- 1
- Казаў жа Ён і вучням Сваім:
адзін чалавек быў багаты і меў домаўпраўніка, які быў абвінавачаны перад ім, што растрачвае маёмасць яго;
- 2
- і, паклікаўшы яго, сказаў яму: што гэта я чую пра цябе?
дай адказ пра тваё ўпраўленне домам, бо ты не можаш больш упраўляць.
- 3
- Сказаў жа домаўпраўнік сам сабе: што мне рабіць,
бо гаспадар мой адбірае ў мяне ўпраўленне домам? капаць не здужаю, жабраваць саромеюся;
- 4
- ведаю, што зрабіць,
каб мяне, калі адстаўлены буду ад упраўлення, прынялі ў свае дамы.
- 5
- І, паклікаўшы асобна кожнага з даўжнікоў гаспадара свайго,
казаў першаму: колькі ты вінен гаспадару майму?
- 6
- Той жа сказаў: сто мер алею.
І сказаў яму: вазьмі сваю распіску і сядзь хутчэй напішы: пяцьдзесят.
- 7
- Потым сказаў другому: а ты колькі вінен?
Той адказаў: сто мер пшаніцы. І сказаў яму: вазьмі сваю распіску і напішы: восемдзесят.
- 8
- І пахваліў гаспадар няправеднага домаўпраўніка,
што ён разумна зрабіў; бо сыны веку гэтага разумнейшыя за сыноў святла ў родзе сваім.
- 9
- І Я вам кажу:
здабывайце сабе сяброў багаццем няправедным, каб яны, калі збяднееце, прынялі вас у вечныя сялібы.
- 10
- Верны ў найменшым і ў многім верны,
а няправедны ў найменшым і ў многім няправедны.
- 11
- Таму калі ў няправедным багацці вы не былі верныя,
хто вам даверыць сапраўднае?
- 12
- І калі ў чужым вы не былі верныя,
хто вам дасць ваша?
- 13
- Ніякі раб не можа служыць двум гаспадарам,
бо ці аднаго будзе ненавідзець, а другога любіць, ці аднаго будзе трымацца, а другім пагарджаць. Не можаце Богу служыць і мамоне.
- 14
- Чулі ўсё гэта і фарысеі,
якія былі срэбралюбівымі, і насміхаліся з Яго.
- 15
- І Ён сказаў ім:
вы паказваеце сябе праведнымі перад людзьмі, але Бог ведае сэрцы вашы; бо што ў людзей высокае, тое мярзота перад Богам.
- 16
- Закон і прарокі — да Іаана;
з таго часу Царства Божае дабравесціцца, і кожны з намаганнямі ўваходзіць у яго.
- 17
- Ды лягчэй небу і зямлі прайсці,
чым адной рысцы ў законе прапасці.
- 18
- Кожны, хто разводзіцца з жонкаю сваёю і бярэ іншую,
той пралюбадзейнічае, і хто бярэ разведзеную з мужам, той пралюбадзейнічае.
- 19
- Адзін чалавек быў багаты
і апранаўся ў парфіру і вісон, і кожны дзень раскошна банкетаваў.
- 20
- І быў адзін убогі, імем Лазар,
які ляжаў перад варотамі яго, пакрыты язвамі,
- 21
- і хацеў насыціцца крошкамі, што падалі са стала багача;
а яшчэ і сабакі, прыходзячы, лізалі язвы яго.
- 22
- І сталася, што памёр убогі
і аднесены быў ангеламі на лона Аўраамава; памёр і багаты, і пахавалі яго;
- 23
- і ў пекле, будучы ў муках, узняў вочы свае
і ўбачыў здалёк Аўраама і Лазара на лоне яго,
- 24
- і, ўсклікнуўшы, сказаў: ойча Аўрааме,
змілуйся нада мною і пашлі Лазара, каб ён абмакнуў канец пальца свайго ў ваду і астудзіў язык мой, бо я пакутую ў полымі гэтым.
- 25
- Аўраам жа сказаў: дзіця! успомні,
што ты атрымаў добрае сваё ў жыцці сваім, а Лазар гэтак жа ліхое; цяпер жа ён тут суцяшаецца, а ты пакутуеш;
- 26
- і звыш усяго гэтага
паміж намі і вамі прорва вялікая ўстаноўлена, каб тыя, што хочуць перайсці адсюль да вас, не маглі, і каб адтуль да нас не пераходзілі.
- 27
- Тады сказаў ён: прашу цябе, ойча,
пашлі яго ў дом бацькі майго,
- 28
- бо ў мяне пяць братоў, няхай ён засведчыць ім,
каб і яны не прыйшлі ў гэтае месца мучэння.
- 29
- Кажа яму Аўраам: яны маюць Маісея і прарокаў;
няхай слухаюць іх.
- 30
- А той сказаў: не, ойча Аўрааме,
але калі хто з мёртвых прыйдзе да іх, пакаюцца.
- 31
- Ён жа сказаў яму: калі Маісея і прарокаў не слухаюць,
то, калі б хто і з мёртвых уваскрэс, не павераць.
|