- 1
- μετα δε το παυσασθαι τον θορυβον μεταπεμψαμενος ο παυλος τους μαθητας και
- 2
- διελθων δε τα μερη εκεινα και παρακαλεσας αυτους λογω πολλω ηλθεν εις την
- 3
- ποιησας τε μηνας τρεις γενομενης επιβουλης αυτω υπο των ιουδαιων μελλοντι
- 4
- συνειπετο δε αυτω σωπατρος πυρρου βεροιαιος θεσσαλονικεων δε αρισταρχος και
- 5
- ουτοι δε | προσελθοντες | προελθοντες | εμενον ημας εν τρωαδι
- 6
- ημεις δε εξεπλευσαμεν μετα τας ημερας των αζυμων απο φιλιππων και ηλθομεν
- 7
- εν δε τη μια των σαββατων συνηγμενων ημων κλασαι αρτον ο παυλος διελεγετο
- 8
- ησαν δε λαμπαδες ικαναι εν τω υπερωω ου ημεν συνηγμενοι
- 9
- καθεζομενος δε τις νεανιας ονοματι ευτυχος επι της θυριδος καταφερομενος
- 10
- καταβας δε ο παυλος επεπεσεν αυτω και συμπεριλαβων ειπεν μη θορυβεισθε η
- 11
- αναβας δε | [και] | και | κλασας τον αρτον και γευσαμενος εφ ικανον τε
- 12
- ηγαγον δε τον παιδα ζωντα και παρεκληθησαν ου μετριως
- 13
- ημεις δε προελθοντες επι το πλοιον ανηχθημεν επι την ασσον εκειθεν
- 14
- ως δε συνεβαλλεν ημιν εις την ασσον αναλαβοντες αυτον ηλθομεν εις
- 15
- κακειθεν αποπλευσαντες τη επιουση κατηντησαμεν αντικρυς χιου τη δε ετερα
- 16
- κεκρικει γαρ ο παυλος παραπλευσαι την εφεσον οπως μη γενηται αυτω
- 17
- απο δε της μιλητου πεμψας εις εφεσον μετεκαλεσατο τους πρεσβυτερους της
- 18
- ως δε παρεγενοντο προς αυτον ειπεν αυτοις υμεις επιστασθε απο πρωτης
- 19
- δουλευων τω κυριω μετα πασης ταπεινοφροσυνης και δακρυων και πειρασμων των
- 20
- ως ουδεν υπεστειλαμην των συμφεροντων του μη αναγγειλαι υμιν και διδαξαι
- 21
- διαμαρτυρομενος ιουδαιοις τε και ελλησιν την εις θεον μετανοιαν και πιστιν
- 22
- και νυν ιδου δεδεμενος εγω τω πνευματι πορευομαι εις ιερουσαλημ τα εν αυτη
- 23
- πλην οτι το πνευμα το αγιον κατα πολιν διαμαρτυρεται μοι λεγον οτι δεσμα
- 24
- αλλ ουδενος λογου ποιουμαι την ψυχην τιμιαν εμαυτω ως | τελειωσω |
- 25
- και νυν ιδου εγω οιδα οτι ουκετι οψεσθε το προσωπον μου υμεις παντες εν
- 26
- διοτι μαρτυρομαι υμιν εν τη σημερον ημερα οτι καθαρος ειμι απο του αιματος
- 27
- ου γαρ υπεστειλαμην του μη αναγγειλαι πασαν την βουλην του θεου υμιν
- 28
- προσεχετε εαυτοις και παντι τω ποιμνιω εν ω υμας το πνευμα το αγιον εθετο
- 29
- εγω οιδα οτι εισελευσονται μετα την αφιξιν μου λυκοι βαρεις εις υμας μη
- 30
- και εξ υμων | [αυτων] | αυτων | αναστησονται ανδρες λαλουντες διεστραμμενα
- 31
- διο γρηγορειτε μνημονευοντες οτι τριετιαν νυκτα και ημεραν ουκ επαυσαμην
- 32
- και τα νυν παρατιθεμαι υμας τω | κυριω | θεω | και τω λογω της χαριτος
- 33
- αργυριου η χρυσιου η ιματισμου ουδενος επεθυμησα
- 34
- αυτοι γινωσκετε οτι ταις χρειαις μου και τοις ουσιν μετ εμου υπηρετησαν αι
- 35
- παντα υπεδειξα υμιν οτι ουτως κοπιωντας δει αντιλαμβανεσθαι των
- 36
- και ταυτα ειπων θεις τα γονατα αυτου συν πασιν αυτοις προσηυξατο
- 37
- ικανος δε κλαυθμος εγενετο παντων και επιπεσοντες επι τον τραχηλον του
- 38
- οδυνωμενοι μαλιστα επι τω λογω ω ειρηκει οτι ουκετι μελλουσιν το προσωπον
|