1
διοδευσαντες δε την αμφιπολιν και την απολλωνιαν ηλθον εις θεσσαλονικην
2
κατα δε το ειωθος τω παυλω εισηλθεν προς αυτους και επι σαββατα τρια
3
διανοιγων και παρατιθεμενος οτι τον χριστον εδει παθειν και αναστηναι εκ
4
και τινες εξ αυτων επεισθησαν και προσεκληρωθησαν τω παυλω και | [τω] | τω
5
ζηλωσαντες δε οι ιουδαιοι και προσλαβομενοι των αγοραιων ανδρας τινας
6
μη ευροντες δε αυτους εσυρον ιασονα και τινας αδελφους επι τους πολιταρχας
7
ους υποδεδεκται ιασων και ουτοι παντες απεναντι των δογματων καισαρος
8
εταραξαν δε τον οχλον και τους πολιταρχας ακουοντας ταυτα
9
και λαβοντες το ικανον παρα του ιασονος και των λοιπων απελυσαν αυτους
10
οι δε αδελφοι ευθεως δια νυκτος εξεπεμψαν τον τε παυλον και τον σιλαν εις
11
ουτοι δε ησαν ευγενεστεροι των εν θεσσαλονικη οιτινες εδεξαντο τον λογον
12
πολλοι μεν ουν εξ αυτων επιστευσαν και των ελληνιδων γυναικων των
13
ως δε εγνωσαν οι απο της θεσσαλονικης ιουδαιοι οτι και εν τη βεροια
14
ευθεως δε τοτε τον παυλον εξαπεστειλαν οι αδελφοι πορευεσθαι εως επι την
15
οι δε καθιστανοντες τον παυλον ηγαγον εως αθηνων και λαβοντες εντολην προς
16
εν δε ταις αθηναις εκδεχομενου αυτους του παυλου παρωξυνετο το πνευμα
17
διελεγετο μεν ουν εν τη συναγωγη τοις ιουδαιοις και τοις σεβομενοις και εν
18
τινες δε και των επικουρειων και στοικων φιλοσοφων συνεβαλλον αυτω και
19
επιλαβομενοι | δε | τε | αυτου επι τον αρειον παγον ηγαγον λεγοντες
20
ξενιζοντα γαρ τινα εισφερεις εις τας ακοας ημων βουλομεθα ουν γνωναι τινα
21
αθηναιοι δε παντες και οι επιδημουντες ξενοι εις ουδεν ετερον ηυκαιρουν η
22
σταθεις δε | | [ο] | παυλος εν μεσω του αρειου παγου εφη ανδρες αθηναιοι
23
διερχομενος γαρ και αναθεωρων τα σεβασματα υμων ευρον και βωμον εν ω
24
ο θεος ο ποιησας τον κοσμον και παντα τα εν αυτω ουτος ουρανου και γης
25
ουδε υπο χειρων ανθρωπινων θεραπευεται προσδεομενος τινος αυτος διδους
26
εποιησεν τε εξ ενος παν εθνος ανθρωπων κατοικειν επι παντος προσωπου της
27
ζητειν τον θεον ει αρα γε ψηλαφησειαν αυτον και ευροιεν και γε ου μακραν
28
εν αυτω γαρ ζωμεν και κινουμεθα και εσμεν ως και τινες των καθ υμας
29
γενος ουν υπαρχοντες του θεου ουκ οφειλομεν νομιζειν χρυσω η αργυρω η λιθω
30
τους μεν ουν χρονους της αγνοιας υπεριδων ο θεος τα νυν | απαγγελλει |
31
καθοτι εστησεν ημεραν εν η μελλει κρινειν την οικουμενην εν δικαιοσυνη εν
32
ακουσαντες δε αναστασιν νεκρων οι μεν εχλευαζον οι δε ειπαν ακουσομεθα σου
33
ουτως ο παυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων
34
τινες δε ανδρες κολληθεντες αυτω επιστευσαν εν οις και διονυσιος | [ο] | ο