- 1
- У тыя дні,
калі сабралася многа народу і не мелі чаго есці, Іісус, паклікаўшы вучняў Сваіх, кажа ім:
- 2
- шкада Мне людзей,
што ўжо тры дні застаюцца са Мною, і не маюць чаго есці;
- 3
- І калі адпушчу іх дадому галоднымі, аслабеюць у дарозе,
бо некаторыя з іх прыйшлі здалёку.
- 4
- І адказалі Яму вучні Яго:
адкуль можа хто накарміць іх хлебам тут, у пустыні?
- 5
- І спытаў у іх: колькі ў вас хлябоў?
Яны адказалі: сем.
- 6
- Тады загадаў людзям узлегчы на зямлі;
і, ўзяўшы сем хлябоў, узнёсшы падзяку, пераламіў, і даў вучням Сваім, каб раздавалі; і яны раздалі людзям.
- 7
- І мелі некалькі рыбінак:
і благаславіўшы, Ён загадаў і іх раздаць.
- 8
- І елі, і насыціліся;
і назбіралі рэшты кавалкаў сем кашоў.
- 9
- А было тых, што елі, каля чатырох тысяч.
І адпусціў іх.
- 10
- І адразу ўвайшоў у лодку
і прыбыў з вучнямі Сваімі ў межы Далмануфскія.
- 11
- І выйшлі фарысеі і пачалі спрачацца з Ім,
дамагаючыся ад Яго знамення з неба, спакушаючы Яго.
- 12
- І Ён, уздыхнуўшы духам Сваім,
кажа: нашто род гэты знамення патрабуе? Праўду кажу вам: не дасца роду гэтаму знаменне.
- 13
- І, пакінуўшы іх, зноў увайшоў у лодку
і адправіўся на той бок.
- 14
- І забыліся вучні Яго ўзяць хлябоў,
і акрамя аднаго хлеба не мелі з сабой у лодцы.
- 15
- І Ён наказаў ім, гаворачы: глядзіце,
сцеражыцеся закваскі фарысейскай і закваскі Ірадавай.
- 16
- І разважалі між сабой, кажучы:
гэта значыць, што хлябоў у нас няма.
- 17
- І, ведаючы, Іісус кажа ім: чаму разважаеце,
што хлябоў няма ў вас? Няўжо яшчэ не адчуваеце і не разумееце? Няўжо дагэтуль скамянелае сэрца ваша?
- 18
- Вочы маючы, не бачыце?
Вушы маючы, не чуеце? І не памятаеце?
- 19
- Калі пяць хлябоў пераламіў Я на пяць тысяч,
колькі поўных кашоў кавалкаў назбіралі вы? Кажуць Яму: дванаццаць.
- 20
- А калі сем хлябоў на чатыры тысячы,
колькі поўных кашоў кавалкаў вы набралі? Яны ж адказалі: сем.
- 21
- І сказаў ім: як жа не разумееце?
- 22
- І прыходзіць у Віфсаіду.
І прыводзяць да Яго сляпога і просяць, каб да яго дакрануўся.
- 23
- І, узяўшы за руку сляпога, вывеў яго за паселішча
і, плюнуўшы на вочы яму, усклаўшы рукі на яго, пытаўся ў яго, ці бачыць што.
- 24
- Той, агледзеўшыся, сказаў:
бачу людзей, нібы дрэвы, што ходзяць.
- 25
- Потым зноў усклаў рукі на вочы яго і зрабіў яго відушчым.
І ацаліўся, і стаў бачыць усё выразна.
- 26
- І адаслаў яго ў дом,
кажучы: у паселішча не заходзь і не расказвай нікому ў паселішчы.
- 27
- І пайшоў Іісус з вучнямі Сваімі
ў паселішчы Кесарыі Філіпавай. І дарогаю пытаўся ў вучняў Сваіх, кажучы ім: за каго Мяне прымаюць людзі?
- 28
- А яны адказалі: за Іаана Хрысціцеля,
іншыя — за Ілію, а іншыя — за аднаго з прарокаў.
- 29
- Ён сказаў ім: а вы за каго прымаеце Мяне?
І ў адказ Пётр сказаў Яму: Ты — Хрыстос.
- 30
- І загадаў ім, каб нікому не гаварылі пра Яго.
- 31
- І пачаў вучыць іх,
што Сыну Чалавечаму належыць многа адпакутаваць, быць адрынутым старэйшынамі і першасвятарамі, і кніжнікамі, і забітым быць, і на трэці дзень уваскрэснуць.
- 32
- І казаў пра гэта адкрыта.
І Пётр, адвёўшы Яго, пачаў адгаворваць Яго.
- 33
- А Ён, абярнуўшыся і паглядзеўшы на вучняў Сваіх,
забараніў Пятру, кажучы: адыдзі ад Мяне, сатана, бо думаеш не пра тое, што Божае, а пра тое, што чалавечае.
- 34
- І, паклікаўшы людзей з вучнямі Сваімі,
сказаў ім: Хто хоча ісці за Мною, няхай адрачэцца ад сябе і возьме крыж свой, і ўслед за Мной ідзе.
- 35
- Бо хто хоча душу сваю ўратаваць, той страціць яе;
а хто страціць душу сваю дзеля Мяне і Евангелля, той уратуе яе.
- 36
- Бо якую карысць будзе мець чалавек,
калі ён здабудзе ўвесь свет, а пашкодзіць душы сваёй?
- 37
- Альбо які выкуп дасць чалавек за душу сваю?
- 38
- Бо хто пасаромеецца Мяне і словаў Маіх
перад родам гэтым пралюбадзейным і грэшным, таго і Сын Чалавечы пасаромеецца, калі прыйдзе ў славе Айца Свайго з ангеламі святымі.
|