1
φηστος ουν επιβας τη επαρχεια μετα τρεις ημερας ανεβη εις ιεροσολυμα απο
2
ενεφανισαν τε αυτω οι αρχιερεις και οι πρωτοι των ιουδαιων κατα του παυλου
3
αιτουμενοι χαριν κατ αυτου οπως μεταπεμψηται αυτον εις ιερουσαλημ ενεδραν
4
ο μεν ουν φηστος απεκριθη τηρεισθαι τον παυλον εις καισαρειαν εαυτον δε
5
οι ουν εν υμιν φησιν δυνατοι συγκαταβαντες ει τι εστιν εν τω ανδρι ατοπον
6
διατριψας δε εν αυτοις ημερας ου πλειους οκτω η δεκα καταβας εις καισαρειαν
7
παραγενομενου δε αυτου περιεστησαν αυτον οι απο ιεροσολυμων καταβεβηκοτες
8
του παυλου απολογουμενου οτι ουτε εις τον νομον των ιουδαιων ουτε εις το
9
ο φηστος δε θελων τοις ιουδαιοις χαριν καταθεσθαι αποκριθεις τω παυλω ειπεν
10
ειπεν δε ο παυλος | εστως επι του βηματος καισαρος | επι του βηματος
11
ει μεν ουν αδικω και αξιον θανατου πεπραχα τι ου παραιτουμαι το αποθανειν
12
τοτε ο φηστος συλλαλησας μετα του συμβουλιου απεκριθη καισαρα επικεκλησαι
13
ημερων δε διαγενομενων τινων αγριππας ο βασιλευς και βερνικη κατηντησαν
14
ως δε πλειους ημερας διετριβον εκει ο φηστος τω βασιλει ανεθετο τα κατα
15
περι ου γενομενου μου εις ιεροσολυμα ενεφανισαν οι αρχιερεις και οι
16
προς ους απεκριθην οτι ουκ εστιν εθος ρωμαιοις χαριζεσθαι τινα ανθρωπον
17
συνελθοντων ουν | | [αυτων] | ενθαδε αναβολην μηδεμιαν ποιησαμενος τη εξης
18
περι ου σταθεντες οι κατηγοροι ουδεμιαν αιτιαν εφερον ων εγω υπενοουν
19
ζητηματα δε τινα περι της ιδιας δεισιδαιμονιας ειχον προς αυτον και περι
20
απορουμενος δε εγω την περι τουτων ζητησιν ελεγον ει βουλοιτο πορευεσθαι
21
του δε παυλου επικαλεσαμενου τηρηθηναι αυτον εις την του σεβαστου
22
αγριππας δε προς τον φηστον εβουλομην και αυτος του ανθρωπου ακουσαι
23
τη ουν επαυριον ελθοντος του αγριππα και της βερνικης μετα πολλης
24
και φησιν ο φηστος αγριππα βασιλευ και παντες οι συμπαροντες ημιν ανδρες
25
εγω δε κατελαβομην μηδεν αξιον αυτον θανατου πεπραχεναι αυτου δε τουτου
26
περι ου ασφαλες τι γραψαι τω κυριω ουκ εχω διο προηγαγον αυτον εφ υμων και
27
αλογον γαρ μοι δοκει πεμποντα δεσμιον μη και τας κατ αυτου αιτιας σημαναι