- 1
- Тады прыходзяць да ІІсуса Іерусалімскія кніжнікі і фарысеі
і кажуць:
- 2
- навошта вучні Твае парушаюць звычай старцаў?
бо не ўмываюць рук сваіх, калі ядуць хлеб.
- 3
- А Ён сказаў ім у адказ:
навошта і вы парушаеце запаведзь Божую дзеля звычаю вашага?
- 4
- Бо Бог запаведаў, сказаўшы: шануй бацьку і маці;
і: хто ліхасловіць бацьку альбо маці, смерцю няхай памрэ.
- 5
- А вы кажаце: калі хто скажа бацьку альбо маці:
"дар Богу - тое, чым бы ты ад мяне карыстаўся",
- 6
- той можа і не ўшанаваць бацьку альбо маці сваю;
такім чынам вы скасавалі запаведзь Божую дзеля звычаю вашага.
- 7
- Крывадушнікі!
добра прарочыў пра вас Ісаія, кажучы:
- 8
- "Набліжаюцца да Мяне людзі гэтыя вуснамі сваімі і шануюць Мяне языком;
а сэрца іх далёка адлягае ад Мяне;
- 9
- але марна шануюць Мяне,
навучаючы вучэнням, запаведзям чалавечым".
- 10
- І паклікаўшы люд,
сказаў яму: слухайце і разумейце:
- 11
- не тое, што ўваходзіць у вусны, апаганьвае чалавека;
а што выходзіць з вуснаў, тое апаганьвае чалавека.
- 12
- Тады вучні Яго, прыступіўшы, сказалі Яму:
ці ведаеш, што фарысеі, пачуўшы слова гэтае, спакусіліся?
- 13
- А Ён сказаў у адказ: усякая расліна,
якую не Айцец Мой Нябесны пасадзіў, выкараніцца;
- 14
- пакіньце іх:
яны — сляпыя павадыры сляпых; а калі сляпы сляпога вядзе, дык абодва ў яму ўпадуць.
- 15
- А Пётр сказаў Яму ў адказ: растлумач нам прытчу гэтую.
- 16
- Іісус сказаў: няўжо і вы яшчэ не маеце разумення?
- 17
- ці яшчэ не разумееце,
што ўсё, што ўваходзіць у вусны, праходзіць у чэрава і вывяргаецца прэч?
- 18
- а што выходзіць з вуснаў — з сэрца выходзіць;
і гэта апаганьвае чалавека;
- 19
- бо з сэрца выходзяць ліхія помыслы,
забойствы, пралюбадзействы, распуста, крадзяжы, ілжывыя сведчанні, знявагі:
- 20
- гэта апаганьвае чалавека;
а есці няўмытымі рукамі — не апаганьвае чалавека.
- 21
- І выйшаўшы адтуль, адышоў Іісус у межы Тырскія і Сідонскія.
- 22
- І вось, жанчына Хананеянка, выйшаўшы з тых мясцін, закрычала Яму:
памілуй мяне, Госпадзе, Сыне Давідаў, дачку маю цяжка мучыць дэман.
- 23
- Але Ён не адказаў ёй ні слова.
І вучні Яго, прыступіўшы, прасілі Яго, кажучы: адпусці яе, бо крычыць за намі.
- 24
- А Ён сказаў у адказ:
Я пасланы толькі да пагіблых авечак дому Ізраілевага.
- 25
- А яна, падышоўшы, кланялася Яму, кажучы:
Госпадзе! памажы мне.
- 26
- А Ён сказаў у адказ:
нядобра - узяць хлеб ад дзяцей і кінуць шчанятам.
- 27
- Яна ж сказала: так, Госпадзе!
але і шчаняты ядуць крошкі, якія падаюць са стала гаспадароў іх.
- 28
- Тады Іісус сказаў ёй у адказ:
о жанчына! вялікая вера твая; няхай станецца табе, як ты хочаш. І выздаравела яе дачка ў тую ж гадзіну.
- 29
- Перайшоўшы адтуль, прыйшоў Іісус да мора Галілейскага
і, узышоўшы на гару, сеў там.
- 30
- І прыступіла да Яго мноства людзей,
маючы з сабою кульгавых, сляпых, нямых, знявечаных і іншых многіх, і паклалі іх да ног Іісусавых; і Ён ацаліў іх;
- 31
- так што людзі здзіўляліся,
бачачы, як нямыя гавораць, знявечаныя здаравеюць, кульгавыя ходзяць і сляпыя бачаць; і праслаўлялі Бога Ізраілевага.
- 32
- А Іісус, паклікаўшы вучняў Сваіх,
сказаў ім: шкада Мне людзей, бо ўжо тры дні застаюцца пры Мне, і няма чаго ім есці; і адпусціць іх няеўшых не хачу, каб не аслаблі ў дарозе.
- 33
- І кажуць Яму вучні Яго:
адкуль нам узяць у пустыні столькі хлябоў, каб накарміць столькі людзей?
- 34
- І кажа ім Іісус: колькі ў вас хлябоў?
А яны адказалі: сем, і трошкі рыбак.
- 35
- І загадаў людзям узлегчы на зямлю.
- 36
- I, узяўшы сем хлябоў і рыбы,
узнёс падзяку, пераламаў і даў вучням Сваім, а вучні — людзям.
- 37
- І елі ўсе, і наеліся;
і набралі рэшты кавалкаў сем кашоў поўных;
- 38
- А тых, што елі, было чатыры тысячы чалавек,
акрамя жанчын і дзяцей.
- 39
- І адпусціўшы народ, Ён увайшоў у лодку
і прыбыў у межы Магдалінскія.
|