- 1
- I адразу ранiцай зрабiлi нараду
першасвятары са старэйшынамi i кнiжнiкамi, i ўвесь сiнедрыён, i, звязаўшы Iiсуса, павялi i аддалi Пiлату.
- 2
- I запытаў Яго Пiлат: Ты Цар Iудзейскi?
Ён жа сказаў яму ў адказ: ты кажаш.
- 3
- I абвінавачвалi Яго першасвятары ў многім.
- 4
- Пiлат жа зноў запытаў Яго, кажучы: Ты нiчога не адказваеш?
глядзi, колькi супраць Цябе сведчаць.
- 5
- Iiсус жа больш нiчога не адказваў,
так што Пiлат здзiўляўся.
- 6
- На кожнае ж свята
адпускаў iм аднаго вязня, за якога прасiлi.
- 7
- Быў жа адзiн нехта, званы Варава,
зняволены з саўдзельнiкамi сваiмi, якiя пад час бунту ўчынiлi забойства.
- 8
- I натоўп пачаў крычаць і прасiць Пiлата
аб тым, што ён заўсёды рабiў для iх.
- 9
- Пiлат жа адказаў iм, гаворачы:
хочаце, адпушчу вам Цара Iудзейскага?
- 10
- Бо ведаў, што па зайздрасцi выдалi Яго першасвятары.
- 11
- Але першасвятары падбухторылi натоўп прасіць,
каб лепш адпусцiў iм Вараву.
- 12
- Пiлат жа зноў сказаў iм у адказ:
а што хочаце, каб я зрабiў з Тым, Каго вы называеце Царом Iудзейскiм?
- 13
- Яны ж зноў закрычалi: распнi Яго!
- 14
- Пiлат сказаў iм: якое ж зло Ён учынiў?
А яны яшчэ мацней закрычалi: распнi Яго!
- 15
- Тады Пiлат: хочучы дагадзiць натоўпу, адпусцiў iм Вараву,
а Iiсуса, пасля бiчавання, аддаў на распяцце.
- 16
- Воiны ж адвялi Яго ўсярэдзiну двара, гэта значыць, у прэторыю,
i склікаюць увесь полк,
- 17
- i апранаюць Яго ў багранiцу,
i, сплёўшы цярновы вянец, ускладаюць на Яго;
- 18
- i пачалi вiтаць Яго: радуйся, Цару Iудзескi!
- 19
- I бiлi Яго па галаве кiем,
i плявалi на Яго, i, становячыся на каленi, кланялiся Яму.
- 20
- I калi наглумiлiся з Яго,
знялi з Яго багранiцу i апранулi Яго ў адзежу Ягоную; i выводзяць Яго, каб распяць Яго.
- 21
- I прымушаюць прахожага нейкага Сiмана Кiрынеянiна,
якi iшоў з поля, бацьку Аляксандра i Руфа, несці крыж Яго.
- 22
- I прыводзяць Яго на месца Галгофу,
што значыць: "месца чэрапа".
- 23
- I давалi Яму пiць вiно са смiрнаю,
але Ён не ўзяў.
- 24
- I тыя, што распiналi Яго, дзялiлi адзежу Яго,
кiдаючы жэрабя на яе, каму што ўзяць.
- 25
- Была ж трэцяя гадзiна,
i распялi Яго.
- 26
- I быў зроблены надпiс вiны Яго: Цар Iудзейскi.
- 27
- I з Iм распiнаюць двух разбойнiкаў,
аднаго справа, а другога злева ад Яго.
- 28
- I збылося Пiсанне, якое кажа,
"i да злачынцаў залiчаны".
- 29
- I тыя, што праходзiлi мiма, зневажалi Яго,
кiваючы галовамi сваiмi i кажучы: гэй! Ты, што разбураеш храм i за тры днi будуеш!
- 30
- уратуй Самога Сябе i сыдзi з крыжа.
- 31
- Гэтаксама i першасвятары з кнiжнiкамi,
насмiхаючыся, адзiн аднаму казалi: iншых ратаваў, а Сябе не можа ўратаваць.
- 32
- Хрыстос, Цар Iзраiлеў,
няхай сыдзе цяпер з крыжа, каб мы ўбачылi, i ўверавалі ў Яго. I распятыя з Iм ганьбілi Яго.
- 33
- Калі ж надышла шостая гадзiна, цемра настала па ўсёй зямлi
да гадзiны дзевятай.
- 34
- I ў дзевятай гадзiне ўскрыкнуў Iiсус моцным голасам,
кажучы: Элаi, Элаi! ламма савахфанi? што азначае: "Божа мой, Божа Мой! чаму Ты Мяне пакiнуў?"
- 35
- I некаторыя з тых, што стаялi там, чуючы гэта,
казалi: вось, Iлiю клiча.
- 36
- А адзiн пабег, намачыў губку воцатам
i, насадзiўшы на кiй, даваў Яму пiць, кажучы: чакайце, пабачым, цi прыйдзе Iлiя зняць Яго.
- 37
- Iiсус жа, ускрыкнуўшы моцна, спусціў дух.
- 38
- I завеса ў храме разадралася напалам
ад верху да нiзу.
- 39
- Сотнiк жа, якi стаяў насупраць Яго
i бачыў, што Ён, так ускрыкнуўшы, спусціў дух, сказаў: сапраўды Чалавек Гэты быў Сын Божы.
- 40
- Былi i жанчыны, што глядзелi здалёк,
сярод iх была Марыя Магдалiна, i Марыя, мацi Iакава Меншага i Iасii, i Саламiя,
- 41
- якія і тады, калi Ён быў у Галiлеi,
хадзiлi за Iм i служылi Яму; i iншыя многiя, што прыйшлi разам з Iм у Iерусалiм.
- 42
- I калi ўжо настаў вечар, —
паколькі была пятнiца, гэта значыць, пярэдадзень суботы, —
- 43
- прыйшоў Iосiф, што з Арымафеi,
паважаны саветнiк, якi i сам чакаў Царства Божага, i, адважыўшыся, увайшоў да Пiлата i прасiў цела Iiсусава.
- 44
- Пiлат жа здзiвiўся, што Ён ужо памёр;
i, паклiкаўшы сотнiка, спытаў яго: цi даўно памёр?
- 45
- I, даведаўшыся ад сотнiка,
аддаў цела Iосiфу.
- 46
- Ён, купiўшы плашчанiцу
i, зняўшы Яго, абвiў плашчанiцаю i паклаў Яго ў магiлу, што была высечана ў скале, i прывалiў камень да дзвярэй магiлы.
- 47
- Марыя ж Магдалiна i Марыя Iасiева глядзелi,
дзе Яго паклалi.
|