- 1
- Выйшаўшы таго ж дня з дому, Іісус сеў каля мора.
- 2
- І сабралася да Яго мноства людзей,
так што Ён увайшоў у лодку і сеў; а ўвесь люд стаяў на беразе.
- 3
- І гаварыў ім шмат прытчамі,
кажучы: вось, выйшаў сейбіт сеяць.
- 4
- І калі сеяў ён,
адно ўпала пры дарозе, і наляцелі птушкі і падзяўблі тое;
- 5
- іншае ўпала на мясціны камяністыя, дзе няшмат было зямлі,
і неўзабаве ўзышло, таму што зямля была неглыбокая.
- 6
- А калі ўзышло сонца, завяла
і, як не мела карэння, засохла;
- 7
- іншае ўпала ў церне,
і вырасла церні і заглушыла яго;
- 8
- іншае ўпала на добрую зямлю і ўрадзіла плод:
адно ў сто разоў, а другое ў шэсцьдзесят, а тое ў трыццаць.
- 9
- Хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе!
- 10
- І прыступіўшы, вучні сказалі Яму:
чаму прытчамі гаворыш ім?
- 11
- Ён сказаў ім у адказ:
таму, што вам дадзена ведаць тайны Царства Нябеснага, а ім не дадзена;
- 12
- бо хто мае, таму дадзена будзе
і памножыцца; а хто не мае, у таго адымецца і тое, што мае;
- 13
- дзеля таго прытчамі прамаўляю ім,
што яны бачачы не бачаць, і чуючы не чуюць, і не разумеюць;
- 14
- і збываецца над імі прароцтва Ісаіі,
якое кажа: "слыхам пачуеце, і не ўразумееце; і вачыма глядзець будзеце, і не ўбачыце;
- 15
- агрубела бо сэрца ў людзей гэтых,
і вушыма цяжка чуюць, і вочы свае змежылі, каб не ўгледзець вачыма, і вушыма не пачуць, і сэрцам не ўразумець, і не звернуцца, каб Я ацаліў іх".
- 16
- А вашы блажэнныя вочы, што бачаць;
і вушы вашыя, што чуюць;
- 17
- бо праўду кажу вам,
што многія прарокі і праведнікі жадалі бачыць тое, што вы бачыце, і не бачылі, і чуць тое, што вы чуеце, і не чулі.
- 18
- Але ж вы пачуйце прытчу пра сейбіта:
- 19
- да кожнага,
хто слухае слова пра Царства і не разумее, прыходзіць ліхі і крадзе пасеянае ў сэрцы яго: вось каго азначае пасеянае пры дарозе.
- 20
- А пасеянае на камяністых мясцінах
азначае таго, хто чуе слова і адразу з радасцю прымае яго;
- 21
- але не мае кораня ў сабе і непастаянны:
калі настане ўціск альбо ганенне за слова, адразу спакушаецца.
- 22
- А пасеянае ў церні
азначае таго, хто чуе слова, але клопат веку гэтага і панада багацця заглушае слова, і яно стаецца бясплодным.
- 23
- А пасеянае на добрай зямлі
азначае таго, хто чуе слова і разумее, які і плод прыносіць і дае адзін сто, другі шэсцьдзесят, а іншы трыццаць.
- 24
- Другую прытчу прапанаваў Ён ім, кажучы:
Царства Нябеснае падобнае на чалавека, які пасеяў добрае насенне на полі сваім;
- 25
- калі ж людзі спалі, прыйшоў вораг яго
і пасеяў куколь сярод пшаніцы, і пайшоў;
- 26
- калі ўзышла рунь і завязала плод,
тады з'явіўся і куколь.
- 27
- Прыйшоўшы, рабы гаспадара дома сказалі яму:
гаспадар ці ж не добрае насенне пасеяў ты на полі тваім? адкуль жа на ім куколь?
- 28
- А ён сказаў ім: варожы чалавек гэта зрабіў.
А рабы сказалі яму: хочаш, мы пойдзем, выпалем яго?
- 29
- А ён сказаў: не,
каб, выбіраючы куколь, вы не павырывалі разам з ім і пшаніцы;
- 30
- пакіньце расці разам тое і другое да жніва;
а ў час жніва я скажу жняцам: збярыце перш куколь і звяжыце яго ў снапы, каб спаліць яго; а пшаніцу збярыце ў жытніцу мае.
