- 1
- ειπεν δε ο αρχιερευς ει ταυτα ουτως εχει
- 2
- ο δε εφη ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε ο θεος της δοξης ωφθη τω πατρι
- 3
- και ειπεν προς αυτον εξελθε εκ της γης σου και | | [εκ] | της συγγενειας
- 4
- τοτε εξελθων εκ γης χαλδαιων κατωκησεν εν χαρραν κακειθεν μετα το αποθανειν
- 5
- και ουκ εδωκεν αυτω κληρονομιαν εν αυτη ουδε βημα ποδος και επηγγειλατο
- 6
- ελαλησεν δε ουτως ο θεος οτι εσται το σπερμα αυτου παροικον εν γη αλλοτρια
- 7
- και το εθνος ω εαν δουλευσουσιν κρινω εγω ο θεος ειπεν και μετα ταυτα
- 8
- και εδωκεν αυτω διαθηκην περιτομης και ουτως εγεννησεν τον ισαακ και
- 9
- και οι πατριαρχαι ζηλωσαντες τον ιωσηφ απεδοντο εις αιγυπτον και ην ο θεος
- 10
- και εξειλατο αυτον εκ πασων των θλιψεων αυτου και εδωκεν αυτω χαριν και
- 11
- ηλθεν δε λιμος εφ ολην την αιγυπτον και χανααν και θλιψις μεγαλη και ουχ
- 12
- ακουσας δε ιακωβ οντα σιτια εις αιγυπτον εξαπεστειλεν τους πατερας ημων
- 13
- και εν τω δευτερω | εγνωρισθη | ανεγνωρισθη | ιωσηφ τοις αδελφοις αυτου
- 14
- αποστειλας δε ιωσηφ μετεκαλεσατο ιακωβ τον πατερα αυτου και πασαν την
- 15
- | κατεβη δε ιακωβ [εις αιγυπτον] | και κατεβη ιακωβ εις αιγυπτον | και
- 16
- και μετετεθησαν εις συχεμ και ετεθησαν εν τω μνηματι ω ωνησατο αβρααμ
- 17
- καθως δε ηγγιζεν ο χρονος της επαγγελιας ης ωμολογησεν ο θεος τω αβρααμ
- 18
- αχρις ου ανεστη βασιλευς ετερος | επ αιγυπτον | [επ αιγυπτον] | ος ουκ
- 19
- ουτος κατασοφισαμενος το γενος ημων εκακωσεν τους πατερας | | [ημων] | του
- 20
- εν ω καιρω εγεννηθη μωυσης και ην αστειος τω θεω ος ανετραφη μηνας τρεις
- 21
- εκτεθεντος δε αυτου ανειλατο αυτον η θυγατηρ φαραω και ανεθρεψατο αυτον
- 22
- και επαιδευθη μωυσης | | [εν] | παση σοφια αιγυπτιων ην δε δυνατος εν
- 23
- ως δε επληρουτο αυτω τεσσερακονταετης χρονος ανεβη επι την καρδιαν αυτου
- 24
- και ιδων τινα αδικουμενον ημυνατο και εποιησεν εκδικησιν τω καταπονουμενω
- 25
- ενομιζεν δε συνιεναι τους αδελφους | | [αυτου] | οτι ο θεος δια χειρος
- 26
- τη τε επιουση ημερα ωφθη αυτοις μαχομενοις και συνηλλασσεν αυτους εις
- 27
- ο δε αδικων τον πλησιον απωσατο αυτον ειπων τις σε κατεστησεν αρχοντα και
- 28
- μη ανελειν με συ θελεις ον τροπον ανειλες εχθες τον αιγυπτιον
- 29
- εφυγεν δε μωυσης εν τω λογω τουτω και εγενετο παροικος εν γη μαδιαμ ου
- 30
- και πληρωθεντων ετων τεσσερακοντα ωφθη αυτω εν τη ερημω του ορους σινα
- 31
- ο δε μωυσης ιδων | εθαυμασεν | εθαυμαζεν | το οραμα προσερχομενου δε αυτου
- 32
- εγω ο θεος των πατερων σου ο θεος αβρααμ και ισαακ και ιακωβ εντρομος δε
- 33
- ειπεν δε αυτω ο κυριος λυσον το υποδημα των ποδων σου ο γαρ τοπος εφ ω
- 34
- ιδων ειδον την κακωσιν του λαου μου του εν αιγυπτω και του στεναγμου |
- 35
- τουτον τον μωυσην ον ηρνησαντο ειποντες τις σε κατεστησεν αρχοντα και
- 36
- ουτος εξηγαγεν αυτους ποιησας τερατα και σημεια εν | τη | γη | αιγυπτω και
- 37
- ουτος εστιν ο μωυσης ο ειπας τοις υιοις ισραηλ προφητην υμιν αναστησει ο
- 38
- ουτος εστιν ο γενομενος εν τη εκκλησια εν τη ερημω μετα του αγγελου του
- 39
- ω ουκ ηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οι πατερες ημων αλλα απωσαντο και
- 40
- ειποντες τω ααρων ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημων ο γαρ μωυσης
- 41
- και εμοσχοποιησαν εν ταις ημεραις εκειναις και ανηγαγον θυσιαν τω ειδωλω
- 42
- εστρεψεν δε ο θεος και παρεδωκεν αυτους λατρευειν τη στρατια του ουρανου
- 43
- και ανελαβετε την σκηνην του μολοχ και το αστρον του θεου | ρομφα | [υμων]
- 44
- η σκηνη του μαρτυριου ην τοις πατρασιν ημων εν τη ερημω καθως διεταξατο ο
- 45
- ην και εισηγαγον διαδεξαμενοι οι πατερες ημων μετα ιησου εν τη κατασχεσει
- 46
- ος ευρεν χαριν ενωπιον του θεου και ητησατο ευρειν σκηνωμα τω | θεω | οικω
- 47
- σολομων δε οικοδομησεν αυτω οικον
- 48
- αλλ ουχ ο υψιστος εν χειροποιητοις κατοικει καθως ο προφητης λεγει
- 49
- ο ουρανος μοι θρονος | και η | η δε | γη υποποδιον των ποδων μου ποιον
- 50
- ουχι η χειρ μου εποιησεν ταυτα παντα
- 51
- σκληροτραχηλοι και απεριτμητοι καρδιαις και τοις ωσιν υμεις αει τω
- 52
- τινα των προφητων ουκ εδιωξαν οι πατερες υμων και απεκτειναν τους
- 53
- οιτινες ελαβετε τον νομον εις διαταγας αγγελων και ουκ εφυλαξατε
- 54
- ακουοντες δε ταυτα διεπριοντο ταις καρδιαις αυτων και εβρυχον τους οδοντας
- 55
- υπαρχων δε πληρης πνευματος αγιου ατενισας εις τον ουρανον ειδεν δοξαν
- 56
- και ειπεν ιδου θεωρω τους ουρανους διηνοιγμενους και τον υιον του ανθρωπου
- 57
- κραξαντες δε φωνη μεγαλη συνεσχον τα ωτα αυτων και ωρμησαν ομοθυμαδον επ
- 58
- και εκβαλοντες εξω της πολεως ελιθοβολουν και οι μαρτυρες απεθεντο τα
- 59
- και ελιθοβολουν τον στεφανον επικαλουμενον και λεγοντα κυριε ιησου δεξαι
- 60
- θεις δε τα γονατα εκραξεν φωνη μεγαλη κυριε μη στησης αυτοις ταυτην την
|