- 1
- І давялося Яму ў суботу,
першую па другім дні Пасхі, праходзіць пасевамі, і вучні Яго зрывалі каласы і елі, расціраючы рукамі.
- 2
- Некаторыя ж з фарысеяў сказалі ім:
чаму вы робіце тое, што не дазволена рабіць па суботах?
- 3
- І сказаў ім Іісус у адказ:
хіба вы не чыталі, што зрабіў Давід, калі згаладаўся сам і тыя, што былі з ім?
- 4
- як увайшоў ён у дом Божы
і ўзяў хлябы выстаўлення, якіх не дазволена было есці нікому, а толькі адным святарам, і еў, і даў тым, што з ім былі.
- 5
- І казаў ім: Сын Чалавечы ёсць гаспадар і суботы.
- 6
- Давялося і ў другую суботу ўвайсці Яму ў сінагогу і вучыць;
і быў там чалавек, і правая рука ў яго была сухая.
- 7
- Кніжнікі і фарысеі сачылі за Ім,
ці не ацаліць Ён у суботу, каб знайсці абвінавачанне супраць Яго.
- 8
- Але Ён ведаў помыслы іх
і сказаў чалавеку, які меў сухую руку: падыміся і стань пасярэдзіне. І той, падняўшыся, стаў.
- 9
- Іісус жа сказаў ім: спытаюся Я ў вас:
што дазволена рабіць па суботах — дабро рабіць ці зло рабіць? душу ўратаваць ці загубіць? Яны ж маўчалі.
- 10
- І, паглядзеўшы на ўсіх іх,
сказаў яму: працягні руку тваю. І ён зрабіў так, і стала рука яго здаровай, як другая.
- 11
- Яны ж перапоўніліся шаленствам
і гаварылі між сабою, што ім рабіць з Іісусам.
- 12
- І сталася ў тыя дні: выйшаў Ён на гару памаліцца
і правёў усю ноч у малітве да Бога.
- 13
- А калі настаў дзень,
паклікаў вучняў Сваіх і выбраў з іх дванаццаць, якіх і назваў Апосталамі:
- 14
- Сімана, якога і назваў Пятром,
і Андрэя, брата яго, Іакава і Іаана, Філіпа і Варфаламея,
- 15
- Матфея і Фаму,
Іакава Алфеевага і Сімана, называнага Зілотам,
- 16
- Іуду Іакавага
і Іуду Іскарыёта, які і стаў прадажнікам.
- 17
- І, спусціўшыся з імі, стаў Ён на роўным месцы
і многа вучняў Яго і вялікае мноства людзей з усёй Іудзеі і Іерусаліма, і ўзбярэжжа Тырскага і Сідонскага,
- 18
- што прыйшлі паслухаць Яго
і ацаліцца ад хвароб сваіх, таксама і тыя, што пакутавалі ад духаў нячыстых; і ацаляліся.
- 19
- І ўсе людзі імкнуліся дакрануцца да Яго,
бо сіла ад Яго сыходзіла і ацаляла ўсіх.
- 20
- І Ён, узвёўшы вочы Свае на вучняў Сваіх, гаварыў:
блажэнныя ўбогія духам, бо ваша ёсць Царства Божае.
- 21
- Блажэнныя галодныя цяпер, бо насыціцеся.
Блажэнныя, хто плача цяпер, бо засмеяцеся.
- 22
- Блажэнныя вы, калі ўзненавідзяць вас людзі
і калі адлучаць вас, і зганьбяць, і выкінуць імя ваша як зло, за Сына Чалавечага.
- 23
- Узрадуйцеся ў той дзень і ўзвесяліцеся,
бо вось узнагарода ваша вялікая на небе. Таму што гэтак рабілі прарокам бацькі іх.
- 24
- Але гора вам, багатыя,
бо вы ўжо атрымліваеце ўцеху вашу.
- 25
- Гора вам, перасычаныя цяпер, бо голад зазнаеце.
Гора вам, хто смяецца цяпер, бо засмуткуеце і заплачаце.
- 26
- Гора вам, калі добра будуць гаварыць пра вас усе людзі.