- 31
- Іншую прытчу прапанаваў Ён ім, кажучы:
падобнае Царства Нябеснае на зерне гарчычнае, якое чалавек узяў і пасеяў на полі сваім,
- 32
- якое, хоць меншае за ўсякае насенне,
але, калі вырастае, бывае большае за ўсякую траву і робіцца дрэвам, так што прылятаюць птушкі нябесныя і гняздзяцца ў голлі яго.
- 33
- Іншую прытчу сказаў Ён ім:
падобнае Царства Нябеснае на закваску, якую жанчына, узяўшы паклала ў тры меры мукі, пакуль не ўкісла ўсё.
- 34
- Гэта ўсё казаў Іісус прытчамі люду,
і без прытчы нічога не казаў ім,
- 35
- каб збылося сказанае праз прарока, які кажа:
"Разамкну ў прытчах вусны Мае; выкажу ўтоенае ад стварэння свету".
- 36
- Тады Іісус, адпусціўшы людзей, увайшоў у дом.
І прыступіўшы да Яго, вучні Яго сказалі: растлумач нам прытчу пра куколь на полі.
- 37
- А Ён ім сказаў у адказ:
сейбіт добрага насення ёсць Сын Чалавечы;
- 38
- поле ёсць свет;
добрае насенне гэта — сыны Царства, а куколь — сыны ліхога;
- 39
- вораг, які пасеяў яго, ёсць дыявал;
жніво ёсць сканчэнне веку, а жняцы — Ангелы.
- 40
- А таму, як збіраюць куколь і агнём паляць,
гэтак сама будзе пры сканчэнні веку гэтага:
- 41
- пашле Сын Чалавечы Ангелаў Сваіх,
і збяруць з Царства Яго ўсе спакусы і тых, што чыняць беззаконне,
- 42
- і ўкінуць іх у печ вогненную;
там будзе плач і скрыгат зубоў;
- 43
- тады праведныя заззяюць, як сонца,
у Царстве Айца іх. Хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе!
- 44
- Яшчэ падобнае Царства Нябеснае на скарб, схаваны на полі,
які, знойшоўшы, чалавек утоіў, і ў радасці ад гэтага ідзе і прадае ўсё, што мае, і купляе поле тое.
- 45
- Яшчэ падобнае Царства Нябеснае на купца,
які шукае прыгожых перлаў,
- 46
- які, знайшоўшы адзін шматкаштоўны перл,
пайшоў і прадаў усё, што меў, і купіў яго.
- 47
- Яшчэ падобнае Царства Нябеснае на невад, закінуты ў мора
і поўны рыбы ўсялякага роду,
- 48
- які, калі ён напоўніўся, выцягнулі на бераг
і, сеўшы, добрае склалі ў начынне, а нядобрае выкінулі прэч.
- 49
- Так будзе пры сканчэнні веку:
выйдуць Ангелы і аддзеляць ліхіх з асяроддзя праведных,
- 50
- і ўкінуць іх у печ вогненную:
там будзе плач і скрыгат зубоў.
- 51
- Сказаў ім Іісус: ці зразумелі вы гэта ўсё?
Яны кажуць Яму: так, Госпадзе!
- 52
- А Ён сказаў ім: таму ўсякі кніжнік,
навучаны Царству Нябеснаму, падобны на гаспадара дома, які выносіць са скарбніцы сваёй новае і старое.
- 53
- І сталася, калі скончыў Іісус прытчы гэтыя,
пайшоў адтуль.
- 54
- І прыйшоўшы на бацькаўшчыну Сваю, вучыў іх у сінагозе іхняй,
так што яны здзіўляліся і казалі: адкуль у Яго гэтая мудрасць і сілы?
- 55
- ці не цясляроў Ён Сын?
ці не Ягоную Маці завуць Марыя, і браты Яго Іакаў і Іасій, і Сіман і Іуда?
- 56
- і сёстры Яго ці не ўсе сярод нас?
адкуль жа ў Яго ўсё гэта?
- 57
- І спакушаліся аб Ім.
А Іісус сказаў ім: не бывае прарока без пашаны, хіба што толькі на бацькаўшчыне сваёй, і ў доме сваім.
- 58
- І не ўчыніў там многіх цудаў з-за няверства іх.
|