- 1
- Тады ўзяў Пiлат Іісуса i аддаў на бічаванне;
- 2
- і воіны,
сплёўшы вянец з церняў, усклалі Яму на галаву i ў адзежу пурпуровую апранулi Яго,
- 3
- i гаварылi: радуйся, Цар Іудзейскі!
I бiлi Яго па шчаках.
- 4
- Пiлат выйшаў зноў i кажа iм: вось, я выводжу Яго да вас,
каб вы ведалi, што я нiякай вiны ў Ім не знаходжу.
- 5
- Тады выйшаў Іісус у цярновым вянцы і пурпуровай адзежы.
I кажа iм Пiлат: вось Чалавек!
- 6
- Калі ж убачылi Яго першасвятары i служыцелі,
то пачалi крычаць, кажучы: Распнi, распнi Яго! Кажа iм Пiлат: вазьміце Яго вы i распніце, бо я не знаходжу ў Ім вiны.
- 7
- Адказалi яму Іудзеі: мы закон маем,
i па закону нашаму Ён павінен памерцi, таму што зрабiў Сябе Сынам Божым.
- 8
- Калі пачуў Пiлат гэтае слова, то яшчэ больш спалохаўся,
- 9
- і ўвайшоў у прэторыю зноў
i кажа Іісусу: адкуль Ты? Іісус жа адказу не даў яму.
- 10
- Тады кажа Яму Пiлат: мне Ты не гаворыш?
хіба не ведаеш, што я маю ўладу распяць Цябе i маю ўладу адпусціць Цябе?
- 11
- Адказаў Іісус: ты не меў бы нiякай улады нада Мною,
калi б табе не было дадзена звыш; таму той, хто выдаў Мяне табе, большы грэх мае.
- 12
- 3 гэтага часу Пiлат шукаў, як адпусціць Яго.
Іудзеі ж крычалi, кажучы: калi Яго адпусціш, ты не друг кесару; кожны, хто робiць сябе царом, праціўнік кесара.
- 13
- Пiлат, пачуўшы гэтае слова,
вывеў Іісуса i сеў на судзейскае ўзвышэнне на месцы, што называлася Лiфостратон, а па-яўрэйску Гаввафа.
- 14
- Была ж пятнiца перад Пасхай, каля шостай гадзiны.
I сказаў Пiлат Іудзеям: вось Цар ваш!
- 15
- Але яны закрычалi: вазьмi, вазьмi, распні Яго!
Кажа iм Пiлат: Цара вашага распяць? Адказалі першасвятары: няма ў нас цара, акрамя кесара.
- 16
- Тады ён аддаў Яго ім на распяцце.
І ўзялi Іісуса і павялi;
- 17
- і, несучы крыж Свой,
Ён выйшаў на месца, называнае Лобным, што па-яўрэйску называецца Галгофа,
- 18
- дзе Яго распялі i з Ім двух iншых,
з аднаго боку і з другога, а пасярэдзiне Іісуса.
- 19
- І зрабіў надпіс Пiлат i змясцiў на крыжы.
А было напiсана: Іісус Назаранiн, Цар Іудзейскі.
- 20
- Гэты надпiс чыталi многiя з Іудзеяў,
таму што блізка ад горада было тое месца, дзе быў распяты Іісус, а напiсана было па-яўрэйску, па-грэчаску, па-лацінску.
- 21
- Казалi ж Пiлату першасвятары Іудзейскія:
не пiшы: "Цар Іудзейскі", а напiшы, што Ён казаў: "Я цар Іудзейскі".
- 22
- Адказаў Пiлат: што напiсаў я, тое напiсаў.
- 23
- Воіны ж, калі распялi Іісуса,
узялi адзенне Яго i раздзялiлi на чатыры часткi, кожнаму воіну частка, і хiтон; хiтон жа быў не шыты, а суцэльна тканы ад верху;
- 24
- тады сказалi яны адзiн аднаму:
не будзем разрываць яго, а кiнем на яго жэрабя, чый будзе. Так мела споўніцца Пiсанне, у якім сказана: "раздзялiлi адзенне Маё мiж сабою i пра вопратку Маю кiдалi жэрабя". Воіны так i зрабілі.
- 25
- Стаялi ж каля крыжа Іісусавага Мацi Яго
i сястра Мацi Яго, Марыя Клеопава, i Марыя Магдалiна.
- 26
- Іісус жа, убачыўшы Маці
i вучня, які стаяў побач і якога Ён любiў, кажа Маці Сваёй: Жанчына, вось сын твой.
- 27
- Потым кажа вучню: вось Мацi твая.
I з таго часу вучань ўзяў Яе да сябе.
- 28
- Пасля гэтага Іісус, ведаючы, што ўсё ўжо здзейснілася,
каб збылося Пiсанне, кажа: смагну.
- 29
- Тут стаяла пасудзіна, поўная воцату.
І воіны, напоўніўшы губку воцатам i насадзіўшы яе на сцябліну ісопу, паднеслi да Яго вуснаў;
- 30
- і калі паспытаў Іісус воцату,
Ён сказаў: здзейснілася! І, схiлiўшы галаву, аддаў дух.
- 31
- А паколькі была пятнiца, то Іудзеі,
каб не засталіся целы на крыжы ў суботу, — бо вялiкi дзень была тая субота, — прасiлi Пiлата, каб перабiць у iх голенi i зняць;
- 32
- і вось прыйшлi воіны
i ў першага перабiлi голенi, i ў другога, распятага з Ім;
- 33
- прыйшоўшы ж да Іісуса, як убачылi, што Ён ужо памёр,
то не перабiвалi ў Яго голеняў;
- 34
- але адзiн з воінаў кап’ём працяў Яму бок,
i адразу выцекла кроў i вада;
- 35
- і той, хто бачыў, засведчыў,
i сведчанне яго праўдзiвае; i ён ведае, што ісціну гаворыць, каб вы паверылi;
- 36
- бо гэта сталася, каб споўнілася Пiсанне:
"косць Яго не будзе паламана";
- 37
- яшчэ і ў другiм месцы Пiсанне гаворыць:
"будуць глядзець на Таго, Каго працялі".
- 38
- Пасля гэтага Іосіф з Арымафеi, які быў вучнем Іісуса,
але тайным з-за страху перад Іудзеямі, папрасiў Пiлата, каб узяць Цела Іісусава; i Пiлат дазволiў; тады прыйшоў ён i ўзяў Цела Іісусава.
- 39
- Прыйшоў і Нiкадзім,
які прыходзiў раней да Іісуса ўначы, i прынёс сумесь з смiрны i алою фунтаў каля ста.
- 40
- Узялi яны Цела Іісусава
i абвілi Яго палотнамі з духмянасцямі, як паводле звычаю хаваюць Іудзеі.
- 41
- Быў жа на тым месцы, дзе Ён быў распяты, сад,
i ў садзе магiла новая, у якой ніколі яшчэ нiхто не быў пакладзены;
- 42
- і там, з-за пятнiцы Іудзейскай,
паколькі блізка была магiла, паклалi Іісуса.
|