў i не ўкладу пальца майго ў раны ад цвікоў, i не ўкладу рукi маёй у бок Яго, не паверу.
- 26
- I праз восем дзён зноў былі ў доме вучнi Яго
i Фама з iмi. Прыходзіць Іісус, калі дзверы былі замкнёныя; стаў пасярэдзiне i сказаў: мiр вам!
- 27
- Потым кажа Фаме:
дай палец твой сюды i паглядзi на рукi Мае; і дай руку тваю i ўкладзі ў бок Мой; i не будзь няверуючым, а будзь веруючым.
- 28
- У адказ Фама сказаў Яму: Гасподзь мой i Бог мой!
- 29
- Кажа яму Іісус: ты ўвераваў, таму што ўбачыў Мяне;
блажэнныя тыя, якія не бачылі і ўверавалі.
- 30
- Многа яшчэ зрабiў Іісус перад вучнямi Сваiмi і іншых цудаў,
пра якiя не напiсана ў кнiзе гэтай;
- 31
- а гэта напiсана, каб вы ўверавалі,
што Іісус ёсць Хрыстос, Сын Божы, i каб, веруючы, жыццё мелi ў iмя Яго.
|