- 1
- І ў гэты самы час прыйшлі некаторыя
і паведамілі Яму пра Галілеян, кроў якіх Пілат змяшаў з ахвярамі іх.
- 2
- І ў адказ Іісус сказаў ім: вы думаеце,
што гэтыя Галілеяне былі грэшныя больш за ўсіх Галілеян, калі яны так пацярпелі?
- 3
- Не, кажу вам;
але калі не пакаецеся, усе гэтаксама загінеце.
- 4
- Або тыя васемнаццаць,
на якіх упала вежа Сілаамская і пабіла іх, думаеце, што яны былі вінаватыя больш за ўсіх людзей, якія жывуць у Іерусаліме?
- 5
- Не, кажу вам;
але калі не пакаецеся, усе гэтаксама загінеце.
- 6
- І казаў такую прытчу:
нехта меў у вінаградніку сваім пасаджаную смакоўніцу; і прыйшоў шукаць плоду на ёй, і не знайшоў;
- 7
- і сказаў вінаградару:
вось ужо трэці год я прыходжу шукаць плоду на гэтай смакоўніцы і не знаходжу; ссячы яе, нашто яна і зямлю марнуе?
- 8
- Але той сказаў яму ў адказ:
гаспадар! пакінь яе і на гэты год, пакуль я абкапаю яе і абкладу гноем,
- 9
- і можа, яна дасць плод;
калі ж не, то налета ссячэш яе.
- 10
- І вучыў Ён у адной з сінагог у суботу;
- 11
- і вось, была там жанчына,
што васемнаццаць гадоў мела духа немачы; і была яна скурчаная і не магла выпрастацца зусім.
- 12
- Убачыўшы яе, Іісус падазваў і сказаў ёй:
жанчына! ты вызвалена ад немачы тваёй.
- 13
- І ўсклаў на яе рукі;
і адразу яна выпрасталася, і славіла Бога.
- 14
- А старэйшына сінагогі,
абурыўшыся, што Іісус ацаліў у суботу, сказаў на гэта народу: ёсць шэсць дзён, у якія належыць працаваць; у тыя і прыходзьце ацаляцца, а не ў дзень суботні.
- 15
- Гасподзь жа сказаў яму ў адказ: крывадушнік!
ці ж не адвязвае кожны з вас у суботу свайго вала або асла ад ясляў і не вядзе паіць?
- 16
- а гэтую дачку Аўраамаву,
якую вось ужо васемнаццаць гадоў як звязаў сатана, ці не трэба было вызваліць ад путаў гэтых у дзень суботні?
- 17
- І калі гаварыў Ён гэта, засаромеліся ўсе праціўнікі Яго,
і ўвесь народ радаваўся усім слаўным учынкам Яго.
- 18
- Ён жа казаў: да чаго падобна Царства Божае,
і з чым параўнаю яго?
- 19
- яно падобна да зярняці гарчычнага,
якое чалавек, узяўшы, пасадзіў у садзе сваім; і яно вырасла, і стала вялікім дрэвам, і птушкі нябесныя гняздзіліся ў голлі яго.
- 20
- Яшчэ сказаў: з чым параўнаю Царства Божае?
- 21
- яно падобна да закваскі,
якую жанчына, узяўшы, паклала ў тры меры мукі, пакуль не ўкісла ўсё.
- 22
- І праходзіў Ён па гарадах і вёсках,
навучаючы і трымаючы шлях у Іерусалім.
- 23
- І сказаў Яму нехта:
Госпадзі, ці мала ёсць тых, якія збаўляюцца? Ён жа сказаў ім:
- 24
- намагайцеся ўвайсці праз вузкія вароты;
бо многія, кажу вам, будуць імкнуцца ўвайсці, і не змогуць.
- 25
- Калі ўстане гаспадар дома і зачыніць дзверы,
то вы, стоячы знадворку, пачнеце стукаць у дзверы і казаць: Госпадзі! Госпадзі! адчыні нам! І ў адказ Ён скажа вам: не ведаю вас, адкуль вы.
- 26
- Тады пачнеце казаць:
мы елі перад Табою і пілі, і на вуліцах нашых вучыў Ты.
- 27
- А Ён скажа: кажу вам: не ведаю вас, адкуль вы;
адыдзіце ад Мяне ўсе, хто чыніць няпраўду.
- 28
- Там будзе плач і скрыгат зубоў,
калі ўбачыце Аўраама і Ісаака, і Іакава, і ўсіх прарокаў у Царстве Божым, а сябе выгнанымі вон.
- 29
- І прыйдуць з усходу і захаду
і з поўначы і поўдня, і ўзлягуць у Царстве Божым.
- 30
- І вось, ёсць апошнія, якія будуць першымі,
і ёсць першыя, якія будуць апошнімі.
- 31
- У той дзень падышлі некаторыя з фарысеяў
і казалі Яму: выйдзі і ідзі адсюль, бо Ірад хоча Цябе забіць.
- 32
- І сказаў ім: ідзіце, скажыце гэтаму лісу:
вось, Я выганяю дэманаў і ацаленні твару сёння і заўтра, а на трэці дзень скончу;
- 33
- аднак
належыць Мне сёння і заўтра, і ў наступны дзень хадзіць, бо не можа стацца, каб прарок загінуў па-за Іерусалімам.
- 34
- Іерусаліме, Іерусаліме,
які забіваеш прарокаў і каменнем пабіваеш пасланых да цябе! колькі разоў хацеў Я сабраць дзяцей тваіх, як птушка птушанят сваіх пад крылы, і вы не захацелі!
- 35
- Вось, пакідаецца вам дом ваш пусты.
І кажу вам: не ўбачыце Мяне, пакуль не прыйдзе час, калі скажаце: "благаславёны, Хто прыходзіць у імя Гасподняе!"
|