1
ανηρ δε τις ανανιας ονοματι συν σαπφιρη τη γυναικι αυτου επωλησεν κτημα
2
και ενοσφισατο απο της τιμης συνειδυιης και της γυναικος και ενεγκας μερος
3
ειπεν δε ο πετρος ανανια δια τι επληρωσεν ο σατανας την καρδιαν σου
4
ουχι μενον σοι εμενεν και πραθεν εν τη ση εξουσια υπηρχεν τι οτι εθου εν τη
5
ακουων δε ο ανανιας τους λογους τουτους πεσων εξεψυξεν και εγενετο φοβος
6
ανασταντες δε οι νεωτεροι συνεστειλαν αυτον και εξενεγκαντες εθαψαν
7
εγενετο δε ως ωρων τριων διαστημα και η γυνη αυτου μη ειδυια το γεγονος
8
απεκριθη δε προς αυτην πετρος ειπε μοι ει τοσουτου το χωριον απεδοσθε η δε
9
ο δε πετρος προς αυτην τι οτι συνεφωνηθη υμιν πειρασαι το πνευμα κυριου
10
επεσεν δε παραχρημα προς τους ποδας αυτου και εξεψυξεν εισελθοντες δε οι
11
και εγενετο φοβος μεγας εφ ολην την εκκλησιαν και επι παντας τους
12
δια δε των χειρων των αποστολων εγινετο σημεια και τερατα πολλα εν τω λαω
13
των δε λοιπων ουδεις ετολμα κολλασθαι αυτοις αλλ εμεγαλυνεν αυτους ο λαος
14
μαλλον δε προσετιθεντο πιστευοντες τω κυριω πληθη ανδρων τε και γυναικων
15
ωστε και εις τας πλατειας εκφερειν τους ασθενεις και τιθεναι επι κλιναριων
16
συνηρχετο δε και το πληθος των περιξ πολεων ιερουσαλημ φεροντες ασθενεις
17
αναστας δε ο αρχιερευς και παντες οι συν αυτω η ουσα αιρεσις των
18
και επεβαλον τας χειρας επι τους αποστολους και εθεντο αυτους εν τηρησει
19
αγγελος δε κυριου δια νυκτος | ηνοιξεν | ανοιξας | τας θυρας της φυλακης
20
πορευεσθε και σταθεντες λαλειτε εν τω ιερω τω λαω παντα τα ρηματα της ζωης
21
ακουσαντες δε εισηλθον υπο τον ορθρον εις το ιερον και εδιδασκον
22
οι δε παραγενομενοι υπηρεται ουχ ευρον αυτους εν τη φυλακη αναστρεψαντες
23
λεγοντες οτι το δεσμωτηριον ευρομεν κεκλεισμενον εν παση ασφαλεια και τους
24
ως δε ηκουσαν τους λογους τουτους ο τε στρατηγος του ιερου και οι
25
παραγενομενος δε τις απηγγειλεν αυτοις οτι ιδου οι ανδρες ους εθεσθε εν τη
26
τοτε απελθων ο στρατηγος συν τοις υπηρεταις ηγεν αυτους ου μετα βιας
27
αγαγοντες δε αυτους εστησαν εν τω συνεδριω και επηρωτησεν αυτους ο
28
λεγων | | [ου] | παραγγελια παρηγγειλαμεν υμιν μη διδασκειν επι τω ονοματι
29
αποκριθεις δε πετρος και οι αποστολοι ειπαν πειθαρχειν δει θεω μαλλον η
30
ο θεος των πατερων ημων ηγειρεν ιησουν ον υμεις διεχειρισασθε κρεμασαντες
31
τουτον ο θεος αρχηγον και σωτηρα υψωσεν τη δεξια αυτου [του] δουναι
32
και ημεις εσμεν μαρτυρες των ρηματων τουτων και το πνευμα το αγιον ο
33
οι δε ακουσαντες διεπριοντο και εβουλοντο ανελειν αυτους
34
αναστας δε τις εν τω συνεδριω φαρισαιος ονοματι γαμαλιηλ νομοδιδασκαλος
35
ειπεν τε προς αυτους ανδρες ισραηλιται προσεχετε εαυτοις επι τοις
36
προ γαρ τουτων των ημερων ανεστη θευδας λεγων ειναι τινα εαυτον ω
37
μετα τουτον ανεστη ιουδας ο γαλιλαιος εν ταις ημεραις της απογραφης και
38
και | [τα] | τα | νυν λεγω υμιν αποστητε απο των ανθρωπων τουτων και αφετε
39
ει δε εκ θεου εστιν ου δυνησεσθε καταλυσαι αυτους μηποτε και θεομαχοι
40
επεισθησαν δε αυτω και προσκαλεσαμενοι τους αποστολους δειραντες
41
οι μεν ουν επορευοντο χαιροντες απο προσωπου του συνεδριου οτι
42
πασαν τε ημεραν εν τω ιερω και κατ οικον ουκ επαυοντο διδασκοντες και