1
και εν τω συμπληρουσθαι την ημεραν της πεντηκοστης ησαν παντες ομου επι το
2
και εγενετο αφνω εκ του ουρανου ηχος ωσπερ φερομενης πνοης βιαιας και
3
και ωφθησαν αυτοις διαμεριζομεναι γλωσσαι ωσει πυρος και εκαθισεν εφ ενα
4
και επλησθησαν παντες πνευματος αγιου και ηρξαντο λαλειν ετεραις γλωσσαις
5
ησαν δε | εν | εις | ιερουσαλημ κατοικουντες ιουδαιοι ανδρες ευλαβεις απο
6
γενομενης δε της φωνης ταυτης συνηλθεν το πληθος και συνεχυθη οτι | ηκουσεν
7
εξισταντο δε και εθαυμαζον λεγοντες | ουχι ιδου παντες | ουχ ιδου απαντες |
8
και πως ημεις ακουομεν εκαστος τη ιδια διαλεκτω ημων εν η εγεννηθημεν
9
παρθοι και μηδοι και ελαμιται και οι κατοικουντες την μεσοποταμιαν ιουδαιαν
10
φρυγιαν τε και παμφυλιαν αιγυπτον και τα μερη της λιβυης της κατα κυρηνην
11
κρητες και αραβες ακουομεν λαλουντων αυτων ταις ημετεραις γλωσσαις τα
12
εξισταντο δε παντες και | διηπορουντο | διηπορουν | αλλος προς αλλον
13
ετεροι δε διαχλευαζοντες ελεγον οτι γλευκους μεμεστωμενοι εισιν
14
σταθεις δε ο πετρος συν τοις ενδεκα επηρεν την φωνην αυτου και απεφθεγξατο
15
ου γαρ ως υμεις υπολαμβανετε ουτοι μεθυουσιν εστιν γαρ ωρα τριτη της
16
αλλα τουτο εστιν το ειρημενον δια του προφητου ιωηλ
17
και εσται εν ταις εσχαταις ημεραις λεγει ο θεος εκχεω απο του πνευματος
18
και γε επι τους δουλους μου και επι τας δουλας μου εν ταις ημεραις
19
και δωσω τερατα εν τω ουρανω ανω και σημεια επι της γης κατω αιμα και πυρ
20
ο ηλιος μεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνη εις αιμα πριν ελθειν
21
και εσται πας ος | εαν | αν | επικαλεσηται το ονομα κυριου σωθησεται
22
ανδρες ισραηλιται ακουσατε τους λογους τουτους ιησουν τον ναζωραιον ανδρα
23
τουτον τη ωρισμενη βουλη και προγνωσει του θεου εκδοτον δια χειρος ανομων
24
ον ο θεος ανεστησεν λυσας τας ωδινας του θανατου καθοτι ουκ ην δυνατον
25
δαυιδ γαρ λεγει εις αυτον προορωμην τον κυριον ενωπιον μου δια παντος οτι
26
δια τουτο ηυφρανθη | μου η καρδια | η καρδια μου | και ηγαλλιασατο η
27
οτι ουκ εγκαταλειψεις την ψυχην μου εις αδην ουδε δωσεις τον οσιον σου
28
εγνωρισας μοι οδους ζωης πληρωσεις με ευφροσυνης μετα του προσωπου σου
29
ανδρες αδελφοι εξον ειπειν μετα παρρησιας προς υμας περι του πατριαρχου
30
προφητης ουν υπαρχων και ειδως οτι ορκω ωμοσεν αυτω ο θεος εκ καρπου της
31
προιδων ελαλησεν περι της αναστασεως του χριστου οτι ουτε εγκατελειφθη εις
32
τουτον τον ιησουν ανεστησεν ο θεος ου παντες ημεις εσμεν μαρτυρες
33
τη δεξια ουν του θεου υψωθεις την τε επαγγελιαν του πνευματος του αγιου
34
ου γαρ δαυιδ ανεβη εις τους ουρανους λεγει δε αυτος ειπεν | | [ο] | κυριος
35
εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
36
ασφαλως ουν γινωσκετω πας οικος ισραηλ οτι και κυριον αυτον και χριστον
37
ακουσαντες δε κατενυγησαν την καρδιαν ειπον τε προς τον πετρον και τους
38
πετρος δε προς αυτους μετανοησατε | | [φησιν] | και βαπτισθητω εκαστος
39
υμιν γαρ εστιν η επαγγελια και τοις τεκνοις υμων και πασιν τοις εις μακραν
40
ετεροις τε λογοις πλειοσιν διεμαρτυρατο και παρεκαλει αυτους λεγων σωθητε
41
οι μεν ουν αποδεξαμενοι τον λογον αυτου εβαπτισθησαν και προσετεθησαν εν
42
ησαν δε προσκαρτερουντες τη διδαχη των αποστολων και τη κοινωνια τη κλασει
43
εγινετο δε παση ψυχη φοβος πολλα | δε | τε | τερατα και σημεια δια των
44
παντες δε οι | πιστευσαντες | πιστευοντες ησαν | επι το αυτο | | και |
45
και τα κτηματα και τας υπαρξεις επιπρασκον και διεμεριζον αυτα πασιν
46
καθ ημεραν τε προσκαρτερουντες ομοθυμαδον εν τω ιερω κλωντες τε κατ οικον
47
αινουντες τον θεον και εχοντες χαριν προς ολον τον λαον ο δε κυριος