- 1
- κατ εκεινον δε τον καιρον επεβαλεν ηρωδης ο βασιλευς τας χειρας κακωσαι
- 2
- ανειλεν δε ιακωβον τον αδελφον ιωαννου μαχαιρη
- 3
- ιδων δε οτι αρεστον εστιν τοις ιουδαιοις προσεθετο συλλαβειν και πετρον
- 4
- ον και πιασας εθετο εις φυλακην παραδους τεσσαρσιν τετραδιοις στρατιωτων
- 5
- ο μεν ουν πετρος ετηρειτο εν τη φυλακη προσευχη δε ην εκτενως γινομενη υπο
- 6
- οτε δε ημελλεν | προσαγαγειν | προαγαγειν | αυτον ο ηρωδης τη νυκτι εκεινη
- 7
- και ιδου αγγελος κυριου επεστη και φως ελαμψεν εν τω οικηματι παταξας δε
- 8
- ειπεν δε ο αγγελος προς αυτον ζωσαι και υποδησαι τα σανδαλια σου εποιησεν
- 9
- και εξελθων ηκολουθει και ουκ ηδει οτι αληθες εστιν το γινομενον δια του
- 10
- διελθοντες δε πρωτην φυλακην και δευτεραν ηλθαν επι την πυλην την σιδηραν
- 11
- και ο πετρος εν εαυτω γενομενος ειπεν νυν οιδα αληθως οτι εξαπεστειλεν | ο
- 12
- συνιδων τε ηλθεν επι την οικιαν της μαριας της μητρος ιωαννου του
- 13
- κρουσαντος δε αυτου την θυραν του πυλωνος προσηλθεν παιδισκη υπακουσαι
- 14
- και επιγνουσα την φωνην του πετρου απο της χαρας ουκ ηνοιξεν τον πυλωνα
- 15
- οι δε προς αυτην ειπαν μαινη η δε διισχυριζετο ουτως εχειν οι δε ελεγον ο
- 16
- ο δε πετρος επεμενεν κρουων ανοιξαντες δε ειδαν αυτον και εξεστησαν
- 17
- κατασεισας δε αυτοις τη χειρι σιγαν διηγησατο | αυτοις | [αυτοισ] | πως ο
- 18
- γενομενης δε ημερας ην ταραχος ουκ ολιγος εν τοις στρατιωταις τι αρα ο
- 19
- ηρωδης δε επιζητησας αυτον και μη ευρων ανακρινας τους φυλακας εκελευσεν
- 20
- ην δε θυμομαχων τυριοις και σιδωνιοις ομοθυμαδον δε παρησαν προς αυτον και
- 21
- τακτη δε ημερα | [ο] | ο | ηρωδης ενδυσαμενος εσθητα βασιλικην | | [και] |
- 22
- ο δε δημος επεφωνει θεου φωνη και ουκ ανθρωπου
- 23
- παραχρημα δε επαταξεν αυτον αγγελος κυριου ανθ ων ουκ εδωκεν την δοξαν τω
- 24
- ο δε λογος του | κυριου | θεου | ηυξανεν και επληθυνετο
- 25
- βαρναβας δε και σαυλος υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ πληρωσαντες την διακονιαν
|