- 1
- ποθεν πολεμοι και ποθεν μαχαι εν υμιν ουκ εντευθεν εκ των ηδονων υμων των στρατευομενων εν τοις μελεσιν υμων
- 2
- επιθυμειτε και ουκ εχετε φονευετε και ζηλουτε και ου δυνασθε επιτυχειν μαχεσθε και πολεμειτε ουκ εχετε δια το μη αιτεισθαι υμας
- 3
- αιτειτε και ου λαμβανετε διοτι κακως αιτεισθε ινα εν ταις ηδοναις υμων δαπανησητε
- 4
- μοιχαλιδες ουκ οιδατε οτι η φιλια του κοσμου εχθρα του θεου εστιν ος εαν ουν βουληθη φιλος ειναι του κοσμου εχθρος του θεου καθισταται
- 5
- η δοκειτε οτι κενως η γραφη λεγει προς φθονον επιποθει το πνευμα ο κατωκισεν εν ημιν
- 6
- μειζονα δε διδωσιν χαριν διο λεγει ο θεος υπερηφανοις αντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσιν χαριν
- 7
- υποταγητε ουν τω θεω αντιστητε δε τω διαβολω και φευξεται αφ υμων
- 8
- εγγισατε τω θεω και | εγγισει | εγγιει | υμιν καθαρισατε χειρας αμαρτωλοι και αγνισατε καρδιας διψυχοι
- 9
- ταλαιπωρησατε και πενθησατε και κλαυσατε ο γελως υμων εις πενθος μετατραπητω και η χαρα εις κατηφειαν
- 10
- ταπεινωθητε ενωπιον κυριου και υψωσει υμας
- 11
- μη καταλαλειτε αλληλων αδελφοι ο καταλαλων αδελφου η κρινων τον αδελφον αυτου καταλαλει νομου και κρινει νομον ει δε νομον κρινεις ουκ ει ποιητης νομου αλλα κριτης
- 12
- εις εστιν | | [ο] | νομοθετης και κριτης ο δυναμενος σωσαι και απολεσαι συ δε τις ει ο κρινων τον πλησιον
- 13
- αγε νυν οι λεγοντες σημερον η αυριον πορευσομεθα εις τηνδε την πολιν και ποιησομεν εκει ενιαυτον και εμπορευσομεθα και κερδησομεν
- 14
- οιτινες ουκ επιστασθε | | το | της αυριον ποια η ζωη υμων ατμις γαρ εστε | | η | προς ολιγον φαινομενη επειτα και αφανιζομενη
- 15
- αντι του λεγειν υμας εαν ο κυριος | θελη | θεληση | και ζησομεν και ποιησομεν τουτο η εκεινο
- 16
- νυν δε καυχασθε εν ταις αλαζονειαις υμων πασα καυχησις τοιαυτη πονηρα εστιν
- 17
- ειδοτι ουν καλον ποιειν και μη ποιουντι αμαρτια αυτω εστιν
|