- 1
- κατηντησεν δε | και | [και] | εις δερβην και εις λυστραν και ιδου μαθητης
- 2
- ος εμαρτυρειτο υπο των εν λυστροις και ικονιω αδελφων
- 3
- τουτον ηθελησεν ο παυλος συν αυτω εξελθειν και λαβων περιετεμεν αυτον δια
- 4
- ως δε διεπορευοντο τας πολεις παρεδιδοσαν αυτοις φυλασσειν τα δογματα τα
- 5
- αι μεν ουν εκκλησιαι εστερεουντο τη πιστει και επερισσευον τω αριθμω καθ
- 6
- διηλθον δε την φρυγιαν και γαλατικην χωραν κωλυθεντες υπο του αγιου
- 7
- ελθοντες δε κατα την μυσιαν επειραζον εις την βιθυνιαν πορευθηναι και ουκ
- 8
- παρελθοντες δε την μυσιαν κατεβησαν εις τρωαδα
- 9
- και οραμα δια | | [τησ] | νυκτος τω παυλω ωφθη ανηρ μακεδων τις ην εστως
- 10
- ως δε το οραμα ειδεν ευθεως εζητησαμεν εξελθειν εις μακεδονιαν
- 11
- αναχθεντες | ουν | δε | απο τρωαδος ευθυδρομησαμεν εις σαμοθρακην τη δε
- 12
- κακειθεν εις φιλιππους ητις εστιν | πρωτη της μεριδος | {πρωτησ} μεριδος
- 13
- τη τε ημερα των σαββατων εξηλθομεν εξω της πυλης παρα ποταμον ου
- 14
- και τις γυνη ονοματι λυδια πορφυροπωλις πολεως θυατειρων σεβομενη τον θεον
- 15
- ως δε εβαπτισθη και ο οικος αυτης παρεκαλεσεν λεγουσα ει κεκρικατε με
- 16
- εγενετο δε πορευομενων ημων εις την προσευχην παιδισκην τινα εχουσαν
- 17
- αυτη κατακολουθουσα | [τω] | τω | παυλω και ημιν εκραζεν λεγουσα ουτοι οι
- 18
- τουτο δε εποιει επι πολλας ημερας διαπονηθεις δε παυλος και επιστρεψας τω
- 19
- ιδοντες δε οι κυριοι αυτης οτι εξηλθεν η ελπις της εργασιας αυτων
- 20
- και προσαγαγοντες αυτους τοις στρατηγοις ειπαν ουτοι οι ανθρωποι
- 21
- και καταγγελλουσιν εθη α ουκ εξεστιν ημιν παραδεχεσθαι ουδε ποιειν
- 22
- και συνεπεστη ο οχλος κατ αυτων και οι στρατηγοι περιρηξαντες αυτων τα
- 23
- πολλας | δε | τε | επιθεντες αυτοις πληγας εβαλον εις φυλακην
- 24
- ος παραγγελιαν τοιαυτην λαβων εβαλεν αυτους εις την εσωτεραν φυλακην και
- 25
- κατα δε το μεσονυκτιον παυλος και σιλας προσευχομενοι υμνουν τον θεον
- 26
- αφνω δε σεισμος εγενετο μεγας ωστε σαλευθηναι τα θεμελια του δεσμωτηριου
- 27
- εξυπνος δε γενομενος ο δεσμοφυλαξ και ιδων ανεωγμενας τας θυρας της
- 28
- εφωνησεν δε | παυλος μεγαλη φωνη | μεγαλη φωνη [ο] παυλος | λεγων μηδεν
- 29
- αιτησας δε φωτα εισεπηδησεν και εντρομος γενομενος προσεπεσεν τω παυλω και
- 30
- και προαγαγων αυτους εξω εφη κυριοι τι με δει ποιειν ινα σωθω
- 31
- οι δε ειπαν πιστευσον επι τον κυριον ιησουν και σωθηση συ και ο οικος σου
- 32
- και ελαλησαν αυτω τον λογον του | θεου | κυριου | συν πασιν τοις εν τη
- 33
- και παραλαβων αυτους εν εκεινη τη ωρα της νυκτος ελουσεν απο των πληγων
- 34
- αναγαγων τε αυτους εις τον οικον παρεθηκεν τραπεζαν και ηγαλλιασατο
- 35
- ημερας δε γενομενης απεστειλαν οι στρατηγοι τους ραβδουχους λεγοντες
- 36
- απηγγειλεν δε ο δεσμοφυλαξ τους λογους | | [τουτουσ] | προς τον παυλον οτι
- 37
- ο δε παυλος εφη προς αυτους δειραντες ημας δημοσια ακατακριτους ανθρωπους
- 38
- απηγγειλαν δε τοις στρατηγοις οι ραβδουχοι τα ρηματα ταυτα εφοβηθησαν δε
- 39
- και ελθοντες παρεκαλεσαν αυτους και εξαγαγοντες ηρωτων απελθειν απο της
- 40
- εξελθοντες δε απο της φυλακης εισηλθον προς την λυδιαν και ιδοντες
|