- 1
- Склікаўшы ж дванаццаць,
Ён даў ім сілу і ўладу над усімі дэманамі, і ацаляць ад хвароб;
- 2
- і паслаў іх прапаведаваць Царства Божае
і ацаляць хворых.
- 3
- І сказаў ім: нічога не бярыце ў дарогу:
ні посаха, ні торбы, ні хлеба, ні срэбра, і не майце па дзве вопраткі;
- 4
- і ў які дом увойдзеце, там заставайцеся
і адтуль выпраўляйцеся далей;
- 5
- а калі хто не прыме вас,
то, выходзячы з горада таго, абтрасіце пыл з ног вашых у сведчанне на іх.
- 6
- І, пайшоўшы, яны праходзілі па селішчах,
дабравесцячы і ацаляючы ўсюды.
- 7
- І пачуў Ірад тэтрарх пра ўсё, што рабіў Іісус,
і недаўмяваў, бо некаторыя казалі, што Іаан паўстаў з мёртвых,
- 8
- а некаторыя, што Ісаія явіўся,
а іншыя, што адзін са старажытных прарокаў уваскрэс.
- 9
- І сказаў Ірад: Іаану я адсек галаву;
хто ж Гэты, пра Каго я чую такое? І імкнуўся ўбачыць Яго.
- 10
- І, вярнуўшыся,
апосталы расказалі Яму, што зрабілі; і ўзяўшы іх, пайшоў асобна ў пустэльнае месца каля горада, які называўся Віфсаіда.
- 11
- Але людзі, даведаўшыся, пайшлі за Ім;
і Ён, прыняўшы іх, гаварыў ім пра Царства Божае, і тых, хто меў патрэбу ў ацаленні, ацаляў.
- 12
- Дзень жа пачаў хіліцца да вечара.
І, падышоўшы, дванаццаць сказалі Яму: адпусці людзей, каб пайшлі ў навакольныя селішчы і вёскі і знайшлі прытулак і ежу, бо мы тут у пустэльным месцы.
- 13
- Але Ён сказаў ім: вы ім дайце есці.
Яны ж сказалі: няма ў нас больш нічога, акрамя пяці хлябоў і дзвюх рыбін, хіба што пайсці нам купіць ежы для ўсіх гэтых людзей.
- 14
- Бо іх было каля пяці тысяч мужчын.
Але Ён сказаў вучням Сваім: рассадзіце іх групамі па пяцьдзесят.
- 15
- І зрабілі так, і рассадзілі ўсіх.
- 16
- Ён жа, узяўшы пяць хлябоў і дзве рыбіны,
і ўзвёўшы вочы на неба, благаславіў іх і пераламіў, і даваў вучням, каб разнеслі народу.
- 17
- І елі,
і насыціліся ўсе; і сабрана было ў іх рэшты кавалкаў дванаццаць кашоў.
- 18
- І сталася: калі Ён маліўся ў адзіноце,
з Ім былі вучні, і Ён спытаўся ў іх: за каго Мяне прымае народ?
- 19
- Яны ж сказалі ў адказ: за Іаана Хрысціцеля,
іншыя ж за Ілію, а іншыя кажуць, што нехта са старажытных прарокаў уваскрэс.
- 20
- Ён жа сказаў ім: а вы за каго прымаеце Мяне?
І ў адказ Пётр сказаў: за Хрыста Божага.
- 21
- Але Ён, забараняючы ім, загадаў нікому не казаць пра гэта,
- 22
- сказаўшы, што Сыну Чалавечаму належыць многа адпакутаваць,
і быць адрынутым старэйшынамі і першасвятарамі, і кніжнікамі, і быць забітым, і на трэці дзень уваскрэснуць.
- 23
- А да ўсіх казаў:
хто хоча ісці за Мною, няхай адрачэцца ад сябе і возьме крыж свой штодня і ідзе ўслед за Мною.
- 24
- Бо хто хоча душу сваю ўратаваць, той загубіць яе;
а хто загубіць душу сваю дзеля Мяне, той уратуе яе.
- 25
- Бо якую карысць мае чалавек, здабыўшы ўвесь свет,
а сябе загубіўшы ці сабе пашкодзіўшы?
- 26
- Бо хто пасаромеецца Мяне і Маіх слоў,
таго Сын Чалавечы пасаромеецца, калі прыйдзе ў славе Сваёй і Айца, і святых Ангелаў.
- 27
- Кажу вам па праўдзе: ёсць сярод тых, што стаяць тут, некаторыя,
якія не зазнаюць смерці, пакуль не ўбачаць Царства Божага.
- 28
- І сталася пасля гэтых слоў дзён праз восем:
узяўшы Пятра, Іаана і Іакава, узышоў Ён на гару памаліцца.
- 29
- І калі маліўся, выгляд твару Яго стаў іншым,
і ўбранне Яго стала белым і зіхатлівым.
- 30
- І вось, два мужы размаўлялі з Ім,
гэта былі Маісей і Ілія;
- 31
- явіўшыся ў славе, яны гаварылі пра адыход Яго,
які Ён меў здзейсніць у Іерусаліме.
