- 1
- І сталася:
калі Ён маліўся ў адным месцы, і як перастаў, нехта з вучняў Яго сказаў Яму: Госпадзі! навучы нас маліцца, як і Іаан навучыў вучняў сваіх.
- 2
- Ён жа сказаў ім: калі моліцеся, гаварыце:
Ойча наш, Які ў нябёсах! няхай свяціцца імя Тваё; няхай прыйдзе Царства Тваё; няхай будзе воля Твая як на небе, і на зямлі;
- 3
- хлеб наш надзённы давай нам кожны дзень;
- 4
- і даруй нам грахі нашы,
бо і мы даруем кожнаму даўжніку нашаму; і не ўвядзі нас у спакусу, але збаў нас ад злога.
- 5
- І сказаў ім:
хтосьці з вас, маючы сябра, прыйдзе да яго апоўначы і скажа яму: дружа! пазыч мне тры хлябы,
- 6
- бо сябар мой прыйшоў да мяне з дарогі,
і не маю чаго даць яму;
- 7
- а той знутры скажа ў адказ:
не турбуй мяне, дзверы ўжо замкнёныя, і дзеці мае пры мне ў пасцелі; не магу я ўстаць і даць табе.
- 8
- Кажу вам: калі ён не ўстане
і не дасць дзеля таго, што ён сябар яго, то з-за неадступнасці яго ўстане і дасць яму, колькі трэба.
- 9
- І Я вам кажу:
прасіце, і дадзена будзе вам; шукайце, і знойдзеце; стукайцеся, і адчыняць вам;
- 10
- бо кожны, хто просіць, атрымлівае,
і хто шукае, знаходзіць, і, хто стукаецца, таму адчыняюць.
- 11
- Хіба каторы бацька з вас,
калі сын папросіць у яго хлеба, падасць яму камень? або папросіць рыбы, хіба замест рыбіны падасць яму змяю?
- 12
- або, калі папросіць яйка, хіба падасць яму скарпіёна?
- 13
- Дык вось, калі вы, будучы ліхімі,
умееце дары добрыя даваць дзецям вашым, тым болей Айцец Нябесны дасць Духа Святога тым, хто просіць у Яго.
- 14
- І выганяў Ён дэмана, які быў нямы;
і сталася: калі дэман выйшаў, нямы загаварыў, і здзівіліся людзі.
- 15
- Некаторыя ж з іх казалі:
сілаю вельзевула, князя дэманскага, Ён выганяе дэманаў.
- 16
- А іншыя, спакушаючы, патрабавалі ад Яго знамення з неба.
- 17
- Ён жа, ведаючы думкі іх, сказаў ім:
усякае царства, самое ў сабе раздзеленае, спусташаецца, і дом на дом падае;
- 18
- калі ж і сатана сам у сабе раздзеліцца,
то як устаіць царства яго? а вы кажаце, што Я сілаю вельзевула выганяю дэманаў;
- 19
- і калі Я сілаю вельзевула выганяю дэманаў,
то сыны вашы чыёю сілаю выганяюць? Таму яны вам будуць суддзямі.
- 20
- Калі ж Я пярстом Божым выганяю дэманаў,
значыць, прыйшло да вас Царства Божае.
- 21
- Калі дужы, узброіўшыся, ахоўвае свой двор,
то ў бяспецы маёмасць яго;
- 22
- калі ж дужэйшы за яго, напаўшы, пераможа яго,
то забярэ ўсю зброю яго, на якую той спадзяваўся, і здабытае ў яго раздасць.
- 23
- Хто не са Мной, той супраць Мяне,
і хто не збірае са Мною, той раскідае.
- 24
- Калі нячысты дух выйдзе з чалавека,
то блукае па бязводных мясцінах, шукаючы спакою, і, не знаходзячы, кажа: вярнуся ў дом мой, адкуль я выйшаў;
- 25
- і, прыйшоўшы, застае яго падмеценым і прыбраным;
- 26
- тады ідзе і бярэ сем іншых духаў, люцейшых за сябе,
і, увайшоўшы, жывуць там; і бывае апошняе для чалавека таго горшым за першае.
- 27
- І сталася: калі Ён гаварыў гэта,
адна жанчына з натоўпу, узвысіўшы голас, сказала Яму: блажэннае ўлонне, якое насіла Цябе, і грудзі, якія Ты ссаў.
