- 1
- αρχη του ευαγγελιου ιησου χριστου | | [υιου θεου*] |
- 2
- καθως γεγραπται εν τω ησαια τω προφητη ιδου αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σου
- 3
- φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου
- 4
- εγενετο ιωαννης | ο | [ο*] | βαπτιζων εν τη ερημω | | και* | κηρυσσων βαπτισμα μετανοιας εις αφεσιν αμαρτιων
- 5
- και εξεπορευετο προς αυτον πασα η ιουδαια χωρα και οι ιεροσολυμιται παντες και εβαπτιζοντο υπ αυτου εν τω ιορδανη ποταμω εξομολογουμενοι τας αμαρτιας αυτων
- 6
- και ην ο ιωαννης ενδεδυμενος τριχας καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου και εσθιων ακριδας και μελι αγριον
- 7
- και εκηρυσσεν λεγων ερχεται ο ισχυροτερος μου οπισω | [μου] | μου | ου ουκ ειμι ικανος κυψας λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου
- 8
- εγω εβαπτισα υμας υδατι αυτος δε βαπτισει υμας | | εν | πνευματι αγιω
- 9
- και εγενετο εν εκειναις ταις ημεραις ηλθεν ιησους απο ναζαρετ της γαλιλαιας και εβαπτισθη εις τον ιορδανην υπο ιωαννου
- 10
- και ευθυς αναβαινων εκ του υδατος ειδεν σχιζομενους τους ουρανους και το πνευμα ως περιστεραν καταβαινον εις αυτον
- 11
- και φωνη | [εγενετο] | εγενετο | εκ των ουρανων συ ει ο υιος μου ο αγαπητος εν σοι ευδοκησα
- 12
- και ευθυς το πνευμα αυτον εκβαλλει εις την ερημον
- 13
- και ην εν τη ερημω τεσσερακοντα ημερας πειραζομενος υπο του σατανα και ην μετα των θηριων και οι αγγελοι διηκονουν αυτω
- 14
- | και μετα | μετα δε | το παραδοθηναι τον ιωαννην ηλθεν ο ιησους εις την γαλιλαιαν κηρυσσων το ευαγγελιον του θεου
- 15
- | [και λεγων] | και λεγων | οτι πεπληρωται ο καιρος και ηγγικεν η βασιλεια του θεου μετανοειτε και πιστευετε εν τω ευαγγελιω
- 16
- και παραγων παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας ειδεν σιμωνα και ανδρεαν τον αδελφον σιμωνος αμφιβαλλοντας εν τη θαλασση ησαν γαρ αλιεις
- 17
- και ειπεν αυτοις ο ιησους δευτε οπισω μου και ποιησω υμας γενεσθαι αλιεις ανθρωπων
- 18
- και ευθυς αφεντες τα δικτυα ηκολουθησαν αυτω
- 19
- και προβας ολιγον ειδεν ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον αυτου και αυτους εν τω πλοιω καταρτιζοντας τα δικτυα
- 20
- και ευθυς εκαλεσεν αυτους και αφεντες τον πατερα αυτων ζεβεδαιον εν τω πλοιω μετα των μισθωτων απηλθον οπισω αυτου
- 21
- και εισπορευονται εις καφαρναουμ και ευθυς τοις σαββασιν εισελθων εις την συναγωγην εδιδασκεν
- 22
- και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις
- 23
- και ευθυς ην εν τη συναγωγη αυτων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω και ανεκραξεν
- 24
- λεγων τι ημιν και σοι ιησου ναζαρηνε ηλθες απολεσαι ημας οιδα σε τις ει ο αγιος του θεου
- 25
- και επετιμησεν αυτω ο ιησους | [λεγων] | λεγων | φιμωθητι και εξελθε εξ αυτου
- 26
- και σπαραξαν αυτον το πνευμα το ακαθαρτον και φωνησαν φωνη μεγαλη εξηλθεν εξ αυτου
- 27
- και εθαμβηθησαν απαντες ωστε συζητειν | αυτους | προς εαυτους | λεγοντας τι εστιν τουτο διδαχη καινη κατ εξουσιαν και τοις πνευμασιν τοις ακαθαρτοις επιτασσει και υπακουουσιν αυτω
- 28
- και εξηλθεν η ακοη αυτου ευθυς πανταχου εις ολην την περιχωρον της γαλιλαιας
- 29
- και ευθυς εκ της συναγωγης εξελθοντες ηλθον εις την οικιαν σιμωνος και ανδρεου μετα ιακωβου και ιωαννου
- 30
- η δε πενθερα σιμωνος κατεκειτο πυρεσσουσα και ευθυς λεγουσιν αυτω περι αυτης
- 31
- και προσελθων ηγειρεν αυτην κρατησας της χειρος και αφηκεν αυτην ο πυρετος και διηκονει αυτοις
- 32
- οψιας δε γενομενης οτε | εδυσεν | εδυ | ο ηλιος εφερον προς αυτον παντας τους κακως εχοντας και τους δαιμονιζομενους
- 33
- και ην ολη η πολις επισυνηγμενη προς την θυραν
- 34
- και εθεραπευσεν πολλους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις και δαιμονια πολλα εξεβαλεν και ουκ ηφιεν λαλειν τα δαιμονια οτι ηδεισαν αυτον | [χριστον ειναι] | |
- 35
- και πρωι εννυχα λιαν αναστας εξηλθεν | [και απηλθεν] | και απηλθεν | εις ερημον τοπον κακει προσηυχετο
- 36
- και κατεδιωξεν αυτον σιμων και οι μετ αυτου
- 37
- και ευρον αυτον και λεγουσιν αυτω οτι παντες ζητουσιν σε
- 38
- και λεγει αυτοις αγωμεν αλλαχου εις τας εχομενας κωμοπολεις ινα και εκει κηρυξω εις τουτο γαρ εξηλθον
- 39
- και ηλθεν κηρυσσων εις τας συναγωγας αυτων εις ολην την γαλιλαιαν και τα δαιμονια εκβαλλων
- 40
- και ερχεται προς αυτον λεπρος παρακαλων αυτον [και γονυπετων*] | | και | λεγων αυτω οτι εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι
- 41
- και σπλαγχνισθεις εκτεινας την χειρα αυτου ηψατο και λεγει αυτω θελω καθαρισθητι
- 42
- και ευθυς απηλθεν απ αυτου η λεπρα και εκαθαρισθη
- 43
- και εμβριμησαμενος αυτω ευθυς εξεβαλεν αυτον
- 44
- και λεγει αυτω ορα μηδενι μηδεν ειπης αλλα υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου α προσεταξεν μωυσης εις μαρτυριον αυτοις
- 45
- ο δε εξελθων ηρξατο κηρυσσειν πολλα και διαφημιζειν τον λογον ωστε μηκετι αυτον δυνασθαι φανερως εις πολιν εισελθειν αλλ εξω επ ερημοις τοποις | [ην] | ην | και ηρχοντο προς αυτον παντοθεν
|