- 32
- А Пятра і тых, што былі з ім, змарыў сон;
прабудзіўшыся ж, яны ўбачылі славу Яго, і двух мужоў, што стаялі з Ім.
- 33
- І сталася:
калі яны адыходзілі ад Яго, сказаў Пётр да Іісуса: Настаўнік! добра нам тут быць; і зробім тры шатры: адзін Табе і адзін Маісею, і адзін Іліі, — не ведаючы, што кажа.
- 34
- Калі ж ён гаварыў гэта,
узнікла воблака і ахінула іх; і яны спалохаліся, калі ўвайшлі ў воблака.
- 35
- І быў з воблака голас,
які гаварыў: гэта Сын Мой Узлюблены; Яго слухайце.
- 36
- І калі быў голас гэты, апынуўся Іісус адзін.
І яны маўчалі, і нікому не расказалі ў тыя дні нічога з таго, што бачылі.
- 37
- І сталася на другі дзень: калі яны сышлі з гары,
сустрэла Яго мноства народу.
- 38
- І вось, нейкі чалавек з натоўпу ўскрыкнуў, гаворачы: Настаўнік!
малю Цябе, узглянь на сына майго; бо ён адзіны ў мяне;
- 39
- і вось, дух хапае яго,
і ён раптам ускрыквае, і курчыць яго, так што ён пену пускае; і ледзь адступае ад яго, змучыўшы яго;
- 40
- я прасіў вучняў Тваіх, каб выгналі яго,
і яны не змаглі.
- 41
- Іісус жа сказаў у адказ:
о, родзе бязверны і разбэшчаны! дакуль буду з вамі і буду цярпець вас? прывядзі сюды сына свайго.
- 42
- І калі той яшчэ падыходзіў,
кінуў яго дэман і скурчыў. Але Іісус забараніў духу нячыстаму, і ацаліў хлопца, і аддаў яго бацьку яго.
- 43
- І ўсе дзівіліся велічы Божай.
Калі ўсе здзіўляліся ўсяму, што рабіў Іісус, Ён сказаў вучням Сваім:
- 44
- укладзіце вы ў вушы свае словы гэтыя:
Сын Чалавечы аддадзены будзе ў рукі чалавечыя.
- 45
- Яны ж не разумелі слова гэтага,
і было яно скрыта ад іх, так што яны не спасціглі яго; і баяліся яны спытацца ў Яго пра слова гэтае.
- 46
- І прыйшло ім на думку: хто быў бы з іх большы?
- 47
- Іісус жа, бачачы помысел сэрца іх,
узяў дзіця, паставіў яго каля Сябе
- 48
- і сказаў ім:
хто прыме гэтае дзіця ў імя Маё, той Мяне прымае; а хто прыме Мяне, прымае Таго, Хто паслаў Мяне; бо хто меншы між усіх вас, той вялікі.
- 49
- Іаан жа сказаў у адказ: Настаўнік!
мы бачылі некага, хто імем Тваім выганяў дэманаў, і забаранілі яму, бо ён не следуе за Табою з намі.
- 50
- І сказаў яму Іісус: не забараняйце;
бо хто не супраць вас, той за вас.
- 51
- І сталася: калі набліжаліся дні ўзяцця Яго ў неба,
Ён цвёрда вырашыў ісці ў Іерусалім.
- 52
- І паслаў вестуноў перад абліччам Сваім;
і яны пайшлі і ўвайшлі ў паселішча Самаранскае, каб падрыхтаваць для Яго;
- 53
- але там не прынялі Яго,
таму што Ён ішоў у Іерусалім.
- 54
- Убачыўшы гэта, вучні Яго Іакаў і Іаан
сказалі: Госпадзі! хочаш, мы скажам, каб агонь сышоў з неба і знішчыў іх, як і Ілія зрабіў?
- 55
- Але Ён, абярнуўшыся, забараніў ім,
кажучы: не ведаеце, якога вы духа;
- 56
- бо Сын Чалавечы прыйшоў
не загубіць душы чалавечыя, але ўратаваць. І пайшлі ў другое паселішча.
- 57
- І сталася: калі яны былі ў дарозе,
сказаў нехта Яму: я пайду за Табою, куды б Ты не ішоў, Госпадзі!
- 58
- І сказаў яму Іісус: лісы маюць норы,
і птушкі нябесныя — гнёзды, а Сын Чалавечы не мае дзе галаву прыхіліць.
- 59
- Другому ж сказаў: ідзі ўслед за Мною.
А той сказаў: Госпадзі! дазволь мне пайсці і перш пахаваць бацьку майго.
- 60
- Але Іісус сказаў яму:
пакінь мёртвым хаваць сваіх памерлых; а ты ідзі абвяшчай Царства Божае.
- 61
- І сказаў яшчэ адзін: я пайду за Табою, Госпадзі,
але перш дазволь мне развітацца з тымі, хто ў доме маім.
- 62
- Іісус жа яму сказаў:
ніхто з тых, хто кладзе руку сваю на плуг і азіраецца назад, не прыдатны для Царства Божага.
|