- 1
- σαυλος δε ην συνευδοκων τη αναιρεσει αυτου εγενετο δε εν εκεινη τη ημερα
- 2
- συνεκομισαν δε τον στεφανον ανδρες ευλαβεις και εποιησαν κοπετον μεγαν επ
- 3
- σαυλος δε ελυμαινετο την εκκλησιαν κατα τους οικους εισπορευομενος συρων τε
- 4
- οι μεν ουν διασπαρεντες διηλθον ευαγγελιζομενοι τον λογον
- 5
- φιλιππος δε κατελθων εις | την | [την] | πολιν της σαμαρειας εκηρυσσεν
- 6
- προσειχον δε οι οχλοι τοις λεγομενοις υπο του φιλιππου ομοθυμαδον εν τω
- 7
- πολλοι γαρ των εχοντων πνευματα ακαθαρτα βοωντα φωνη μεγαλη εξηρχοντο
- 8
- εγενετο δε πολλη χαρα εν τη πολει εκεινη
- 9
- ανηρ δε τις ονοματι σιμων προυπηρχεν εν τη πολει μαγευων και εξιστανων το
- 10
- ω προσειχον παντες απο μικρου εως μεγαλου λεγοντες ουτος εστιν η δυναμις
- 11
- προσειχον δε αυτω δια το ικανω χρονω ταις μαγειαις εξεστακεναι αυτους
- 12
- οτε δε επιστευσαν τω φιλιππω ευαγγελιζομενω περι της βασιλειας του θεου
- 13
- ο δε σιμων και αυτος επιστευσεν και βαπτισθεις ην προσκαρτερων τω φιλιππω
- 14
- ακουσαντες δε οι εν ιεροσολυμοις αποστολοι οτι δεδεκται η σαμαρεια τον
- 15
- οιτινες καταβαντες προσηυξαντο περι αυτων οπως λαβωσιν πνευμα αγιον
- 16
- ουδεπω γαρ ην επ ουδενι αυτων επιπεπτωκος μονον δε βεβαπτισμενοι υπηρχον
- 17
- τοτε επετιθεσαν τας χειρας επ αυτους και ελαμβανον πνευμα αγιον
- 18
- ιδων δε ο σιμων οτι δια της επιθεσεως των χειρων των αποστολων διδοται το
- 19
- λεγων δοτε καμοι την εξουσιαν ταυτην ινα ω εαν επιθω τας χειρας λαμβανη
- 20
- πετρος δε ειπεν προς αυτον το αργυριον σου συν σοι ειη εις απωλειαν οτι
- 21
- ουκ εστιν σοι μερις ουδε κληρος εν τω λογω τουτω η γαρ καρδια σου ουκ
- 22
- μετανοησον ουν απο της κακιας σου ταυτης και δεηθητι του κυριου ει αρα
- 23
- εις γαρ χολην πικριας και συνδεσμον αδικιας ορω σε οντα
- 24
- αποκριθεις δε ο σιμων ειπεν δεηθητε υμεις υπερ εμου προς τον κυριον οπως
- 25
- οι μεν ουν διαμαρτυραμενοι και λαλησαντες τον λογον του κυριου υπεστρεφον
- 26
- αγγελος δε κυριου ελαλησεν προς φιλιππον λεγων αναστηθι και πορευου κατα
- 27
- και αναστας επορευθη και ιδου ανηρ αιθιοψ ευνουχος δυναστης κανδακης
- 28
- ην | δε | τε | υποστρεφων και καθημενος επι του αρματος αυτου και
- 29
- ειπεν δε το πνευμα τω φιλιππω προσελθε και κολληθητι τω αρματι τουτω
- 30
- προσδραμων δε ο φιλιππος ηκουσεν αυτου αναγινωσκοντος ησαιαν τον προφητην
- 31
- ο δε ειπεν πως γαρ αν δυναιμην εαν μη τις οδηγησει με παρεκαλεσεν τε τον
- 32
- η δε περιοχη της γραφης ην ανεγινωσκεν ην αυτη ως προβατον επι σφαγην ηχθη
- 33
- εν τη ταπεινωσει | | [αυτου] | η κρισις αυτου ηρθη την γενεαν αυτου τις
- 34
- αποκριθεις δε ο ευνουχος τω φιλιππω ειπεν δεομαι σου περι τινος ο προφητης
- 35
- ανοιξας δε ο φιλιππος το στομα αυτου και αρξαμενος απο της γραφης ταυτης
- 36
- ως δε επορευοντο κατα την οδον ηλθον επι τι υδωρ και φησιν ο ευνουχος ιδου
- 37
- 38
- και εκελευσεν στηναι το αρμα και κατεβησαν αμφοτεροι εις το υδωρ ο τε
- 39
- οτε δε ανεβησαν εκ του υδατος πνευμα κυριου ηρπασεν τον φιλιππον και ουκ
- 40
- φιλιππος δε ευρεθη εις αζωτον και διερχομενος ευηγγελιζετο τας πολεις
|