1
αγριππας δε προς τον παυλον εφη επιτρεπεται σοι | υπερ | περι | σεαυτου
2
περι παντων ων εγκαλουμαι υπο ιουδαιων βασιλευ αγριππα ηγημαι εμαυτον
3
μαλιστα γνωστην οντα σε παντων των κατα ιουδαιους εθων τε και ζητηματων διο
4
την μεν ουν βιωσιν μου | | [την] | εκ νεοτητος την απ αρχης γενομενην εν τω
5
προγινωσκοντες με ανωθεν εαν θελωσιν μαρτυρειν οτι κατα την ακριβεστατην
6
και νυν επ ελπιδι της εις τους πατερας ημων επαγγελιας γενομενης υπο του
7
εις ην το δωδεκαφυλον ημων εν εκτενεια νυκτα και ημεραν λατρευον ελπιζει
8
τι απιστον κρινεται παρ υμιν ει ο θεος νεκρους εγειρει
9
εγω μεν ουν εδοξα εμαυτω προς το ονομα ιησου του ναζωραιου δειν πολλα
10
ο και εποιησα εν ιεροσολυμοις και πολλους τε των αγιων εγω εν φυλακαις
11
και κατα πασας τας συναγωγας πολλακις τιμωρων αυτους ηναγκαζον βλασφημειν
12
εν οις πορευομενος εις την δαμασκον μετ εξουσιας και επιτροπης της των
13
ημερας μεσης κατα την οδον ειδον βασιλευ ουρανοθεν υπερ την λαμπροτητα του
14
παντων τε καταπεσοντων ημων εις την γην ηκουσα φωνην λεγουσαν προς με τη
15
εγω δε ειπα τις ει κυριε ο δε κυριος ειπεν εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις
16
αλλα αναστηθι και στηθι επι τους ποδας σου εις τουτο γαρ ωφθην σοι
17
εξαιρουμενος σε εκ του λαου και εκ των εθνων εις ους εγω αποστελλω σε
18
ανοιξαι οφθαλμους αυτων του επιστρεψαι απο σκοτους εις φως και της
19
οθεν βασιλευ αγριππα ουκ εγενομην απειθης τη ουρανιω οπτασια
20
αλλα τοις εν δαμασκω πρωτον τε και ιεροσολυμοις πασαν τε την χωραν της
21
ενεκα τουτων με ιουδαιοι συλλαβομενοι | | [οντα] | εν τω ιερω επειρωντο
22
επικουριας ουν τυχων της απο του θεου αχρι της ημερας ταυτης εστηκα
23
ει παθητος ο χριστος ει πρωτος εξ αναστασεως νεκρων φως μελλει
24
ταυτα δε αυτου απολογουμενου ο φηστος μεγαλη τη φωνη φησιν μαινη παυλε τα
25
ο δε παυλος ου μαινομαι φησιν κρατιστε φηστε αλλα αληθειας και σωφροσυνης
26
επισταται γαρ περι τουτων ο βασιλευς προς ον | | και | παρρησιαζομενος
27
πιστευεις βασιλευ αγριππα τοις προφηταις οιδα οτι πιστευεις
28
ο δε αγριππας προς τον παυλον εν ολιγω με πειθεις χριστιανον ποιησαι
29
ο δε παυλος ευξαιμην αν τω θεω και εν ολιγω και εν μεγαλω ου μονον σε αλλα
30
ανεστη τε ο βασιλευς και ο ηγεμων η τε βερνικη και οι συγκαθημενοι αυτοις
31
και αναχωρησαντες ελαλουν προς αλληλους λεγοντες οτι ουδεν θανατου η
32
αγριππας δε τω φηστω εφη απολελυσθαι εδυνατο ο ανθρωπος ουτος ει μη