Бо так рабілі лжэпрарокам бацькі іх.
- 27
- А вам, хто слухае, кажу:
любіце ворагаў вашых, дабро рабіце тым, што ненавідзяць вас,
- 28
- благаслаўляйце тых, што праклінаюць вас,
і маліцеся за тых, што крыўдзяць вас.
- 29
- Таму, хто б’е цябе па шчацэ, падстаў і другую;
а таму, хто забірае ў цябе вопратку, не перашкаджай узяць і сарочку.
- 30
- Кожнаму, хто просіць у цябе, дай;
і ў таго, хто забірае тваё, не патрабуй назад.
- 31
- І як вы хочаце, каб рабілі вам людзі,
так і вы ім рабіце.
- 32
- А калі вы любіце тых, што любяць вас,
якая вам за гэта падзяка? бо і грэшнікі любяць тых, хто іх любіць.
- 33
- І калі робіце дабро тым, хто вам робіць дабро,
якая вам за гэта падзяка? бо і грэшнікі тое самае робяць.
- 34
- І калі пазычаеце тым,
ад каго спадзеяцеся атрымаць назад, якая вам за гэта падзяка? бо і грэшнікі пазычаюць грэшнікам, каб атрымаць назад столькі ж.
- 35
- Але вы любіце ворагаў вашых,
і дабро рабіце, і пазычайце, ні на што не спадзеючыся; і будзе ўзнагарода ваша вялікай, і будзеце сынамі Ўсявышняга; бо Ён добры і да няўдзячных і злых.
- 36
- Дык вось, будзьце міласэрныя,
як і Айцец ваш міласэрны.
- 37
- Не судзіце, і вас не будуць судзіць;
і не асуджайце, і не будзеце асуджаны; прабачайце і вам прабачаць;
- 38
- давайце, і вам будзе дадзена:
меру добрую, шчыльна накладзеную, утрэсеную, перапоўненую дадуць вам у прыпол; бо якою мераю мераеце, такою і вам адмераецца.
- 39
- Сказаў ім таксама прытчу:
хіба можа сляпы сляпога вадзіць? ці не абодва ў яму ўпадуць?
- 40
- Вучань не вышэйшы за настаўніка свайго,
але, удасканаліўшыся, кожны будзе, як настаўнік яго.
- 41
- Што ж ты глядзіш на парушынку ў воку брата твайго,
а бервяна ў сваім воку не заўважаеш?
- 42
- Альбо, як можаш казаць брату твайму:
браце, дай, я выму парушынку з вока твайго, — калі сам бервяна ў воку тваім не бачыш. Крывадушнік, вымі перш бервяно з твайго вока, і тады ўбачыш, як выняць парушынку з вока брата твайго.
- 43
- Бо няма добрага дрэва, якое б радзіла кепскі плод,
няма і кепскага дрэва, якое б радзіла добры плод.
- 44
- Бо ўсякае дрэва па сваім плодзе пазнаецца:
бо з калючых кустоў не збіраюць смокваў і з цярноўніку не здымаюць вінаграду.
- 45
- Добры чалавек з добрай скарбніцы сэрца свайго выносіць добрае,
а ліхі чалавек з ліхой скарбніцы сэрца свайго выносіць ліхое; бо ад перапоўненасці сэрца гавораць вусны яго.
- 46
- Што ж клічаце Мяне: "Госпадзі, Госпадзі!",
а не робіце таго, што Я кажу?
- 47
- Кожны, хто прыходзіць да Мяне
і слухае словы Мае і выконвае іх, пакажу вам, да каго падобны.
- 48
- Ён падобны да чалавека, які, будуючы дом,
капаў і паглыбіўся і заклаў падмурак на камені; калі ж здарылася разводдзе, нахлынула рака на дом той і не змагла пахіснуць яго, бо ён быў закладзены на камені.
- 49
- А хто пачуў і не выканаў, той падобны да чалавека,
які збудаваў дом на зямлі без падмурка; калі ж нахлынула на яго рака, адразу ён абваліўся і было разбурэнне дома таго вялікае.
|