- 1
- λεγω δε εφ οσον χρονον ο κληρονομος νηπιος εστιν ουδεν διαφερει δουλου κυριος παντων ων
- 2
- αλλα υπο επιτροπους εστιν και οικονομους αχρι της προθεσμιας του πατρος
- 3
- ουτως και ημεις οτε ημεν νηπιοι υπο τα στοιχεια του κοσμου ημεθα δεδουλωμενοι
- 4
- οτε δε ηλθεν το πληρωμα του χρονου εξαπεστειλεν ο θεος τον υιον αυτου γενομενον εκ γυναικος γενομενον υπο νομον
- 5
- ινα τους υπο νομον εξαγοραση ινα την υιοθεσιαν απολαβωμεν
- 6
- οτι δε εστε υιοι εξαπεστειλεν ο θεος το πνευμα του υιου αυτου εις τας καρδιας ημων κραζον αββα ο πατηρ
- 7
- ωστε ουκετι ει δουλος αλλα υιος ει δε υιος και κληρονομος δια θεου
- 8
- αλλα τοτε μεν ουκ ειδοτες θεον εδουλευσατε τοις φυσει μη ουσιν θεοις
- 9
- νυν δε γνοντες θεον μαλλον δε γνωσθεντες υπο θεου πως επιστρεφετε παλιν επι τα ασθενη και πτωχα στοιχεια οις παλιν ανωθεν | δουλευσαι | δουλευειν | θελετε
- 10
- ημερας παρατηρεισθε και μηνας και καιρους και ενιαυτους
- 11
- φοβουμαι υμας μη πως εικη κεκοπιακα εις υμας
- 12
- γινεσθε ως εγω οτι καγω ως υμεις αδελφοι δεομαι υμων ουδεν με ηδικησατε
- 13
- οιδατε δε οτι δι ασθενειαν της σαρκος ευηγγελισαμην υμιν το προτερον
- 14
- και τον πειρασμον υμων εν τη σαρκι μου ουκ εξουθενησατε ουδε εξεπτυσατε αλλα ως αγγελον θεου εδεξασθε με ως χριστον ιησουν
- 15
- που ουν ο μακαρισμος υμων μαρτυρω γαρ υμιν οτι ει δυνατον τους οφθαλμους υμων εξορυξαντες εδωκατε μοι
- 16
- ωστε εχθρος υμων γεγονα αληθευων υμιν
- 17
- ζηλουσιν υμας ου καλως αλλα εκκλεισαι υμας θελουσιν ινα αυτους ζηλουτε
- 18
- καλον δε ζηλουσθαι εν καλω παντοτε και μη μονον εν τω παρειναι με προς υμας
- 19
- | τεκνια | τεκνα | μου ους παλιν ωδινω μεχρις ου μορφωθη χριστος εν υμιν
- 20
- ηθελον δε παρειναι προς υμας αρτι και αλλαξαι την φωνην μου οτι απορουμαι εν υμιν
- 21
- λεγετε μοι οι υπο νομον θελοντες ειναι τον νομον ουκ ακουετε
- 22
- γεγραπται γαρ οτι αβρααμ δυο υιους εσχεν ενα εκ της παιδισκης και ενα εκ της ελευθερας
- 23
- αλλ ο | [μεν] | μεν | εκ της παιδισκης κατα σαρκα γεγεννηται ο δε εκ της ελευθερας δι επαγγελιας
- 24
- ατινα εστιν αλληγορουμενα αυται γαρ εισιν δυο διαθηκαι μια μεν απο ορους σινα εις δουλειαν γεννωσα ητις εστιν αγαρ
- 25
- το δε αγαρ σινα ορος εστιν εν τη αραβια συστοιχει δε τη νυν ιερουσαλημ δουλευει γαρ μετα των τεκνων αυτης
- 26
- η δε ανω ιερουσαλημ ελευθερα εστιν ητις εστιν μητηρ ημων
- 27
- γεγραπται γαρ ευφρανθητι στειρα η ου τικτουσα ρηξον και βοησον η ουκ ωδινουσα οτι πολλα τα τεκνα της ερημου μαλλον η της εχουσης τον ανδρα
- 28
- | ημεις | υμεις | δε αδελφοι κατα ισαακ επαγγελιας τεκνα | εσμεν | εστε |
- 29
- αλλ ωσπερ τοτε ο κατα σαρκα γεννηθεις εδιωκεν τον κατα πνευμα ουτως και νυν
- 30
- αλλα τι λεγει η γραφη εκβαλε την παιδισκην και τον υιον αυτης ου γαρ μη κληρονομησει ο υιος της παιδισκης μετα του υιου της ελευθερας
- 31
- διο αδελφοι ουκ εσμεν παιδισκης τεκνα αλλα της ελευθερας
|