- 1
- ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
- 2
- αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας | [υμασ] | υμας | δοξη λατρειαν προσφερειν τω θεω
- 3
- και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πατερα ουδε εμε
- 4
- αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
- 5
- νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
- 6
- αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
- 7
- αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος | ου μη ελθη | ουκ ελευσεται | προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
- 8
- και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
- 9
- περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
- 10
- περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πατερα υπαγω και ουκετι θεωρειτε με
- 11
- περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
- 12
- ετι πολλα εχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
- 13
- οταν δε ελθη εκεινος το πνευμα της αληθειας οδηγησει υμας | εις την αληθειαν πασαν | εν τη αληθεια παση | ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα | ακουει | ακουσει | λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
- 14
- εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου λημψεται και αναγγελει υμιν
- 15
- παντα οσα εχει ο πατηρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
- 16
- μικρον και ουκετι θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
- 17
- ειπαν ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πατερα
- 18
- ελεγον ουν τι εστιν τουτο | ο λεγει | [ο λεγει] το* | μικρον ουκ οιδαμεν | [τι λαλει] | τι λαλει |
- 19
- εγνω | | [ο] | ιησους οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
- 20
- αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
- 21
- η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμον
- 22
- και υμεις ουν νυν μεν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις | αρει | αιρει | αφ υμων
- 23
- και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν αν τι αιτησητε τον πατερα | δωσει υμιν εν τω ονοματι μου | εν τω ονοματι μου δωσει υμιν* |
- 24
- εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και λημψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
- 25
- ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πατρος απαγγελω υμιν
- 26
- εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πατερα περι υμων
- 27
- αυτος γαρ ο πατηρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα | του πατρος | [του] θεου* | εξηλθον
- 28
- εξηλθον | εκ | παρα | του πατροσ* και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατερα
- 29
- λεγουσιν οι μαθηται αυτου ιδε νυν εν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
- 30
- νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θεου εξηλθες
- 31
- απεκριθη αυτοις ιησους αρτι πιστευετε
- 32
- ιδου ερχεται ωρα και εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια καμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πατηρ μετ εμου εστιν
- 33
- ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
|