- 1
- Ён, увайшоўшы ў лодку,
пераплыў і прыйшоў у Свой горад.
- 2
- І вось, прынеслі да Яго паралізаванага,
пакладзенага на пасцелі. І ўбачыўшы веру іхнюю, Іісус сказаў паралізаванаму: мацуйся, сыне! даруюцца табе грахі твае.
- 3
- І вось, некаторыя кніжнікі
сказалі самі сабе: Ён блюзнерыць.
- 4
- А Іісус, зразумеўшы помыслы іх, сказаў:
навошта вы намышляеце ліхое ў сэрцах вашых?
- 5
- бо што лягчэй – сказаць: "даруюцца табе грахі",
альбо сказаць: "устань і хадзі"?
- 6
- Але каб вы ведалі,
што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі дараваць грахі, тады кажа паралізаванаму: устань, вазьмі пасцель тваю і ідзі ў дом твой.
- 7
- І той устаў, узяў пасцель сваю,
і пайшоў у дом свой.
- 8
- А людзі, убачыўшы гэта, дзіву даліся
і праславілі Бога, Які даў такую ўладу людзям.
- 9
- Праходзячы адтуль,
убачыў Іісус чалавека, што сядзеў на мытні, якога звалі Матфей, і кажа яму: ідзі за Мною. І ўстаў той і пайшоў услед за Ім.
- 10
- І сталася, калі Іісус узляжаў у доме, вось,
многія мытнікі і грэшнікі прыйшлі і ўзлеглі з Ім і вучнямі Ягонымі.
- 11
- І ўбачыўшы гэта, фарысеі сказалі вучням Яго:
навошта Настаўнік ваш есць і п'е з мытнікамі і грэшнікамі?
- 12
- А Іісус, пачуўшы гэта, сказаў ім:
не здаровыя маюць патрэбу ў лекары, а хворыя;
- 13
- ідзіце, навучыцеся,
што азначае: "міласці хачу, а не ахвяры"?, бо Я прыйшоў заклікаць не праведнікаў, а грэшнікаў да пакаяння.
- 14
- Тады прыходзяць да Яго вучні Іаанавы
і кажуць: чаму мы і фарысеі посцім многа, а Твае вучні не посцяць?
- 15
- І сказаў ім Іісус:
ці могуць засмучацца сыны харомаў вясельных, пакуль з імі жаніх? Але прыйдуць дні, калі адымецца ў іх жаніх, і тады будуць пасціць.
- 16
- І ніхто не прыстаўляе латкі
з нябеленага палатна да старон адзежыны; бо зноў прышытае аддзярэ ад старога, і дзірка будзе яшчэ горшая.
- 17
- Не ўліваюць таксама віна і маладога ў мяхі старыя;
а інакш дзяруцца мяхі, і віно выцякае, і мяхі прападаюць; а віно маладое ўліваюць у новыя мяхі, і зберагаецца тое і другое.
- 18
- Калі Ён ім гэта казаў, вось,
прыйшоў нейкі начальнік і, кланяючыся Яму, казаў: дачка мая зараз памерла; але прыйдзі, ускладзі на яе руку Тваю, і яна будзе жыць.
- 19
- І ўстаўшы, Іісус пайшоў за ім,
і вучні Яго.
- 20
- І вось, жанчына,
якая дванаццаць гадоў пакутавала ад крывацечы, падышоўшы ззаду, дакранулася да краю вопраткі Яго,
- 21
- бо яна казала сама сабе:
калі толькі дакрануся да вопраткі Яго, выздаравею.
- 22
- А Іісус, абярнуўшыся і ўбачыўшы яе,
сказаў: мацуйся, дачка! вера твая ўратавала цябе. І выздаравела жанчына з таго часу.
- 23
- А як прыйшоў Іісус у начальнікаў дом
і ўбачыў жалейнікаў і збянтэжаны люд,
- 24
- сказаў ім: выйдзіце;
бо не памерла дзяўчына, а спіць. І насміхаліся з Яго.
- 25
- Калі ж людзі былі высланы,
Ён, увайшоўшы, узяў яе за руку, і дзяўчына ўстала.
- 26
- І разнеслася вестка пра гэта па ўсёй зямлі той.
- 27
- І калі ішоў адтуль Іісус,
ішлі за Ім двое сляпых і крычалі: памілуй нас, Іісусе, Сыне Давідаў!
- 28
- І калі Ён прыйшоў у дом, прыступілі да Яго сляпыя.
І кажа ім Іісус: ці верыце, што Я магу зрабіць гэта? Яны кажуць Яму: так Госпадзе!
- 29
- Тады Ён крануўся вачэй іх
і сказаў: па веры вашай хан будзе вам.
- 30
- І адкрыліся вочы ў іх;
і строга наказаў ім Іісус: глядзіце, каб ніхто не даведаўся.
- 31
- А яны, выйшаўшы, расказалі пра Яго па ўсёй зямлі той.
- 32
- Калі ж тыя выходзілі,
вось, прывялі да Яго чалавека нямога, апанаванага дэманам.
- 33
- І калі дэман быў выгнаны, нямы пачаў гаварыць.
І люд, дзіву даючыся, казаў: ніколі не было такога явішча ў Ізраілі.
- 34
- А фарысеі казалі:
сілаю князя дэманскага выганяе Ён дэманаў.
- 35
- І хадзіў Іісус па ўсіх гарадах і па селішчах,
вучачы ў сінагогах іх, прапаведуючы Дабравесце Царства і ацаляючы ўсякую хваробу і ўсякую немач у людзях.
- 36
- Бачачы людзей, Ён пашкадаваў іх,
бо яны былі знясіленыя і пакінутыя, як авечкі без пастуха.
- 37
- Тады кажа вучням Сваім:
жніва многа, ды работнікаў мала;
- 38
- дык маліце Гаспадара жніва,
каб паслаў работнікаў на жніво Сваё.
|