1
κατ εκεινον δε τον καιρον επεβαλεν ηρωδης ο βασιλευς τας χειρας κακωσαι
2
ανειλεν δε ιακωβον τον αδελφον ιωαννου μαχαιρη
3
ιδων δε οτι αρεστον εστιν τοις ιουδαιοις προσεθετο συλλαβειν και πετρον
4
ον και πιασας εθετο εις φυλακην παραδους τεσσαρσιν τετραδιοις στρατιωτων
5
ο μεν ουν πετρος ετηρειτο εν τη φυλακη προσευχη δε ην εκτενως γινομενη υπο
6
οτε δε ημελλεν | προσαγαγειν | προαγαγειν | αυτον ο ηρωδης τη νυκτι εκεινη
7
και ιδου αγγελος κυριου επεστη και φως ελαμψεν εν τω οικηματι παταξας δε
8
ειπεν δε ο αγγελος προς αυτον ζωσαι και υποδησαι τα σανδαλια σου εποιησεν
9
και εξελθων ηκολουθει και ουκ ηδει οτι αληθες εστιν το γινομενον δια του
10
διελθοντες δε πρωτην φυλακην και δευτεραν ηλθαν επι την πυλην την σιδηραν
11
και ο πετρος εν εαυτω γενομενος ειπεν νυν οιδα αληθως οτι εξαπεστειλεν | ο
12
συνιδων τε ηλθεν επι την οικιαν της μαριας της μητρος ιωαννου του
13
κρουσαντος δε αυτου την θυραν του πυλωνος προσηλθεν παιδισκη υπακουσαι
14
και επιγνουσα την φωνην του πετρου απο της χαρας ουκ ηνοιξεν τον πυλωνα
15
οι δε προς αυτην ειπαν μαινη η δε διισχυριζετο ουτως εχειν οι δε ελεγον ο
16
ο δε πετρος επεμενεν κρουων ανοιξαντες δε ειδαν αυτον και εξεστησαν
17
κατασεισας δε αυτοις τη χειρι σιγαν διηγησατο | αυτοις | [αυτοισ] | πως ο
18
γενομενης δε ημερας ην ταραχος ουκ ολιγος εν τοις στρατιωταις τι αρα ο
19
ηρωδης δε επιζητησας αυτον και μη ευρων ανακρινας τους φυλακας εκελευσεν
20
ην δε θυμομαχων τυριοις και σιδωνιοις ομοθυμαδον δε παρησαν προς αυτον και
21
τακτη δε ημερα | [ο] | ο | ηρωδης ενδυσαμενος εσθητα βασιλικην | | [και] |
22
ο δε δημος επεφωνει θεου φωνη και ουκ ανθρωπου
23
παραχρημα δε επαταξεν αυτον αγγελος κυριου ανθ ων ουκ εδωκεν την δοξαν τω
24
ο δε λογος του | κυριου | θεου | ηυξανεν και επληθυνετο
25
βαρναβας δε και σαυλος υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ πληρωσαντες την διακονιαν