- 1
- Калі ж Ён скончыў усе словы Свае да народа,
які слухаў, то ўвайшоў у Капернаум.
- 2
- У аднаго сотніка
раб, якім ён даражыў, быў хворы пры смерці.
- 3
- Пачуўшы ж пра Іісуса,
ён паслаў да Яго старэйшын Іудзейскіх, просячы Яго, каб прыйшоў ацаліць раба яго.
- 4
- І яны, прыйшоўшы да Іісуса, настойліва прасілі Яго,
гаворачы: ён варты, каб Ты зрабіў для яго гэта,
- 5
- бо ён любіць народ наш
і сінагогу збудаваў для нас.
- 6
- Іісус пайшоў з імі.
І калі ўжо Ён быў недалёка ад дома, паслаў да Яго сотнік сяброў сказаць Яму: Госпадзі! не турбуйся, бо я не варты, каб Ты ўвайшоў пад мой дах;
- 7
- таму і сябе самога я не палічыў годным, каб прыйсці да Цябе;
але скажы слова, і выздаравее слуга мой.
- 8
- Бо і я, чалавек, падпарадкаваны ўладзе,
але, маючы пад сабою воінаў, кажу аднаму: "ідзі", і ідзе; і другому: "прыйдзі", і прыходзіць; і рабу майму: "зрабі гэта", і робіць.
- 9
- Пачуўшы гэта, Іісус здзівіўся яму
і, павярнуўшыся, сказаў народу, які ішоў за Ім: кажу вам, што і ў Ізраілі не знайшоў Я такой веры.
- 10
- І, вярнуўшыся ў дом, пасланыя
знайшлі хворага раба здаровым.
- 11
- І сталася пасля гэтага:
пайшоў Іісус у горад, які называўся Наін; і з Ім ішлі многія вучні Яго і мноства народу.
- 12
- Калі ж Ён наблізіўся да гарадской брамы,
якраз, выносілі памерлага, адзінага сына ў маці сваёй, а яна была ўдава; і шмат людзей з горада было з ёю.
- 13
- Убачыўшы яе, Гасподзь злітаваўся над ёю
і сказаў ёй: не плач.
- 14
- І, падышоўшы, дакрануўся да насілак;
тыя, што неслі, спыніліся; і сказаў: юнак! табе кажу, устань.
- 15
- І сеў мёртвы, і пачаў гаварыць;
і аддаў яго Іісус маці яго.
- 16
- І ахапіў усіх страх,
і славілі Бога, кажучы: вялікі прарок паўстаў сярод нас, і наведаў Бог народ Свой.
- 17
- І гэтае слова пра Яго разышлося па ўсёй Іудзеі
і па ўсім наваколлі.
- 18
- І паведамілі Іаану вучні яго пра ўсё гэта.
- 19
- І, паклікаўшы дваіх з вучняў сваіх,
Іаан паслаў іх да Іісуса спытаць: ці Той Ты, Які мае прыйсці, ці чакаць нам другога?
- 20
- Прыйшоўшы да Яго, гэтыя мужы сказалі:
Іаан Хрысціцель паслаў нас да Цябе спытаць: ці Той Ты, Які мае прыйсці, ці чакаць нам другога?
- 21
- А ў гэты час
Ён многіх ацаліў ад хвароб і немачаў і злых духаў і многім сляпым падараваў зрок.
- 22
- І сказаў ім Іісус у адказ:
пайдзіце, паведаміце Іаану, што вы бачылі і чулі: як сляпыя робяцца відушчымі, кульгавыя ходзяць, пракажоныя ачышчаюцца, глухія чуюць, мёртвыя ўваскрасаюць, убогія дабравесцяць;
- 23
- і блажэнны, хто не спакусіцца аба Мне.
- 24
- А калі адышлі пасланцы Іаанавы,
пачаў Ён гаварыць народу пра Іаана: што глядзець хадзілі вы ў пустыню? трысціну, ветрам калыханую?
- 25
- Што ж глядзець хадзілі вы?
чалавека, убранага ў мяккае адзенне? Але хто ў пышных уборах і ў раскошы жыве, тыя ў царскіх палацах.
