- 1
- διοδευσαντες δε την αμφιπολιν και την απολλωνιαν ηλθον εις θεσσαλονικην
- 2
- κατα δε το ειωθος τω παυλω εισηλθεν προς αυτους και επι σαββατα τρια
- 3
- διανοιγων και παρατιθεμενος οτι τον χριστον εδει παθειν και αναστηναι εκ
- 4
- και τινες εξ αυτων επεισθησαν και προσεκληρωθησαν τω παυλω και | [τω] | τω
- 5
- ζηλωσαντες δε οι ιουδαιοι και προσλαβομενοι των αγοραιων ανδρας τινας
- 6
- μη ευροντες δε αυτους εσυρον ιασονα και τινας αδελφους επι τους πολιταρχας
- 7
- ους υποδεδεκται ιασων και ουτοι παντες απεναντι των δογματων καισαρος
- 8
- εταραξαν δε τον οχλον και τους πολιταρχας ακουοντας ταυτα
- 9
- και λαβοντες το ικανον παρα του ιασονος και των λοιπων απελυσαν αυτους
- 10
- οι δε αδελφοι ευθεως δια νυκτος εξεπεμψαν τον τε παυλον και τον σιλαν εις
- 11
- ουτοι δε ησαν ευγενεστεροι των εν θεσσαλονικη οιτινες εδεξαντο τον λογον
- 12
- πολλοι μεν ουν εξ αυτων επιστευσαν και των ελληνιδων γυναικων των
- 13
- ως δε εγνωσαν οι απο της θεσσαλονικης ιουδαιοι οτι και εν τη βεροια
- 14
- ευθεως δε τοτε τον παυλον εξαπεστειλαν οι αδελφοι πορευεσθαι εως επι την
- 15
- οι δε καθιστανοντες τον παυλον ηγαγον εως αθηνων και λαβοντες εντολην προς
- 16
- εν δε ταις αθηναις εκδεχομενου αυτους του παυλου παρωξυνετο το πνευμα
- 17
- διελεγετο μεν ουν εν τη συναγωγη τοις ιουδαιοις και τοις σεβομενοις και εν
- 18
- τινες δε και των επικουρειων και στοικων φιλοσοφων συνεβαλλον αυτω και
- 19
- επιλαβομενοι | δε | τε | αυτου επι τον αρειον παγον ηγαγον λεγοντες
- 20
- ξενιζοντα γαρ τινα εισφερεις εις τας ακοας ημων βουλομεθα ουν γνωναι τινα
- 21
- αθηναιοι δε παντες και οι επιδημουντες ξενοι εις ουδεν ετερον ηυκαιρουν η
- 22
- σταθεις δε | | [ο] | παυλος εν μεσω του αρειου παγου εφη ανδρες αθηναιοι
- 23
- διερχομενος γαρ και αναθεωρων τα σεβασματα υμων ευρον και βωμον εν ω
- 24
- ο θεος ο ποιησας τον κοσμον και παντα τα εν αυτω ουτος ουρανου και γης
- 25
- ουδε υπο χειρων ανθρωπινων θεραπευεται προσδεομενος τινος αυτος διδους
- 26
- εποιησεν τε εξ ενος παν εθνος ανθρωπων κατοικειν επι παντος προσωπου της
- 27
- ζητειν τον θεον ει αρα γε ψηλαφησειαν αυτον και ευροιεν και γε ου μακραν
- 28
- εν αυτω γαρ ζωμεν και κινουμεθα και εσμεν ως και τινες των καθ υμας
- 29
- γενος ουν υπαρχοντες του θεου ουκ οφειλομεν νομιζειν χρυσω η αργυρω η λιθω
- 30
- τους μεν ουν χρονους της αγνοιας υπεριδων ο θεος τα νυν | απαγγελλει |
- 31
- καθοτι εστησεν ημεραν εν η μελλει κρινειν την οικουμενην εν δικαιοσυνη εν
- 32
- ακουσαντες δε αναστασιν νεκρων οι μεν εχλευαζον οι δε ειπαν ακουσομεθα σου
- 33
- ουτως ο παυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων
- 34
- τινες δε ανδρες κολληθεντες αυτω επιστευσαν εν οις και διονυσιος | [ο] | ο
|