1
ως δε εκριθη του αποπλειν ημας εις την ιταλιαν παρεδιδουν τον τε παυλον και
2
επιβαντες δε πλοιω αδραμυττηνω μελλοντι πλειν εις τους κατα την ασιαν
3
τη τε ετερα κατηχθημεν εις σιδωνα φιλανθρωπως τε ο ιουλιος τω παυλω
4
κακειθεν αναχθεντες υπεπλευσαμεν την κυπρον δια το τους ανεμους ειναι
5
το τε πελαγος το κατα την κιλικιαν και παμφυλιαν διαπλευσαντες κατηλθομεν
6
κακει ευρων ο εκατονταρχης πλοιον αλεξανδρινον πλεον εις την ιταλιαν
7
εν ικαναις δε ημεραις βραδυπλοουντες και μολις γενομενοι κατα την κνιδον μη
8
μολις τε παραλεγομενοι αυτην ηλθομεν εις τοπον τινα καλουμενον καλους
9
ικανου δε χρονου διαγενομενου και οντος ηδη επισφαλους του πλοος δια το και
10
λεγων αυτοις ανδρες θεωρω οτι μετα υβρεως και πολλης ζημιας ου μονον του
11
ο δε εκατονταρχης τω κυβερνητη και τω ναυκληρω μαλλον επειθετο η τοις υπο
12
ανευθετου δε του λιμενος υπαρχοντος προς παραχειμασιαν οι πλειονες εθεντο
13
υποπνευσαντος δε νοτου δοξαντες της προθεσεως κεκρατηκεναι αραντες ασσον
14
μετ ου πολυ δε εβαλεν κατ αυτης ανεμος τυφωνικος ο καλουμενος ευρακυλων
15
συναρπασθεντος δε του πλοιου και μη δυναμενου αντοφθαλμειν τω ανεμω
16
νησιον δε τι υποδραμοντες καλουμενον καυδα ισχυσαμεν μολις περικρατεις
17
ην αραντες βοηθειαις εχρωντο υποζωννυντες το πλοιον φοβουμενοι τε μη εις
18
σφοδρως δε χειμαζομενων ημων τη εξης εκβολην εποιουντο
19
και τη τριτη αυτοχειρες την σκευην του πλοιου ερριψαν
20
μητε δε ηλιου μητε αστρων επιφαινοντων επι πλειονας ημερας χειμωνος τε ουκ
21
πολλης τε ασιτιας υπαρχουσης τοτε σταθεις ο παυλος εν μεσω αυτων ειπεν
22
και τα νυν παραινω υμας ευθυμειν αποβολη γαρ ψυχης ουδεμια εσται εξ υμων
23
παρεστη γαρ μοι ταυτη τη νυκτι του θεου ου ειμι | | [εγω] | ω και λατρευω
24
λεγων μη φοβου παυλε καισαρι σε δει παραστηναι και ιδου κεχαρισται σοι ο
25
διο ευθυμειτε ανδρες πιστευω γαρ τω θεω οτι ουτως εσται καθ ον τροπον
26
εις νησον δε τινα δει ημας εκπεσειν
27
ως δε τεσσαρεσκαιδεκατη νυξ εγενετο διαφερομενων ημων εν τω αδρια κατα
28
και βολισαντες ευρον οργυιας εικοσι βραχυ δε διαστησαντες και παλιν
29
φοβουμενοι τε μη που κατα τραχεις τοπους εκπεσωμεν εκ πρυμνης ριψαντες
30
των δε ναυτων ζητουντων φυγειν εκ του πλοιου και χαλασαντων την σκαφην εις
31
ειπεν ο παυλος τω εκατονταρχη και τοις στρατιωταις εαν μη ουτοι μεινωσιν
32
τοτε απεκοψαν οι στρατιωται τα σχοινια της σκαφης και ειασαν αυτην
33
αχρι δε ου ημερα ημελλεν γινεσθαι παρεκαλει ο παυλος απαντας μεταλαβειν
34
διο παρακαλω υμας μεταλαβειν τροφης τουτο γαρ προς της υμετερας σωτηριας
35
ειπας δε ταυτα και λαβων αρτον ευχαριστησεν τω θεω ενωπιον παντων και
36
ευθυμοι δε γενομενοι παντες και αυτοι προσελαβοντο τροφης
37
ημεθα δε αι πασαι ψυχαι εν τω πλοιω | ως | διακοσιαι | εβδομηκοντα εξ
38
κορεσθεντες δε τροφης εκουφιζον το πλοιον εκβαλλομενοι τον σιτον εις την
39
οτε δε ημερα εγενετο την γην ουκ επεγινωσκον κολπον δε τινα κατενοουν
40
και τας αγκυρας περιελοντες ειων εις την θαλασσαν αμα ανεντες τας
41
περιπεσοντες δε εις τοπον διθαλασσον επεκειλαν την ναυν και η μεν πρωρα
42
των δε στρατιωτων βουλη εγενετο ινα τους δεσμωτας αποκτεινωσιν μη τις
43
ο δε εκατονταρχης βουλομενος διασωσαι τον παυλον εκωλυσεν αυτους του
44
και τους λοιπους ους μεν επι σανισιν ους δε επι τινων των απο του πλοιου