- 1
- και εν τω συμπληρουσθαι την ημεραν της πεντηκοστης ησαν παντες ομου επι το
- 2
- και εγενετο αφνω εκ του ουρανου ηχος ωσπερ φερομενης πνοης βιαιας και
- 3
- και ωφθησαν αυτοις διαμεριζομεναι γλωσσαι ωσει πυρος και εκαθισεν εφ ενα
- 4
- και επλησθησαν παντες πνευματος αγιου και ηρξαντο λαλειν ετεραις γλωσσαις
- 5
- ησαν δε | εν | εις | ιερουσαλημ κατοικουντες ιουδαιοι ανδρες ευλαβεις απο
- 6
- γενομενης δε της φωνης ταυτης συνηλθεν το πληθος και συνεχυθη οτι | ηκουσεν
- 7
- εξισταντο δε και εθαυμαζον λεγοντες | ουχι ιδου παντες | ουχ ιδου απαντες |
- 8
- και πως ημεις ακουομεν εκαστος τη ιδια διαλεκτω ημων εν η εγεννηθημεν
- 9
- παρθοι και μηδοι και ελαμιται και οι κατοικουντες την μεσοποταμιαν ιουδαιαν
- 10
- φρυγιαν τε και παμφυλιαν αιγυπτον και τα μερη της λιβυης της κατα κυρηνην
- 11
- κρητες και αραβες ακουομεν λαλουντων αυτων ταις ημετεραις γλωσσαις τα
- 12
- εξισταντο δε παντες και | διηπορουντο | διηπορουν | αλλος προς αλλον
- 13
- ετεροι δε διαχλευαζοντες ελεγον οτι γλευκους μεμεστωμενοι εισιν
- 14
- σταθεις δε ο πετρος συν τοις ενδεκα επηρεν την φωνην αυτου και απεφθεγξατο
- 15
- ου γαρ ως υμεις υπολαμβανετε ουτοι μεθυουσιν εστιν γαρ ωρα τριτη της
- 16
- αλλα τουτο εστιν το ειρημενον δια του προφητου ιωηλ
- 17
- και εσται εν ταις εσχαταις ημεραις λεγει ο θεος εκχεω απο του πνευματος
- 18
- και γε επι τους δουλους μου και επι τας δουλας μου εν ταις ημεραις
- 19
- και δωσω τερατα εν τω ουρανω ανω και σημεια επι της γης κατω αιμα και πυρ
- 20
- ο ηλιος μεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνη εις αιμα πριν ελθειν
- 21
- και εσται πας ος | εαν | αν | επικαλεσηται το ονομα κυριου σωθησεται
- 22
- ανδρες ισραηλιται ακουσατε τους λογους τουτους ιησουν τον ναζωραιον ανδρα
- 23
- τουτον τη ωρισμενη βουλη και προγνωσει του θεου εκδοτον δια χειρος ανομων
- 24
- ον ο θεος ανεστησεν λυσας τας ωδινας του θανατου καθοτι ουκ ην δυνατον
- 25
- δαυιδ γαρ λεγει εις αυτον προορωμην τον κυριον ενωπιον μου δια παντος οτι
- 26
- δια τουτο ηυφρανθη | μου η καρδια | η καρδια μου | και ηγαλλιασατο η
- 27
- οτι ουκ εγκαταλειψεις την ψυχην μου εις αδην ουδε δωσεις τον οσιον σου
- 28
- εγνωρισας μοι οδους ζωης πληρωσεις με ευφροσυνης μετα του προσωπου σου
- 29
- ανδρες αδελφοι εξον ειπειν μετα παρρησιας προς υμας περι του πατριαρχου
- 30
- προφητης ουν υπαρχων και ειδως οτι ορκω ωμοσεν αυτω ο θεος εκ καρπου της
- 31
- προιδων ελαλησεν περι της αναστασεως του χριστου οτι ουτε εγκατελειφθη εις
- 32
- τουτον τον ιησουν ανεστησεν ο θεος ου παντες ημεις εσμεν μαρτυρες
- 33
- τη δεξια ουν του θεου υψωθεις την τε επαγγελιαν του πνευματος του αγιου
- 34
- ου γαρ δαυιδ ανεβη εις τους ουρανους λεγει δε αυτος ειπεν | | [ο] | κυριος
- 35
- εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
- 36
- ασφαλως ουν γινωσκετω πας οικος ισραηλ οτι και κυριον αυτον και χριστον
- 37
- ακουσαντες δε κατενυγησαν την καρδιαν ειπον τε προς τον πετρον και τους
- 38
- πετρος δε προς αυτους μετανοησατε | | [φησιν] | και βαπτισθητω εκαστος
- 39
- υμιν γαρ εστιν η επαγγελια και τοις τεκνοις υμων και πασιν τοις εις μακραν
- 40
- ετεροις τε λογοις πλειοσιν διεμαρτυρατο και παρεκαλει αυτους λεγων σωθητε
- 41
- οι μεν ουν αποδεξαμενοι τον λογον αυτου εβαπτισθησαν και προσετεθησαν εν
- 42
- ησαν δε προσκαρτερουντες τη διδαχη των αποστολων και τη κοινωνια τη κλασει
- 43
- εγινετο δε παση ψυχη φοβος πολλα | δε | τε | τερατα και σημεια δια των
- 44
- παντες δε οι | πιστευσαντες | πιστευοντες ησαν | επι το αυτο | | και |
- 45
- και τα κτηματα και τας υπαρξεις επιπρασκον και διεμεριζον αυτα πασιν
- 46
- καθ ημεραν τε προσκαρτερουντες ομοθυμαδον εν τω ιερω κλωντες τε κατ οικον
- 47
- αινουντες τον θεον και εχοντες χαριν προς ολον τον λαον ο δε κυριος
|