- 26
- Што ж глядзець хадзілі вы?
прарока? Так, кажу вам, і больш, чым прарока.
- 27
- Гэта той, пра каго напісана:
"вось, Я пасылаю Ангела Майго перад абліччам Тваім, які падрыхтуе шлях Твой перад Табою".
- 28
- Бо кажу вам: з народжаных жанчынамі
няма ніводнага прарока, большага за Іаана Хрысціцеля; але меншы ў Царстве Божым большы за яго.
- 29
- І ўвесь народ, што слухаў,
і мытнікі прызналі правату Бога, хрысціўшыся хрышчэннем Іаанавым;
- 30
- а фарысеі і законнікі адкінулі волю Божую наконт сябе,
не хрысціўшыся ад яго.
- 31
- І сказаў Гасподзь:
з кім жа параўнаю людзей роду гэтага? і да каго яны падобныя?
- 32
- Яны падобныя да дзяцей, якія сядзяць на рынку
і аклікаюць адны другіх і гавораць: мы ігралі вам на дудцы, а вы не танцавалі, мы спявалі вам жалобнае, а вы не плакалі.
- 33
- Бо прыйшоў Іаан Хрысціцель:
ні хлеба не есць, ні віна не п’е; і вы кажаце: у ім дэман.
- 34
- Прыйшоў Сын Чалавечы: есць і п’е;
і вы кажаце: вось чалавек, які любіць есці і віно піць, сябра мытнікам і грэшнікам.
- 35
- І апраўдана мудрасць усімі дзецьмі яе.
- 36
- Нехта з фарысеяў прасіў Яго паесці разам з ім,
і Ён, увайшоўшы ў дом фарысея, узлёг.
- 37
- І вось, жанчына з таго горада, якая была грэшніцай,
даведаўшыся, што Ён узляжыць у доме фарысея, прынесла алебастравую пасудзіну міра
- 38
- і, стаўшы ззаду каля ног Яго, плачучы,
пачала абліваць слязьмі ногі Яго і валасамі галавы сваёй выцірала, і цалавала ногі Яго, і мазала мірам.
- 39
- Убачыўшы гэта, фарысей, які запрасіў Яго,
сказаў сам сабе: калі б Ён быў прарокам, то ведаў бы, хто і якая гэта жанчына дакранаецца да Яго, бо яна грэшніца.
- 40
- І, адказваючы, Іісус сказаў яму:
Сімане! Я маю нешта сказаць табе. Той прамовіў: скажы, Настаўнік.
- 41
- Іісус сказаў: у аднаго пазыкадаўцы было два даўжнікі:
адзін быў павінен пяцьсот дынарыяў, а другі — пяцьдзесят;
- 42
- але, паколькі яны не мелі чым заплаціць, ён дараваў абодвум.
Каторы з іх, скажы, больш узлюбіць яго?
- 43
- І сказаў Сіман у адказ: думаю, той, якому больш дараваў.
Ён жа сказаў яму: правільна ты рассудзіў.
- 44
- І, павярнуўшыся да жанчыны,
сказаў Сіману: бачыш гэтую жанчыну? Я ўвайшоў у дом твой, і ты вады Мне на ногі не даў; а яна слязамі абліла Мне ногі і валасамі галавы сваёй выцерла.
- 45
- Ты цалавання Мне не даў;
а яна з таго часу, як Я ўвайшоў, не пераставала цалаваць Мне ногі.
- 46
- Ты галавы Маёй алеем не памазаў,
яна ж мірам памазала Мне ногі.
- 47
- А таму кажу табе:
адпускаюцца грахі яе многія, бо яна ўзлюбіла многа; а каму мала адпускаецца, той мала любіць.
- 48
- І ёй сказаў: адпускаюцца табе грахі.
- 49
- І пачалі тыя, што ўзляжалі з Ім, гаварыць самі сабе:
хто Ён, што і грахі адпускае?
- 50
- Ён жа сказаў жанчыне: вера твая ўратавала цябе;
ідзі з мірам.
|