- 1
- και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους μετηρεν απο της γαλιλαιας και ηλθεν εις τα ορια της ιουδαιας περαν του ιορδανου
- 2
- και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι και εθεραπευσεν αυτους εκει
- 3
- και προσηλθον αυτω φαρισαιοι πειραζοντες αυτον και λεγοντες ει εξεστιν | | ανθρωπω | απολυσαι την γυναικα αυτου κατα πασαν αιτιαν
- 4
- ο δε αποκριθεις ειπεν ουκ ανεγνωτε οτι ο κτισας απ αρχης αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους
- 5
- και ειπεν ενεκα τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα και την μητερα και κολληθησεται τη γυναικι αυτου και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν
- 6
- ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα σαρξ μια ο ουν ο θεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετω
- 7
- λεγουσιν αυτω τι ουν μωυσης ενετειλατο δουναι βιβλιον αποστασιου και απολυσαι | | [αυτην*] |
- 8
- λεγει αυτοις οτι μωυσης προς την σκληροκαρδιαν υμων επετρεψεν υμιν απολυσαι τας γυναικας υμων απ αρχης δε ου γεγονεν ουτως
- 9
- λεγω δε υμιν οτι ος αν απολυση την γυναικα αυτου μη επι πορνεια και γαμηση αλλην μοιχαται
- 10
- λεγουσιν αυτω οι μαθηται | | [αυτου*] | ει ουτως εστιν η αιτια του ανθρωπου μετα της γυναικος ου συμφερει γαμησαι
- 11
- ο δε ειπεν αυτοις ου παντες χωρουσιν τον λογον | | [τουτον*] | αλλ οις δεδοται
- 12
- εισιν γαρ ευνουχοι οιτινες εκ κοιλιας μητρος εγεννηθησαν ουτως και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισθησαν υπο των ανθρωπων και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισαν εαυτους δια την βασιλειαν των ουρανων ο δυναμενος χωρειν χωρειτω
- 13
- τοτε προσηνεχθησαν αυτω παιδια ινα τας χειρας επιθη αυτοις και προσευξηται οι δε μαθηται επετιμησαν αυτοις
- 14
- ο δε ιησους ειπεν αφετε τα παιδια και μη κωλυετε αυτα ελθειν προς με των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια των ουρανων
- 15
- και επιθεις τας χειρας αυτοις επορευθη εκειθεν
- 16
- και ιδου εις προσελθων αυτω ειπεν διδασκαλε τι αγαθον ποιησω ινα σχω ζωην αιωνιον
- 17
- ο δε ειπεν αυτω τι με ερωτας περι του αγαθου εις εστιν ο αγαθος ει δε θελεις εις την ζωην εισελθειν | τηρει | τηρησον | τας εντολας
- 18
- λεγει αυτω ποιας ο δε ιησους | εφη | ειπεν | το ου φονευσεις ου μοιχευσεις ου κλεψεις ου ψευδομαρτυρησεις
- 19
- τιμα τον πατερα και την μητερα και αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον
- 20
- λεγει αυτω ο νεανισκος | ταυτα παντα | παντα ταυτα | εφυλαξα τι ετι υστερω
- 21
- εφη αυτω ο ιησους ει θελεις τελειος ειναι υπαγε πωλησον σου τα υπαρχοντα και δος [τοισ] πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανοις και δευρο ακολουθει μοι
- 22
- ακουσας δε ο νεανισκος τον λογον | [τουτον] | | απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχων κτηματα πολλα
- 23
- ο δε ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου αμην λεγω υμιν οτι πλουσιος δυσκολως εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων
- 24
- παλιν δε λεγω υμιν ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια | τρηματος ραφιδος εισελθειν η πλουσιον | τρυπηματος ραφιδος διελθειν η πλουσιον εισελθειν | εις την βασιλειαν του θεου
- 25
- ακουσαντες δε οι μαθηται εξεπλησσοντο σφοδρα λεγοντες τις αρα δυναται σωθηναι
- 26
- εμβλεψας δε ο ιησους ειπεν αυτοις παρα ανθρωποις τουτο αδυνατον εστιν παρα δε θεω παντα δυνατα
- 27
- τοτε αποκριθεις ο πετρος ειπεν αυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμεν σοι τι αρα εσται ημιν
- 28
- ο δε ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι υμεις οι ακολουθησαντες μοι εν τη παλιγγενεσια οταν καθιση ο υιος του ανθρωπου επι θρονου δοξης αυτου καθησεσθε και υμεις επι δωδεκα θρονους κρινοντες τας δωδεκα φυλας του ισραηλ
- 29
- και πας οστις αφηκεν οικιας η αδελφους η αδελφας η πατερα η μητερα* η τεκνα η αγρους ενεκεν του | εμου ονοματος πολλαπλασιονα | ονοματος μου εκατονταπλασιονα | λημψεται και ζωην αιωνιον κληρονομησει
- 30
- πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και εσχατοι πρωτοι
|