- 1
- Калі Ён сышоў з гары,
за Ім следам пайшло мноства людзей.
- 2
- І вось, падышоў пракажоны
і, кланяючыся Яму, сказаў: Госпадзе! калі хочаш, можаш мяне ачысціць.
- 3
- Іісус, працягнуўшы руку, дакрануўся да яго
і сказаў: хачу, ачысціся. І адразу ачысціўся той ад праказы.
- 4
- І кажа яму Іісус: глядзі, не кажы нікому;
але ідзі, пакажыся святару, і прынясі дар, аб якім загадаў Майсей, на сведчанне ім.
- 5
- Калі ж увайшоў Іісус у Капернаум,
падышоў да Яго сотнік і папрасіў у Яго:
- 6
- Госпадзе!
слуга мой ляжыць дома ў паралічы і моцна пакутуе.
- 7
- Іісус кажа яму: Я прыйду і ацалю яго.
- 8
- А сотнік сказаў Яму ў адказ: Госпадзе!
я не варты, каб Ты ўвайшоў пад мой дах; але скажы толькі слова, і выздаравее слуга мой;
- 9
- бо і я чалавек падуладны;
і, маючы ў сябе ў падначаленні воінаў, кажу аднаму: "ідзі", і ідзе; і другому: "прыйдзі", і прыходзіць; і слузе майму: "зрабі тое", і робіць.
- 10
- Пачуўшы гэта, Іісус здзівіўся
і сказаў тым, што ішлі за Ім: праўду кажу вам: і ў Ізраілі не знайшоў Я такое веры.
- 11
- Кажу к вам, што многія з усходу і з захаду прыйдуць
і ўзлягуць з Аўраамам, Ісаакам і Іакавам у Царстве Нябесным;
- 12
- а сыны царства будуць выкінуты у цемру вонкавую,
там будзе плач і скрыгат зубоў.
- 13
- І сказаў Іісус сотніку: ідзі,
і, як ты вераваў, няхай будзе табе. І выздаравеў слуга ягоны ў тую ж гадзіну.
- 14
- Прыйшоўшы ў дом Пятра
Іісус убачыў цешчу яго, якая ляжала ў гарачцы,
- 15
- і дакрануўся да рукі яе,
і пакінула яе гарачка; і ўстала яна і слугавала ім.
- 16
- Калі ж звечарэла,
прывялі да Яго многа людзей, апанаваных дэманамі: і Ён выгнаў духаў словам і ўсіх нядужых ацаліў;
- 17
- каб збылося сказанае праз прарока Ісаію, які кажа:
"Ён узяў на Сябе нашы немачы, і хваробы панёс".
- 18
- Калі ж Іісус убачыў вакол Сябе мноства люду,
эагадаў вучням адплысці на той бок.
- 19
- І адзін кніжнік,
падышоўшы, сказаў Яму: Настаўнік! я пайду за Габою, куды б Ты ні пайшоў.
- 20
- І кажа яму Іісус: лісы маюць норы,
і птушкі нябесныя гнёзды; а Сын Чалавечы не мае, дзе прыхіліць галаву.
- 21
- А другі, з вучняў, сказаў Яму: Госпадзе,
дазволь мне спярша пайсці і пахаваць майго бацьку.
- 22
- Але Іісус сказаў Яму: ідзі за Мною,
і пакінь мёртвым хаваць сваіх памерлых.
- 23
- І калі ўвайшоў Ён у лодку,
увайшлі за Ім вучні Яго.
- 24
- І вось, бура вялікая сталася на моры,
ажно лодку захліствалі хвалі; а Ён спаў.
- 25
- І вучні Яго, падышоўшы да Яго, разбудзілі Яго
і сказалі: Госпадзе! ратуй нас, гінем.
- 26
- І кажа ім: чаго вы спалохаліся, малаверы?
Тады, устаўшы, забараніў вятрам і мору, і сталася ціша вялікая.
- 27
- А людзі, дзівуючыся, казалі: хто Гэты,
што і вятры, і мора слухаюцца Яго?
- 28
- І калі прыплыў Ён на другі бераг у краіну Гергесінскую,
сустрэлі Яго, выйшаўшы з магіл, двое апанаваных дэманамі, вельмі лютыя, так што ніхто не мог праходзіць тою дарогаю.
- 29
- І вось, яны закрычалі: што Табе да нас, Іісусе, Сыне Божы?
прыйшоў Ты сюды дачасна мучыць нас.
- 30
- А зводдаль ад іх пасвіўся вялікі гурт свіней.
- 31
- І дэманы прасіліся ў Яго:
калі выганіш нас, дык пашлі нас у гурт свіней.
- 32
- І Ён сказаў ім: ідзіце.
І выйшлі яны, і пайшлі ў гурт свіны. І вось, кінуўся ўвесь гурт свіней з урвішча ў мора і загінуў у вадзе.
- 33
- А пастухі паўцякалі
і, прыйшоўшы ў горад, расказалі пра ўсё, і пра апанаваных дэманамі.
- 34
- І вось, увесь горад выйшаў на сустрэчу Іісусу;
і, убачыўшы Яго, прасілі, каб Ён адышоў ад іх межаў.
|