- 1
- ανηρ δε τις ανανιας ονοματι συν σαπφιρη τη γυναικι αυτου επωλησεν κτημα
- 2
- και ενοσφισατο απο της τιμης συνειδυιης και της γυναικος και ενεγκας μερος
- 3
- ειπεν δε ο πετρος ανανια δια τι επληρωσεν ο σατανας την καρδιαν σου
- 4
- ουχι μενον σοι εμενεν και πραθεν εν τη ση εξουσια υπηρχεν τι οτι εθου εν τη
- 5
- ακουων δε ο ανανιας τους λογους τουτους πεσων εξεψυξεν και εγενετο φοβος
- 6
- ανασταντες δε οι νεωτεροι συνεστειλαν αυτον και εξενεγκαντες εθαψαν
- 7
- εγενετο δε ως ωρων τριων διαστημα και η γυνη αυτου μη ειδυια το γεγονος
- 8
- απεκριθη δε προς αυτην πετρος ειπε μοι ει τοσουτου το χωριον απεδοσθε η δε
- 9
- ο δε πετρος προς αυτην τι οτι συνεφωνηθη υμιν πειρασαι το πνευμα κυριου
- 10
- επεσεν δε παραχρημα προς τους ποδας αυτου και εξεψυξεν εισελθοντες δε οι
- 11
- και εγενετο φοβος μεγας εφ ολην την εκκλησιαν και επι παντας τους
- 12
- δια δε των χειρων των αποστολων εγινετο σημεια και τερατα πολλα εν τω λαω
- 13
- των δε λοιπων ουδεις ετολμα κολλασθαι αυτοις αλλ εμεγαλυνεν αυτους ο λαος
- 14
- μαλλον δε προσετιθεντο πιστευοντες τω κυριω πληθη ανδρων τε και γυναικων
- 15
- ωστε και εις τας πλατειας εκφερειν τους ασθενεις και τιθεναι επι κλιναριων
- 16
- συνηρχετο δε και το πληθος των περιξ πολεων ιερουσαλημ φεροντες ασθενεις
- 17
- αναστας δε ο αρχιερευς και παντες οι συν αυτω η ουσα αιρεσις των
- 18
- και επεβαλον τας χειρας επι τους αποστολους και εθεντο αυτους εν τηρησει
- 19
- αγγελος δε κυριου δια νυκτος | ηνοιξεν | ανοιξας | τας θυρας της φυλακης
- 20
- πορευεσθε και σταθεντες λαλειτε εν τω ιερω τω λαω παντα τα ρηματα της ζωης
- 21
- ακουσαντες δε εισηλθον υπο τον ορθρον εις το ιερον και εδιδασκον
- 22
- οι δε παραγενομενοι υπηρεται ουχ ευρον αυτους εν τη φυλακη αναστρεψαντες
- 23
- λεγοντες οτι το δεσμωτηριον ευρομεν κεκλεισμενον εν παση ασφαλεια και τους
- 24
- ως δε ηκουσαν τους λογους τουτους ο τε στρατηγος του ιερου και οι
- 25
- παραγενομενος δε τις απηγγειλεν αυτοις οτι ιδου οι ανδρες ους εθεσθε εν τη
- 26
- τοτε απελθων ο στρατηγος συν τοις υπηρεταις ηγεν αυτους ου μετα βιας
- 27
- αγαγοντες δε αυτους εστησαν εν τω συνεδριω και επηρωτησεν αυτους ο
- 28
- λεγων | | [ου] | παραγγελια παρηγγειλαμεν υμιν μη διδασκειν επι τω ονοματι
- 29
- αποκριθεις δε πετρος και οι αποστολοι ειπαν πειθαρχειν δει θεω μαλλον η
- 30
- ο θεος των πατερων ημων ηγειρεν ιησουν ον υμεις διεχειρισασθε κρεμασαντες
- 31
- τουτον ο θεος αρχηγον και σωτηρα υψωσεν τη δεξια αυτου [του] δουναι
- 32
- και ημεις εσμεν μαρτυρες των ρηματων τουτων και το πνευμα το αγιον ο
- 33
- οι δε ακουσαντες διεπριοντο και εβουλοντο ανελειν αυτους
- 34
- αναστας δε τις εν τω συνεδριω φαρισαιος ονοματι γαμαλιηλ νομοδιδασκαλος
- 35
- ειπεν τε προς αυτους ανδρες ισραηλιται προσεχετε εαυτοις επι τοις
- 36
- προ γαρ τουτων των ημερων ανεστη θευδας λεγων ειναι τινα εαυτον ω
- 37
- μετα τουτον ανεστη ιουδας ο γαλιλαιος εν ταις ημεραις της απογραφης και
- 38
- και | [τα] | τα | νυν λεγω υμιν αποστητε απο των ανθρωπων τουτων και αφετε
- 39
- ει δε εκ θεου εστιν ου δυνησεσθε καταλυσαι αυτους μηποτε και θεομαχοι
- 40
- επεισθησαν δε αυτω και προσκαλεσαμενοι τους αποστολους δειραντες
- 41
- οι μεν ουν επορευοντο χαιροντες απο προσωπου του συνεδριου οτι
- 42
- πασαν τε ημεραν εν τω ιερω και κατ οικον ουκ επαυοντο διδασκοντες και
|