- 28
- А Ён сказаў: тым больш блажэнныя тыя,
што слухаюць слова Божае і выконваюць яго.
- 29
- Калі ж стала збірацца ўсё больш народу,
Ён пачаў гаварыць: род гэты ліхі, ён шукае знамення, ды знаменне не будзе дадзена яму, акрамя знамення Іоны прарока;
- 30
- бо як Іона быў знаменнем для Ніневіцянаў,
так будзе і Сын Чалавечы для роду гэтага.
- 31
- Царыца Поўдня ўстане на судзе з мужамі роду гэтага
і асудзіць іх, бо яна прыходзіла з краю зямлі паслухаць мудрасці Саламонавай, і вось, тут большае за Саламона.
- 32
- Мужы Ніневійскія ўстануць на судзе з родам гэтым
і асудзяць яго, бо яны пакаяліся ад пропаведзі Іонавай, і вось, тут большае за Іону.
- 33
- Ніхто, запаліўшы свечку,
не ставіць яе ў патаемным месцы, ні пад пасудзінай, а на падсвечніку, каб тыя, што ўваходзяць, бачылі святло.
- 34
- Свяцільня целу ёсць вока;
калі вока тваё чыстае, то і ўсё цела тваё светлае; калі ж ліхое, то і цела тваё цёмнае;
- 35
- дык глядзі, каб святло, якое ў табе, не было цемрай.
- 36
- Калі ж усё цела тваё светлае,
і не мае ніводнай цёмнай часткі, то будзе яно светлае ўсё так, як бы свяцільнік ззяннем асвятляў цябе.
- 37
- Калі Ён сказаў гэта,
прасіў Яго адзін фарысей, каб Ён паабедаў у яго; і Ён, увайшоўшы, узлёг.
- 38
- Фарысей жа,
убачыўшы, здзівіўся, што Ён перш за ўсё не ўмыўся перад абедам.
- 39
- А Гасподзь сказаў яму:
цяпер вы, фарысеі, звонку чашу і блюда ачышчаеце, а нутро ваша поўнае драпежнасці і злобы.
- 40
- Неразумныя!
ці ж не Той, Хто стварыў вонкавае, стварыў і ўнутранае?
- 41
- Аднак падавайце міласціну з таго, што ўнутры;
тады ўсё для вас чыстае будзе.
- 42
- Але гора вам, фарысеям,
што даяце дзесяціну з мяты і руты, і ўсялякай агародніны, ды не дбаеце пра суд і любоў Божую; гэта трэба было рабіць, і таго не пакідаць.
- 43
- Гора вам, фарысеям,
што любіце наперадзе сядзець у сінагогах і каб віталі вас на плошчах.
- 44
- Гора вам, кніжнікі і фарысеі, крывадушнікі,
што вы — як магілы непрыкметныя, і людзі ходзяць зверху і не ведаюць.
- 45
- У адказ нехта з законнікаў кажа Яму:
Настаўнік! гаворачы гэта, Ты і нас зневажаеш.
- 46
- А Ён сказаў: і вам, законнікам, гора,
што абцяжарваеце людзей цяжарамі невыноснымі, а самі ніводным пальцам сваім не дакранаецеся да цяжараў тых.
- 47
- Гора вам, што будуеце грабніцы прарокам,
а бацькі вашы забілі іх;
- 48
- значыць, вы сведчыце пра ўчынкі бацькоў вашых
і згаджаецеся з імі: бо яны забілі іх, а вы будуеце ім грабніцы.
- 49
- Таму і мудрасць Божая сказала:
пашлю да іх прарокаў і Апосталаў, і некаторых з іх заб’юць, а некаторых будуць гнаць,
- 50
- каб была спагнаная з роду гэтага кроў усіх прарокаў,
пралітая ад стварэння свету,
- 51
- ад крыві Авеля да крыві Захарыі,
які загінуў паміж ахвярнікам і храмам. Так, кажу вам: яна будзе спагнаная з роду гэтага.
- 52
- Гора вам, законнікам,
што вы ўзялі ключ пазнання: самі не ўвайшлі, і тым, хто ўваходзіў, перашкодзілі.
- 53
- Калі ж Ён гаварыў ім гэта,
кніжнікі і фарысеі пачалі жорстка нападаць на Яго і дапытвацца ў Яго пра многае,
- 54
- падсцерагаючы Яго
і стараючыся падлавіць на нечым з вуснаў Яго, каб абвінаваціць Яго.
|