1
μετα δε το παυσασθαι τον θορυβον μεταπεμψαμενος ο παυλος τους μαθητας και
2
διελθων δε τα μερη εκεινα και παρακαλεσας αυτους λογω πολλω ηλθεν εις την
3
ποιησας τε μηνας τρεις γενομενης επιβουλης αυτω υπο των ιουδαιων μελλοντι
4
συνειπετο δε αυτω σωπατρος πυρρου βεροιαιος θεσσαλονικεων δε αρισταρχος και
5
ουτοι δε | προσελθοντες | προελθοντες | εμενον ημας εν τρωαδι
6
ημεις δε εξεπλευσαμεν μετα τας ημερας των αζυμων απο φιλιππων και ηλθομεν
7
εν δε τη μια των σαββατων συνηγμενων ημων κλασαι αρτον ο παυλος διελεγετο
8
ησαν δε λαμπαδες ικαναι εν τω υπερωω ου ημεν συνηγμενοι
9
καθεζομενος δε τις νεανιας ονοματι ευτυχος επι της θυριδος καταφερομενος
10
καταβας δε ο παυλος επεπεσεν αυτω και συμπεριλαβων ειπεν μη θορυβεισθε η
11
αναβας δε | [και] | και | κλασας τον αρτον και γευσαμενος εφ ικανον τε
12
ηγαγον δε τον παιδα ζωντα και παρεκληθησαν ου μετριως
13
ημεις δε προελθοντες επι το πλοιον ανηχθημεν επι την ασσον εκειθεν
14
ως δε συνεβαλλεν ημιν εις την ασσον αναλαβοντες αυτον ηλθομεν εις
15
κακειθεν αποπλευσαντες τη επιουση κατηντησαμεν αντικρυς χιου τη δε ετερα
16
κεκρικει γαρ ο παυλος παραπλευσαι την εφεσον οπως μη γενηται αυτω
17
απο δε της μιλητου πεμψας εις εφεσον μετεκαλεσατο τους πρεσβυτερους της
18
ως δε παρεγενοντο προς αυτον ειπεν αυτοις υμεις επιστασθε απο πρωτης
19
δουλευων τω κυριω μετα πασης ταπεινοφροσυνης και δακρυων και πειρασμων των
20
ως ουδεν υπεστειλαμην των συμφεροντων του μη αναγγειλαι υμιν και διδαξαι
21
διαμαρτυρομενος ιουδαιοις τε και ελλησιν την εις θεον μετανοιαν και πιστιν
22
και νυν ιδου δεδεμενος εγω τω πνευματι πορευομαι εις ιερουσαλημ τα εν αυτη
23
πλην οτι το πνευμα το αγιον κατα πολιν διαμαρτυρεται μοι λεγον οτι δεσμα
24
αλλ ουδενος λογου ποιουμαι την ψυχην τιμιαν εμαυτω ως | τελειωσω |
25
και νυν ιδου εγω οιδα οτι ουκετι οψεσθε το προσωπον μου υμεις παντες εν
26
διοτι μαρτυρομαι υμιν εν τη σημερον ημερα οτι καθαρος ειμι απο του αιματος
27
ου γαρ υπεστειλαμην του μη αναγγειλαι πασαν την βουλην του θεου υμιν
28
προσεχετε εαυτοις και παντι τω ποιμνιω εν ω υμας το πνευμα το αγιον εθετο
29
εγω οιδα οτι εισελευσονται μετα την αφιξιν μου λυκοι βαρεις εις υμας μη
30
και εξ υμων | [αυτων] | αυτων | αναστησονται ανδρες λαλουντες διεστραμμενα
31
διο γρηγορειτε μνημονευοντες οτι τριετιαν νυκτα και ημεραν ουκ επαυσαμην
32
και τα νυν παρατιθεμαι υμας τω | κυριω | θεω | και τω λογω της χαριτος
33
αργυριου η χρυσιου η ιματισμου ουδενος επεθυμησα
34
αυτοι γινωσκετε οτι ταις χρειαις μου και τοις ουσιν μετ εμου υπηρετησαν αι
35
παντα υπεδειξα υμιν οτι ουτως κοπιωντας δει αντιλαμβανεσθαι των
36
και ταυτα ειπων θεις τα γονατα αυτου συν πασιν αυτοις προσηυξατο
37
ικανος δε κλαυθμος εγενετο παντων και επιπεσοντες επι τον τραχηλον του
38
οδυνωμενοι μαλιστα επι τω λογω ω ειρηκει οτι ουκετι μελλουσιν το προσωπον