- 1
- ο δε σαυλος ετι εμπνεων απειλης και φονου εις τους μαθητας του κυριου
- 2
- ητησατο παρ αυτου επιστολας εις δαμασκον προς τας συναγωγας οπως εαν τινας
- 3
- εν δε τω πορευεσθαι εγενετο αυτον εγγιζειν τη δαμασκω εξαιφνης τε αυτον
- 4
- και πεσων επι την γην ηκουσεν φωνην λεγουσαν αυτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις
- 5
- ειπεν δε τις ει κυριε ο δε εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις
- 6
- αλλα αναστηθι και εισελθε εις την πολιν και λαληθησεται σοι ο τι σε δει
- 7
- οι δε ανδρες οι συνοδευοντες αυτω ειστηκεισαν ενεοι ακουοντες μεν της φωνης
- 8
- ηγερθη δε σαυλος απο της γης ανεωγμενων δε των οφθαλμων αυτου ουδεν εβλεπεν
- 9
- και ην ημερας τρεις μη βλεπων και ουκ εφαγεν ουδε επιεν
- 10
- ην δε τις μαθητης εν δαμασκω ονοματι ανανιας και ειπεν προς αυτον εν
- 11
- ο δε κυριος προς αυτον | αναστα | αναστας | πορευθητι επι την ρυμην την
- 12
- και ειδεν ανδρα [εν οραματι] ανανιαν ονοματι εισελθοντα και επιθεντα αυτω
- 13
- απεκριθη δε ανανιας κυριε ηκουσα απο πολλων περι του ανδρος τουτου οσα
- 14
- και ωδε εχει εξουσιαν παρα των αρχιερεων δησαι παντας τους επικαλουμενους
- 15
- ειπεν δε προς αυτον ο κυριος πορευου οτι σκευος εκλογης εστιν μοι ουτος
- 16
- εγω γαρ υποδειξω αυτω οσα δει αυτον υπερ του ονοματος μου παθειν
- 17
- απηλθεν δε ανανιας και εισηλθεν εις την οικιαν και επιθεις επ αυτον τας
- 18
- και ευθεως απεπεσαν αυτου απο των οφθαλμων ως λεπιδες ανεβλεψεν τε και
- 19
- και λαβων τροφην | ενισχυθη | ενισχυσεν | εγενετο δε μετα των εν δαμασκω
- 20
- και ευθεως εν ταις συναγωγαις εκηρυσσεν τον ιησουν οτι ουτος εστιν ο υιος
- 21
- εξισταντο δε παντες οι ακουοντες και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο πορθησας |
- 22
- σαυλος δε μαλλον ενεδυναμουτο και συνεχυννεν | | [τουσ] | ιουδαιους τους
- 23
- ως δε επληρουντο ημεραι ικαναι συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοι ανελειν αυτον
- 24
- εγνωσθη δε τω σαυλω η επιβουλη αυτων παρετηρουντο δε και τας πυλας ημερας
- 25
- λαβοντες δε οι μαθηται αυτου νυκτος δια του τειχους καθηκαν αυτον
- 26
- παραγενομενος δε εις ιερουσαλημ επειραζεν κολλασθαι τοις μαθηταις και
- 27
- βαρναβας δε επιλαβομενος αυτον ηγαγεν προς τους αποστολους και διηγησατο
- 28
- και ην μετ αυτων εισπορευομενος και εκπορευομενος εις ιερουσαλημ
- 29
- ελαλει τε και συνεζητει προς τους ελληνιστας οι δε επεχειρουν ανελειν
- 30
- επιγνοντες δε οι αδελφοι κατηγαγον αυτον εις καισαρειαν και εξαπεστειλαν
- 31
- η μεν ουν εκκλησια καθ ολης της ιουδαιας και γαλιλαιας και σαμαρειας ειχεν
- 32
- εγενετο δε πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν και προς τους αγιους
- 33
- ευρεν δε εκει ανθρωπον τινα ονοματι αινεαν εξ ετων οκτω κατακειμενον επι
- 34
- και ειπεν αυτω ο πετρος αινεα ιαται σε ιησους χριστος αναστηθι και στρωσον
- 35
- και ειδαν αυτον παντες οι κατοικουντες λυδδα και τον σαρωνα οιτινες
- 36
- εν ιοππη δε τις ην μαθητρια ονοματι ταβιθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκας
- 37
- εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις ασθενησασαν αυτην αποθανειν λουσαντες
- 38
- εγγυς δε ουσης λυδδας τη ιοππη οι μαθηται ακουσαντες οτι πετρος εστιν εν
- 39
- αναστας δε πετρος συνηλθεν αυτοις ον παραγενομενον ανηγαγον εις το υπερωον
- 40
- εκβαλων δε εξω παντας ο πετρος και θεις τα γονατα προσηυξατο και
- 41
- δους δε αυτη χειρα ανεστησεν αυτην φωνησας δε τους αγιους και τας χηρας
- 42
- γνωστον δε εγενετο καθ ολης | | της | ιοππης και επιστευσαν πολλοι επι τον
- 43
- εγενετο δε ημερας ικανας μειναι εν ιοππη παρα τινι σιμωνι βυρσει
|